Πότε πρέπει να αφαιρούνται τα κρεατάκια από τη μύτη του παιδιού
Όταν τα γνωστά σε όλους μας κρεατάκια ή αλλιώς αδενοειδείς εκβλαστήσεις που βρίσκονται στο πίσω μέρος της μύτης έχουν μεγαλύτερο μέγεθος από το φυσιολογικό, δημιουργείται δυσκολία στην αναπνοή από τη μύτη. Το παιδί αναπνέει με το στόμα ανοιχτό, και όχι μόνο στον ύπνο του.
Τα κρεατάκια καθυστερούν τη σωματική ανάπτυξη των παιδιών, ευθύνονται για ελλειμματική προσοχή στο σχολείο, αίσθημα μόνιμης κούρασης και ροχαλητό.
Στην ηλικία των 5 ετών περίπου, τα κρεατάκια αρχίζουν να συρρικνώνονται και εξαφανίζονται στην εφηβεία. Ορισμένες φορές, ωστόσο, τα κρεατάκια συνεχίζουν να μεγαλώνουν και τελικά φράσσουν τη δίοδο του αέρα από τη μύτη προς το λαιμό, το άνοιγμα των ευσταχιανών (ακουστικών) σαλπίγγων από το μέσο ους προς τη μύτη ή και τα δύο. Αν η μία ή και οι δύο οδοί φράξουν, μπορεί να προκύψουν σοβαρά προβλήματα.
Η χειρουργική αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων (αδενοειδεκτομή) δεν είναι πάντα απαραίτητη, διότι τα κρεατάκια συρρικνώνονται από μόνα τους καθώς το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία. Ωστόσο, όταν το παιδί δυσκολεύεται να παρακολουθήσει το σχολείο λόγω συχνού πόνου στο αυτί ή όταν ο πόνος επιμένει παρά τη θεραπεία με αντιβιοτικά, ο γιατρός μπορεί να συστήσει αδενοειδεκτομή. Ο γιατρός μπορεί να αποφασίσει να μην αφαιρέσει τα κρεατάκια αν δεν είναι μολυσμένα ή αν στην οικογένεια υπάρχει αιμορραγική διάθεση.
H επέμβαση είναι σχεδόν εντελώς ανώδυνη για τα παιδιά. Αυτό συμβαίνει γιατί οι αποκολλήσεις των ιστών κατά τη διάρκεια της επέμβασης δεν είναι εργώδεις (δύσκολες) όπως συμβαίνει στους ενήλικες στους οποίους υπάρχουν συνήθως συμφύσεις. Εξάλλου τα παιδιά δεν είναι φορτωμένα με αρνητικές εμπειρίες πόνου όπως οι ενήλικες.
Το παιδί μένει στην κλινική για ένα βράδυ και περισσότερο για προληπτικούς λόγους.
