Νόσος από αμυχή γάτας: Πώς μεταδίδεται στα παιδιά

Πρέπει όμως απαραίτητα να τηρούνται ορισμένοι κανόνες υγιεινής και καθαριότητας γιατί τα ζώα μπορεί να μεταδώσουν μικρόβια, παράσιτα και ιούς και να προκαλέσουν διάφορους νόσους, καθώς και αλλεργίες με το τρίχωμα τους. Μία νόσος που μπορεί να μεταδοθεί από τις γάτες στα παιδιά είναι και η νόσος από αμυχή γάτας.

Που οφείλεται
Η νόσος, σύμφωνα με τον παιδίατρο Δρ Νίκο Περσιάνη (Παιδιατρική Εταιρεία Κύπρου) προκαλείται από ένα βακτηρίδιο που ονομάζεται Bartonella henselae και ευρίσκεται στο σάλιο της γάτας. Υπάρχει υπόνοια ότι οι ψύλλοι μεταφέρουν το βακτηρίδιο από γάτο σε γάτο αλλά όχι στον άνθρωπο. Τα μικρά γατάκια έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν αυτό το μικρόβιο σε σχέση με τους μεγάλους γάτους, για λόγους που δεν γνωρίζουμε ακόμα. Από την στιγμή που οι γάτοι μολυνθούν με το μικρόβιο, το μεταδίδουν μόνο για μερικές εβδομάδες. Επίσης εάν τα γατάκια έχουν ψύλλους, η νόσος είναι πιο συχνή.

Πώς μεταδίδεται
Εάν η γάτα έχει τα βακτηρίδια στο στόμα της, όταν γλείφει τα πόδια και τα νύχια τα εναποθέτει εκεί και όταν γρατσουνίσει ή δαγκώσει κάποιον το μεταδίδει. Πολλά παιδιά που εμφανίζουν τη νόσο, δεν θυμούνται ότι έχουν γρατσουνιστεί ή δαγκωθεί από γάτα.
Τα γατάκια δεν νοσούν, απλά φέρουν το μικρόβιο και το μεταδίδουν.

Συμπτώματα
Η νόσος δεν είναι σοβαρή, εκτός σε άτομα με εξασθενημένη άμυνα από χρόνια νοσήματα ή σε άτομα που ευρίσκονται σε ανοσοκαταστολή.
Στο σημείο του γρατσουνίσματος ή του δαγκώματος μπορεί να δημιουργηθεί μια μικρή πληγή, συνήθως μετά από 3-10 ημέρες. Σχεδόν όλα τα άτομα παρουσιάζουν λεμφαδενοπάθεια της περιοχής. Εάν δηλαδή η γρατσουνιά γίνει στο χέρι επηρεάζονται οι μασχαλιαίοι αδένες, ενώ αν η πληγή βρίσκεται στο πόδι διογκώνονται οι βουβωνικοί αδένες. Η διόγκωση αυτή είναι επώδυνος και μπορεί να παραμείνει για εβδομάδες, ακόμα και μήνες. Σε πολλά άτομα μπορεί να υπάρχει επίσης πυρετός, κακουχία, πονοκέφαλος και ανορεξία. Πολύ σπάνια μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές όπως η προσβολή του ήπατος, του σπλήνα των οστών και του εγκεφάλου.

Διάγνωση
Εάν υπάρχει ιστορικό γρατσουνίσματος ή δαγκώματος από γάτα και στη συνέχεια το άτομο εμφανίσει πληγή και διόγκωση των λεμφαδένων της περιοχής, ο παιδίατρος μπορεί εύκολα να βάλει τη διάγνωση. Όταν δεν υπάρχουν σαφή συμπτώματα και υπάρχουν αμφιβολίες στη διάγνωση μπορεί να γίνουν ειδικές εργαστηριακές εξετάσεις όπως IgM και IgG για το βακτηρίδιο Bartonella henselae.

Θεραπεία
Συνήθως η νόσος αυτοιάται. Σε περίπτωση όμως, που ο πυρετός επιμένει, οι αδένες είναι πολύ διογκωμένοι και επώδυνοι ή όταν υπάρχουν επιπλοκές μπορεί να χορηγηθεί αντιβίωση. Στο σημείο του γρατσουνίσματος ή του δαγκώματος γίνεται τοπική αντισηψία.

Προληπτικά μέτρα
1. Συχνό και σχολαστικό πλύσιμο των χεριών με άφθονο σαπούνι και νερό με μετά από επαφή με γάτα.
2. Προστασία των γάτων από τους ψύλλους με ειδικά φάρμακα.
3. Μάθετε τα παιδιά να μην πειράζουν ή να προκαλούν τους γάτους.
4. Τα παιδιά δεν πρέπει να φιλούν ή να βάζουν τα χέρια τους στο στόμα των ζώων.
5. Επιβλέπετε τα παιδιά όταν παίζουν με τους γάτους.