Πάρτο και φύγε επιτέλους, ακόμη κι αν γκρινιάζει πως θέλει να μείνει κι άλλο στο σπίτι του φίλου του

Και τα πέντε λεπτά γίνονται δέκα και τα δέκα, δεκαπέντε και στο τέλος καταλήγουμε αντί να φύγουμε από το σπίτι που βρισκόμαστε για παιχνίδι στις 8 το βράδυ να φεύγουμε με τη βία στις 8.30 ή ακόμη και στις 9.00 μόνο και μόνο επειδή η γκρίνια και το κλάμα πάει... σύννεφο.

«Μα δεν βαριέται ποτέ;», σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω την 9χρονη κόρη μου να γκρινιάζει και να μου ζητά απελπισμένα «5 λεπτάκια μαμά, 5 λεπτάκια» για να προλάβει να τελειώσει το παιχνίδι που παίζει. «Μα καλά, τρεις ώρες παιχνίδι δεν τους φτάνει;».

Βέβαια αυτές τις τρεις ώρες μπορεί να ψάχνουν με τη φίλη της, να βρουν τι να παίξουν με αποτέλεσμα να το βρίσκουν πάντα λίγο πριν φωνάξω, «Αγάπη μου ετοιμάσου φεύγουμε!». Αυτή η ιστορία όμως κρατάει χρόνια. Και πιστεύω πώς θα κρατήσει για πολύ ακόμη. Ό,τι και να δοκίμασα δυστυχώς δεν πιάνει. Για την ακρίβεια, πιάνει μόνο αν της τάξω κάτι άλλο για την άλλη μέρα ή μόνο αν την απειλήσω ότι δεν θα την ξαναπάω ΠΟΥΘΕΝΑ!

Τι και αν περίμενα να αλλάξει αυτό, τα τρία τελευταία χρόνια. Μάταια!

Ρωτώντας μια φίλη ψυχολόγο για το ποια θα πρέπει να είναι η αντίδρασή μου, μου πρότεινε 3 τακτικές. Τακτικές που η ίδια πιστεύει ότι θα με βοηθήσουν.

1. Θα πρέπει πριν φύγουμε να προειδοποιούμε
Καλό θα είναι να αποφεύγουμε να ξαφνιάζουμε τα παιδιά μας ανακοινώνοντας ξαφνικά ότι «Φεύγουμε» και επίσης να μην τα αφήνουμε «ακόμη 5 λεπτά» και άλλα πέντε, και άλλα πέντε χωρίς τελικά να φεύγουμε. Έτσι λοιπόν πριν φύγουμε προειδοποιούμε ότι «σε λίγο φεύγουμε», τα παροτρύνουμε να τελειώσουν ό,τι κάνουν και τέλος όταν τελειώσει ο χρόνος που τους έχουμε δώσει κατευθυνόμαστε προς την πόρτα. Αν τα παιδιά ξέρουν ότι μετά την προειδοποίηση φεύγουμε χωρίς δεύτερη κουβέντα, τότε θα το δεχτεί ως κανόνα.

2. Θα πρέπει να υπολογίζουμε λίγο χρόνο παραπάνω
Αν για παράδειγμα έχουμε κανονίσει να πάμε στην παιδική χαρά ή στο σπίτι κάποιου φίλου μόνο για 1,5 ώρα κανονίστε να μείνετε 2 ή 2,5 ώρες. Έτσι και εσείς θα φανείτε γενναιόδωρη με το χρόνο και το παιδί σας θα πιστεύει ότι πραγματικά μείνατε παραπάνω από όσο πίστευε.

3. Θα πρέπει να τους αποσπάμε την προσοχή
Δώστε τους ένα μπαλόνι, πείτε τους ότι θα κάνετε κάτι διασκεδαστικό στο σπίτι, πείτε του ότι θα φάτε παγωτό ή το αγαπημένο του γλυκό. Έτσι η αναχώρηση από το σπίτι του φίλου τους θα γίνει πιο γλυκιά και χωρίς γκρίνια.

Πραγματικά, περιμένω πώς και πώς να δοκιμάσω όλα τα παραπάνω την επόμενη φορά που θα πάμε στο σπίτι κάποιας φίλης της για παιχνίδι. Αν με ρωτάτε ποια από αυτές τις τεχνικές προτιμώ; Θα απαντήσω τη δεύτερη και την τρίτη. Αυτές οι δύο μου ακούγονται ιδανικές για την επόμενη βόλτα μας!