Τι είναι οι προληπτικές καλύψεις οπών και σχισμών των παιδικών δοντιών;

Σκοπός τους είναι να προστατεύουν τις στενές οπές και σχισμές των δοντιών από τις οποίες, επειδή δεν μπορούν να καθαριστούν με το βούρτσισμα, συνήθως ξεκινά η τερηδόνα.

Σύμφωνα με την Ελληνική Παιδοδοντική Εταιρεία συνήθως τα δόντια που προστατεύονται με αυτόν τον τρόπο είναι οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι (εξαρίτες) οι οποίοι είναι τα πιο σημαντικά δόντια στο στόμα. Εμφανίζουν όμως και τη μεγαλύτερη πιθανότητα να χαλάσουν με ποσοστό έως και 95% αν δεν προστατευθούν. Γι' αυτό πρέπει να προστατεύονται πάντα. Επίσης μπορούν να τοποθετηθούν σε δεύτερους μόνιμους γομφίους, καθώς και σε κάθε δόντι που έχει οπές και σχισμές και επομένως αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει τερηδόνα.

Έχει βρεθεί ότι οι περισσότερες τερηδόνες παρουσιάζονται συνήθως τα πρώτα χρόνια μετά την εμφάνιση των δοντιών στο στόμα. Γι' αυτό οι προληπτικές καλύψεις πρέπει να τοποθετούνται μετά την ανατολή των πρώτων και δεύτερων μονίμων γομφίων, δηλαδή στην ηλικία των 6-7 και 12-13 ετών.

Οι καλύψεις αυτές "γεμίζουν" τις οπές και σχισμές της μασητικής επιφάνειας των δοντιών. Έτσι τα μικρόβια και οι τροφές δεν μπορούν πλέον να παγιδευτούν εκεί και να δημιουργήσουν τερηδόνα. Η προστασία που προσφέρουν εφόσον παραμείνουν στη θέση τους είναι 100%.

Πώς γίνεται η τοποθέτησή τους
Η τοποθέτησή τους είναι πολύ εύκολη και απαιτεί μόνο μία επίσκεψη. Ο οδοντίατρος προετοιμάζει την επιφάνεια που θα δεχτεί την προληπτική επικάλυψη. Στη συνέχεια τοποθετεί το υλικό χωρίς τροχισμό του δοντιού και χωρίς να χρειάζεται αναισθησία. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι προληπτικές αυτές καλύψεις διαρκούν πολλά χρόνια (1-5 χρόνια) και προστατεύουν τα δόντια αποτελεσματικά για όσο διάστημα τις διατηρούμε και παραμένουν στη θέση τους.

Επειδή καμιά φορά οι προληπτικές αυτές καλύψεις μπορεί να αποκολληθούν από το δόντι, θα πρέπει να ελέγχονται από τον οδοντίατρο κάθε 6-8 μήνες και να επανατοποθετούνται εάν χρειάζεται.

Οι προληπτικές καλύψεις θα πρέπει να είναι μέρος ενός ολοκληρωμένου προληπτικού προγράμματος και να συνδυάζονται με τακτικές εφαρμογές φθορίου, ώστε να επιτυγχάνεται ακόμη μεγαλύτερη προστασία από τη τερηδόνα.