Αίμα στα κόπρανα του μωρού: Τι πρέπει να γνωρίζετε
Ένα όχι σπάνιο σύμπτωμα της βρεφικής ηλικίας είναι η ύπαρξη αίματος, συνήθως αναμεμιγμένου με βλέννη, στα κόπρανα του παιδιού. Όταν αυτή δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ιογενούς γαστρεντερίτιδας, ή διαρκεί περισσότερο από λίγες μέρες, θα πρέπει να αποκλειστεί η διάγνωση της αλλεργικής πρωκτοκολίτιδας.
Σε αυτήν την ιδιότυπη και παροδική αλλεργία, κάποιο τροφικό αλλεργιογόνο προκαλεί αλλεργική φλεγμονή στο τελευταίο τμήμα του εντέρου, με αποτέλεσμα τη μικροαιμορραγία, συνήθως με τη μορφή λεπτών κόκκινων κλωστών ή στικτών σημείων στα κόπρανα.
Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρεία Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας (www.allergikos.gr ) τα συχνότερα αλλεργιογόνα περιέχονται στο αγελαδινό γάλα, είτε αυτό που καταναλώνει η μητέρα και παρέχει μέσω του μητρικού θηλασμού στο βρέφος, είτε αυτό που καταναλώνει το ίδιο το βρέφος μέσα στις τροφές του. Σπανιότερα, άλλα τροφικά αλλεργιογόνα, όπως αυτά των σιτηρών, του αυγού ή και άλλων τροφών μπορεί να πυροδοτούν τα επεισόδια των αιμορραγικών κενώσεων.
Τα κύρια χαρακτηριστικά της αλλεργικής πρωκτοκολίτιδας είναι τα εξής:
• Πρόκειται για μια "καλοήθη" πάθηση, που αποδράμει συνήθως μέχρι το πρώτο έτος της ζωής και δε δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στο παιδί, δεν επηρεάζει την ανάπτυξη ή τη διάθεσή του, και δε συσχετίζεται με κάποια άλλη πάθηση στο μέλλον. Αναιμία λόγω της χρόνιας απώλειας αίματος μπορεί να παρατηρηθεί, αλλά μόνο σε παραμελημένες περιπτώσεις.
• Παρότι δεν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για τη γενικότερη υγεία του παιδιού, η αλλεργία αυτή είναι εξαιρετικά ‘ευαίσθητη’ ως προς την ποσότητα της τροφής που πυροδοτεί την νόσο. Έτσι, και σε αντίθεση με την άμεσου τύπου αλλεργία, ακόμα και τα τρόφιμα που καταναλώνει η μητέρα και σε ένα βαθμό παρέχει μέσω του θηλασμού στο βρέφος μπορούν να συντηρούν τη νόσο.
• Η αναγνώριση των υπεύθυνων τροφών και η απομάκρυνσή τους από το διαιτολόγιο τόσο της θηλάζουσας μητέρας, όσο και του βρέφους, αποτελούν την κλασική αντιμετώπιση. Όταν ο αποκλεισμός του γάλακτος και των γαλακτοκομικών, ακόμα και των προϊόντων που περιέχουν ίχνη γάλακτος, αποτύχει να εξαφανίσει το αίμα από τις κενώσεις, είναι δυνατό να βρεθούν ενδεχόμενα ‘κρυφά’ τροφικά αλλεργιογόνα με τη χρήση ειδικών ανώδυνων αυτοκόλλητων που επικολλούνται στην πλάτη του βρέφους, περιέχουν τις τροφές προς εξέταση και μπορούν αν υποδείξουν τους ‘κρυφούς ενόχους’.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να τονιστεί ότι η αλλεργική πρωκτοκολίτιδα, εκτός από την ύπαρξη αίματος και βλέννης στα κακά του βρέφους, δε δίνει θορυβώδη συμπτώματα. Αν φαίνεται να επηρεάζεται η ανάπτυξη του παιδιού, αν συνυπάρχει σιδηροπενία ή αν το παιδί εμφανίζει και άλλα συμπτώματα, όπως έμετοι, εξάνθημα ή πόνος, οφείλουν να αποκλειστούν καταστάσεις που μιμούνται την αλλεργική πρωκτοκολίτιδα ή μπορεί να συνυπάρχουν με αυτήν, και που μπορεί να έχουν σημαντικές συνέπειες για το παιδί.
Τέτοιες καταστάσεις είναι η εντεροπάθεια από πρωτεΐνη τροφής, η ηωσινοφιλική γαστρεντεροπάθεια, το σύνδρομο εντεροκολίτιδας από πρωτεΐνη τροφής (FPIES) και η άμεσου τύπου τροφική αλλεργία.
Η διάκριση αυτών των παθήσεων έχει μεγάλη σημασία για τον καθορισμό της κατάλληλης θεραπείας και απαιτεί εξατομικευμένο έλεγχο από ειδικό ιατρό.