Η ανεπαρκής εμβολιαστική κάλυψη των ενηλίκων και πώς απειλεί τη δημόσια Υγεία
Με αφορμή το πρόσφατο θλιβερό γεγονός του θανάτου του 8χρονου παιδιού και την ανίχνευση στον οργανισμό του, του μικρόβιου της διφθερίτιδας, ενός ξεχασμένου εδώ και 30 χρόνια τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, σοβαρού λοιμώδους νοσήματος, αναδύεται το θέμα της ανεπαρκούς εμβολιαστικής κάλυψης της κοινότητας παιδιών και ενηλίκων.
Η ύπαρξη και κυκλοφορία ενός λοιμώδους νοσήματος στην κοινότητα, ακολουθεί συγκεκριμένα μαθηματικά μοντέλα. Προϋποθέτει ότι ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ανθρώπων είναι ανοσοποιημένοι, δηλαδή εμβολιασμένοι, εφοδιασμένοι με αντισώματα για το συγκεκριμένο μικρόβιο , ώστε όταν έρθουν σε επαφή μαζί του, να μην νοσήσουν. Το ποσοστό της εμβολιαστικής αυτής κάλυψης πρέπει να είναι πολύ υψηλό συνήθως πάνω από 90% του πληθυσμού για να μην ξεσπούν επιδημίες. Αυτό ονομάζεται ανοσία της αγέλης.
Τα εθνικά προγράμματα εμβολιασμού προβλέπουν για σοβαρά λοιμώδη νοσήματα όπως η διφθερίτιδα να χορηγείται συγκεκριμένος αριθμός δόσεων κατά την παιδική ηλικία και προβλέπει για τη συνέχιση και διατήρησης της ανοσίας τον αναμνηστικό εμβολιασμό κάθε δέκα χρόνια εφ όρου ζωής. Δυστυχώς, επειδή δεν λαμβάνουν την αναμνηστική δόση οι περισσότεροι ενήλικες, κυρίως γιατί δεν το γνωρίζουν, δημιουργούνται ανεμβολίαστοι θύλακες που μπορεί να επιτρέψουν την αναβίωση ενός τέτοιου μικρόβιου.
Διαβάστε περισσότερα στο Cnn.gr
