Παραμένει ένα μυστήριο της φύσης, πώς τελικά οι μαμάδες έχουν αυτή την έμφυτη έκτη (έβδομη, όγδοη, πείτε τη όπως θέλετε ) αίσθηση που τους επιτρέπει να ξέρουν τα πάντα – ή σχεδόν τα πάντα– και φυσικά να έχουν δίκιο για τα περισσότερα.
Γνωρίζουν ποιοι είναι οι αληθινοί σου φίλοι.
Γνωρίζουν ποιοι σε αγαπάνε και σε νοιάζονται.
Γνωρίζουν τις αδυναμίες σου.
Γνωρίζουν τα προτερήματά σου.
Γνωρίζουν τις ανασφάλειες σου.
Γνωρίζουν τα προβλήματά σου (ή τα διαισθάνονται).
Γνωρίζουν πότε λες ψέματα.
Γνωρίζουν πότε έκανες την …κουτσουκέλα.
Γνωρίζουν πότε εννοείς κάτι άλλο από αυτό που λες.
Γνωρίζουν αυτά κι άλλα τόσα με μια ματιά, από μισόλογα, από τον τρόπο που θα της πεις «παράτα με».
Γιατί η μάνα σου σε ξέρει καλύτερα από τον καθένα…
Όσο κι αν δεν θέλεις να το παραδεχτείς, η μάνα σου τελικά έχει δίκιο όχι γιατί είναι πάνσοφη αλλά επειδή:
Ξέρει τις δυνατότητές σου.
Ξέρει πότε είσαι μπερδεμένη και τι πρέπει να κάνεις.
Ξέρει να είναι δίπλα σου με τον τρόπο της.
Ξέρει να συγχωρεί.
Ξέρει πότε την έχεις ανάγκη.
Ξέρει να περιμένει.
Και μπορεί κάθε φορά που σου λέει «άκου τη μάνα σου, ξέρει καλύτερα», να την αγνοείς ή να μουρμουράς από μέσα σου, μεγαλώνοντας όμως, συνειδητοποιείς πόσο δίκιο έχει.
Σχεδόν όλα όσα βιώνεις, η μητέρα σου τα έχει ήδη ζήσει. Αντιμετώπισε δυσκολίες στη δουλειά, στις σχέσεις, στις φιλίες… Κι έγινε αρκετά δυνατή για να σε μεγαλώσει ευελπιστώντας ότι θα έχεις μια καλύτερη ζωή.
Κανείς δεν θέλει να είσαι ευτυχισμένος όπως η μητέρα σου. Στην πραγματικότητα, η ευτυχία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν είσαι ή όχι εσύ ευτυχισμένη.
Ακόμα κι αν γίνεται ενοχλητική ή ξεπερνά τα όρια, είναι γιατί είσαι το επίκεντρο της ζωής της.
Σε γνωρίζει - μερικές φορές καλύτερα από ό,τι ξέρεις εσύ τον εαυτό σου - επομένως γνωρίζει τι θέλεις και τι χρειάζεσαι στη ζωή σου.
Οι μητέρες απλώς ξέρουν
Πες το μητρικό ένστικτο ή όπως αλλιώς θέλεις. Όπως και να το ονομάσεις, η μητέρα σου, για κάποιο λόγο ξέρει τη σωστή απάντηση.
Έχει διαφορετική άποψη για τον κόσμο από εσένα γιατί είναι άλλος άνθρωπος ενώ πάντα βρίσκεται σε εγρήγορση για τα παιδιά της.
Βλέπει τον κίνδυνο εκεί που οι άλλοι δεν μπορούν και αναζητά την καλύτερη και πιο ασφαλή διαδρομή για το παιδί της.
Η άποψή της είναι μεροληπτική, ναι, αλλά απέναντί σου.
Σε κρατάει σε ένα βάθρο ψηλά επειδή είσαι το παιδί της και βλέπει τα λάθη που πρόκειται να κάνεις πριν τα κάνεις.
Βλέπει επίσης τα πράγματα όπως είναι πραγματικά όταν εσύ η ίδια επιμένεις να τα κοιτάζεις μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.
Η μάνα όμως ξέρει καλύτερα και δεν θα έκανε ποτέ κάτι για να σε πληγώσει.
Όχι, οι μητέρες δεν είναι τέλειες.
Μπορεί να μην χρησιμοποιεί πάντα τις σωστές λέξεις, αλλά ένα είναι σίγουρο, θέλει το καλύτερο για το παιδί της.
Κι αυτό, το καταλαβαίνεις όταν πλέον μεγαλώσεις, γίνεις κι εσύ μητέρα, αποκτήσεις τη δική σου οικογένεια.
Τότε είναι βέβαιο ότι θα μονολογήσεις:
Α, ρε μάνα, πόσο δίκιο είχες…