Τι πρέπει να γνωρίζετε για την τροφική αλλεργία των παιδιών στο ψάρι

Το ποσοστό εμφάνισης της αλλεργίας στο ψάρι υπολογίζεται σε λιγότερο από 0,5% του γενικού πληθυσμού, αριθμός που πρακτικά μεταφράζεται σε μια συχνότητα περίπου ενός αλλεργικού ασθενούς ανά 1000 άτομα (παιδιά και ενήλικες).

Η αλλεργία στο ψάρι εκδηλώνεται συνήθως στα πρώτα 2 χρόνια της ζωής. Άλλοτε εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά την πρώτη προσπάθεια σίτισης του παιδιού με ψάρι (στην περίπτωση αυτή συμπεραίνουμε ότι έχει προηγηθεί επαφή του οργανισμού του παιδιού με το αλλεργιογόνο του ψαριού δια του δέρματος, πριν σιτισθεί με ψάρι για πρώτη φορά) ενώ άλλοτε η εμφάνιση της αλλεργίας συμβαίνει σε κάποια από τις επόμενες φορές που θα σιτισθεί με ψάρι.

Το είδος του ψαριού που επέλεξαν οι γονείς για να δώσουν στο παιδί δεν παίζει κανένα ρόλο στην εμφάνιση αλλεργίας.

Σύμφωνα με την Αλλεργιολογική Μονάδα της Β΄Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών τα συμπτώματα εμφανίζονται άμεσα (συνήθως τα πρώτα λεπτά της ώρας) μετά την λήψη της τροφής και μπορεί να περιλαμβάνουν εκδηλώσεις από το δέρμα (κνίδωση ή αγγειοοίδημα), το πεπτικό σύστημα (κοιλιακό άλγος, εμέτους, διάρροια), το αναπνευστικό σύστημα (βήχας, ρινική καταρροή, κρίση άσθματος) και, σε προχωρημένο στάδιο, το κυκλοφορικό (με πτώση της πίεσης του αίματος, που θα εκδηλωθεί ως ζάλη, διαταραχές της όρασης, υπνηλία και λιποθυμία). Επίσης, κάποιος που έχει άμεσου τύπου αλλεργία μπορεί να εκδηλώσει συμπτώματα και κατά την επαφή του δέρματός του με ψάρι ή ακόμη και από την εισπνοή ατμών ψαριού που μαγειρεύεται. Η ουσία που προκαλεί την αλλεργία στο ψάρι είναι μια πρωτεΐνη που ονομάζεται παρβαλβουμίνη.

Η πρωτεΐνη αυτή βρίσκεται στο μυϊκό ιστό όλων ανεξαιρέτως των ψαριών, σε διαφορετική για κάθε είδος ποσότητα (π.χ. από τα ψάρια που έχουν μελετηθεί ως προς την αλλεργιογόνο δράση τους ο ξιφίας έχει πολύ μικρότερη ποσότητα της πρωτεΐνης σε σχέση με τον μπακαλιάρο ή τη γλώσσα). Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει ευαισθησία και σε άλλα αλλεργιογόνα του ψαριού όπως το κολλαγόνο και η αλδεϋδική δεϋδρογενάση.

Η θεραπεία της αλλεργίας στο ψάρι όπως και κάθε τροφικής αλλεργίας είναι μία και μοναδική: η πλήρης αποφυγή βρώσης ψαριού. Η αλλεργία στο ψάρι επιμένει για πολλά χρόνια ή είναι ισόβια για μεγάλο μέρος των ασθενών.

Ωστόσο ποσοστό έως και 20% των ασθενών μπορεί να αναπτύξουν τελικά ανοχή (δηλαδή να ξεπεράσουν την αλλεργία τους). Αυτό συμβαίνει, όπως διαπιστώθηκε από μελέτη της αλλεργιολογικής μας μονάδας, κατά μέσο όρο περίπου 10 χρόνια μετά την πρώτη αντίδραση.

Για πρώτη φορά παγκοσμίως, διεξάγεται σε 6 Ευρωπαϊκές χώρες μια μελέτη για τη θεραπεία της τροφικής αλλεργίας στο ψάρι, την οποία συντονίζει το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Η μελέτη χρησιμοποιεί τροποποιημένο αλλεργιογόνο από ψάρι, με το οποίο έχει στόχο να απευαισθητοποιήσει σταδιακά τον ασθενή.