Υπάρχουν μέρες που η εξάντληση φαντάζει φυσιολογική, είμαι όμως μαζί τους κι αυτό μου αρκεί

Δεν ξέρω αν θα θυμάμαι πάντα αυτή τη στιγμή.

Όχι ακριβώς με τον τρόπο που συμβαίνει τώρα.

Ίσως με τον καιρό τα μάτια μου μάθουν να τα βλέπουν όλα λίγο διαφορετικά.

Αλλά προς το παρόν, το ζω.

Γεννάω τα μωρά μου και μετά τα κρατάω ζωντανά όταν δεν ξέρουν πώς.

Οι μέρες και οι νύχτες μου έχουν τόσα σκαμπανεβάσματα, δεν υπάρχει ισορροπία ή συνέπεια.

Είμαι στη φάση όπου η εξάντληση φαντάζει φυσιολογική και είναι αρκετές φορές που αισθάνομαι διάφορα μέλη του σώματός μου, ξένα.

Όμως, είμαι μαζί τους κι αυτό μου αρκεί.

Μαζί τα καταφέρνουμε κάθε μέρα, νύχτα, εβδομάδες, μήνες.

Μέχρι που ξαφνικά πέρασε ένας χρόνος και αναρωτιέμαι πως έφυγε.

Αυτή είναι η ζωή μου.

Όπως η σημερινή…

Μια όμορφα εξαντλητική, υπέροχα προκλητική περίοδος της ζωής μου, όπου οι δύσκολες μέρες μερικές φορές αισθάνομαι ότι είναι περισσότερες από τις υπόλοιπες και πως οι πιο εύκολες «χάνονται» στο χάος.

Αυτή είναι η καθημερινότητά μου προς το παρόν.

Επιβιώνω.

Επιβιώνω.

Επιβιώνω.

Γιατί, προς το παρόν, αυτό χρειάζονται από εμένα.

^{Ελεύθερη απόδοση από Emma Heaphy (Instagram)}