«Μαμά θέλω να γίνω μοντέλο»
Ναι, μου το είπε ξεκάθαρα... Έπαιρνε πόζες μπροστά από τον καθρέφτη του δωματίου της φορώντας φορέματα και τα τακούνια μου όταν μου φώναξε: «Μαμά, εγώ να ξέρεις όταν μεγαλώσω θα γίνω μοντέλο».
Μου έπεσε το φλιτζάνι από το χέρι κι αμέσως σκέφτηκα... «καταραμένη τηλεόραση, τώρα πως θα της εξηγήσω ότι είναι πολύ νωρίς να σκέφτεται έτσι και πως κύριο μέλημα της είναι να απολαύσει την παιδικότητα της;». Δεν ήθελα με τίποτα να την αποθαρρύνω γιατί ήξερα ότι θα την απογοήτευα, μα είναι μόλις 5 χρόνων, ξανασκεφτόμουν. Έτσι περπάτησα αργά έως το δωμάτιο της για να δω τι κάνει... αυτό που φανταζόμουν... για μια ακόμη φορά είχε βγάλει έξω όλα της τα φορέματα και τα δοκίμαζε.. Χαμογέλασα γιατί ήξερα ότι ήταν φυσιολογικό. Ούτε η τηλεόραση έφταιγε, ούτε η Barbie, ούτε η αγάπη της για τις φωτογραφίες. Ήταν κορίτσι κι όπως όλα τα κορίτσια ονειρεύονται ένα στέμμα, ίσως από τις πριγκίπισσες των παραμυθιών! Χαμογέλασα, την έβγαλα φωτογραφίες κι έπειτα καθίσαμε μαζί στο πάτωμα και συζητήσαμε. Προσπάθησα να της εξηγήσω ότι χωρίς μόρφωση και παιδεία δεν μπορούμε να καταφέρουμε τίποτα. «Από εκεί και πέρα και με τις σωστές βάσεις από το σπίτι θα κάνει τις επιλογές της και θα πάρει τις αποφάσεις της», σκέφτηκα και ανακουφισμένη την άφησα να συνεχίσει το παιχνίδι της!
