O μπαμπάς ή η μαμά κληροδοτούν την εξυπνάδα στα παιδιά τους;
Οι έρευνες έχουν καταλήξει στα γνωρίσματα που κάθε γονιός κληροδοτεί στα παιδιά του.
Σύμφωνα με την Independent, μια νέα έρευνα υποστηρίζει ότι τα γονίδια της νοημοσύνης μεταφέρονται με το χρωμόσωμα X από την μητέρα.
Η μητέρα είναι εκείνη που καθορίζει πόσο έξυπνα θα είναι τα παιδιά της και όχι ο πατέρας ή, τουλάχιστον αυτό θεωρείται πιθανότερο. Επιπλέον, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τα γονίδια του πατέρα για πιο προηγμένες γνωστικές λειτουργίες πιθανώς, απενεργοποιούνται αυτόματα όταν μεταφέρονται στα παιδιά.
Έρευνες που έγιναν σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια έδειξαν ότι σε όσα από αυτά χορηγήθηκε επιπλέον δόση γονιδίων της μητέρας ανέπτυξαν μεγαλύτερο εγκέφαλο, αλλά μικρό σώμα. Σε όσα δόθηκαν περισσότερα γονίδια από τον πατέρα, το αποτέλεσμα ήταν μικρότερος εγκέφαλος και μεγαλύτερο σώμα. Λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι άνθρωποι μπορεί να μην είναι όπως τα ποντίκια, οι ερευνητές στη Γλασκώβη επιχείρησαν μια διαφορετική προσέγγιση στη διερεύνηση της νοημοσύνης, διαπιστώνοντας ότι τα συμπεράσματα της έρευνας τους πάνω στα ποντίκια επιβεβαιώθηκαν όταν πήραν συνέντευξη από 12.686 νέους ηλικίας μεταξύ 14 και 22, κάθε χρόνο, από το 1994 και μετά.
Παρότι η έρευνα συνυπολόγισε τους κοινωνικούς παράγοντες, οι ερευνητές κατέληξαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να προβλέψει κανείς την ευφυΐα των παιδιών είναι το IQ της μητέρας τους. Πάντως, οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι η εξυπνάδα είναι μόνο κατά 40% έως 60% θέμα κληρονομικότητας και ότι σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από το περιβάλλον που μεγαλώνει το παιδί. Ωστόσο, οι μητέρες, όπως αποδείχθηκε, παίζουν σημαντικό ρόλο και στο «μη γενετικό» μέρος της εξυπνάδας, με κάποιες έρευνες να διαπιστώνουν ότι ένας ισχυρός δεσμός μάνας-παιδιού συνδέεται με την εξυπνάδα. Μία ισχυρή σχέση με τη μητέρα παρέχει στο παιδί το αίσθημα της ασφάλειας που του επιτρέπει να εξερευνήσει τον κόσμο και την εμπιστοσύνη που χρειάζεται για να επιλύει προβλήματα.
Οι επιστήμονες τονίζουν, πάντως, ότι οι μπαμπάδες δεν πρέπει να απογοητεύονται και επιπλέον, να συμμετέχουν ενεργά στην ανατροφή των παιδιών τους. Επίσης τονίζουν ότι υπάρχει ελπίδα: Μία σειρά γονιδίων τα οποία σχετίζονται με τη διαίσθηση και τα συναισθήματα μπορεί να περάσουν από τον πατέρα στο παιδί.