Βρεφική σκολίωση: Αίτια, συμπτώματα και αντιμετώπιση

Η βρεφική σκολίωση, η οποία λέγεται και βρεφική ιδιοπαθής σκολίωση ή νηπιακή σκολίωση, αναφέρεται στην κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης του παιδιού ηλικίας κάτω των 3 ετών. Για να θεωρηθεί σκολίωση, η κυρτότητα αυτή πρέπει να είναι μεγαλύτερη των 10 μοιρών.

Η βρεφική ιδιοπαθής σκολίωσης είναι διαφορετική από την συγγενή σκολίωση η οποία προκαλείται από λανθασμένο σχηματισμό των σπονδύλων. Στις περισσότερες περιπτώσεις βρεφικής σκολίωσης η κυρτότητα της σπονδυλικής σημασίας είναι ήπια και χρειάζεται από ελάχιστη έως και καθόλου θεραπεία. Σε αντίθετη περίπτωση, εάν δηλαδή η κυρτότητα είναι έντονη, απαιτείται άμεση ιατρική παρέμβαση.

Συμπτώματα βρεφικής σκολίωσης

Τα συμπτώματα και η έντασή τους διαφέρουν ανά περίπτωση. Από τα πιο συνηθισμένα είναι τα εξής:

• Μη φυσιολογικές αλλαγές στη στάση του σώματος
• Οι ώμοι δεν είναι στο ίδιο ύψος, δηλαδή ο ένας είναι πιο ψηλά ή πιο χαμηλά από τον άλλον.
• Η σπονδυλική στήλη και τα πλευρά διακρίνονται μόνο από τη μία πλευρά του σώματος.
• Το ένα ισχίο είναι πιο ψηλά από το άλλο
• Το ένα πόδι είναι πιο μακρύ από το άλλο.
• Το μωρό μαθαίνει να κινείται προς τα μπροστά κινώντας τη μία πλευρά του σώματός του
• Το κεφάλι δεν βρίσκεται στο κέντρο της απόστασης μεταξύ των δύο ώμων.
• Το ένα χέρι εμφανίζεται να είναι πιο κοντά στο σώμα σε σχέση με το άλλο

Τα παραπάνω συμπτώματα ενδέχεται να είναι πιο εμφανή όταν το μωρό αρχίζει να κάθεται μόνο του χωρίς βοήθεια, να μπουσουλάει ή μπορεί να στέκεται όρθιο. Η συγκεκριμένη πάθηση δεν προκαλεί πόνο, συνεπώς το παιδί δεν θα εμφανίσει συμπτώματα ανησυχίας.

Αίτια

Η βρεφική ιδιοπαθής σκολίωσης είναι αγνώστου αιτιολογίας, ωστόσο οι ειδικοί έχουν αναπτύξει διάφορες θεωρίες, όπως:

Ενδομήτρια στάση: Αναφέρεται στην κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης του βρέφους στη μήτρα λόγω της μη φυσιολογικής πίεσης που ασκείται από τα τοιχώματα της μήτρας στη μία πλευρά του σώματος του εμβρύου. Εναλλακτικά, μπορεί να συμβεί λόγω μη φυσιολογικής τοποθέτησης του εμβρύου στη μήτρα. Η έρευνα δείχνει ότι η πλευρά του σώματος που επηρεάζεται από τη σκολίωση είναι συνήθως η πλευρά που μπορεί να αναπτύξει πλαγιοκεφαλία και δυσπλασία ισχίου.

Κληρονομικότητα: Η σκολίωση έχει παρατηρηθεί να είναι πιο κοινή σε συγκεκριμένες περιοχές και πληθυσμούς, κάτι το οποίο υποδεικνύει τη συσχέτιση της εμφάνισής της με την κληρονομικότητα και τα γονίδια. Αν και οι ειδικοί δεν έχουν βρει συγκεκριμένα γονίδια που μπορούν κληροδοτήσουν της σκολίωσης από μία γενιά σε μία άλλη, δεν έχουν αποκλείσει την πιθανότητα να υπάρχει συσχέτιση.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της βρεφικής σκολίωσης εξαρτάται από το πόσο μεγάλη είναι η κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης. Τα μωρά που παρουσιάζουν κυρτότητα από 10 έως 25 μοίρες συνήθως τίθενται απλώς υπό παρακολούθηση, καθώς το σώμα αλλάζει και η σκολίωση υποχωρεί από μόνη της. Περισσότερο από το 50% των παιδιών με βρεφική σκολίωση παρουσιάζουν βελτίωση με το πέρασμα του χρόνο. Τα παιδιά που παρουσιάζουν κυρτότητα σπονδυλικής στήλης από 25 έως 40 μοίρες, το πιθανότερο είναι να χρειαστεί ιατρική παρέμβαση.

Η άσκηση επίσης βοηθάει και αυτό ισχύει τόσο για τα βρέφη, όσο και για τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας. Τέλος, το παιδί ενδέχεται να χρειαστεί να βάλει κηδεμόνα, σε κάθε περίπτωση όμως, ο γιατρός είναι εκείνος που θα κάνει τη διάγνωση και θα κρίνει την καλύτερη προσέγγιση για την αντιμετώπιση.

^{Με πληροφορίες από momjunction.com}