Πίσω από ένα υπέροχο παιδί, κρύβεται μια μαμά που νομίζει ότι τα κάνει όλα λάθος!

Στις πρώτες μας στιγμές άγχος για το αν τα μωρά μου χόρταιναν με το γάλα μου ή έμεναν νηστικά και έπρεπε να τους δώσω έτοιμο γάλα. Μετά για το αν το έτοιμο γάλα ήταν αρκετά καλό για τον οργανισμό τους και φυσικά τυψεις για το πόσο ανίκανη ήμουν που δεν τα κατάφερα να το κάνω μόνη μου όλο αυτό.

Τόσα και τόσα πολλά φτάνοντας στο σήμερα που δεν ξέρω αν είμαι επαρκής μαμά. Μήπως κάτι δεν κάνω καλά που η Χριστίνα ακόμη να αποχωριστεί την πάνα της; Μήπως δεν ασχολούμαι αρκετά με το διάβασμα της Ελενας; Μήπως πρέπει να μειώσω τις ώρες που δουλεύω; Μήπως δεν έπρεπε να τις αφήσω στη γιαγιά για να φύγω ένα τριήμερο με τον άντρα μου; Μήπως, μήπως, μήπως...

Τελικά κατέληξα σε ένα τελείως προσωπικό συμπέρασμα: Οι μαμάδες που έχω γνωρίσει στη ζωή μου και που μου μιλούσαν με μια υπεροψία για το πόσο τέλεια τα κάνουν όλα με τα παιδιά τους -γιατί είναι οι καλύτεροι μαθητές, γιατί έμαθαν να γράφουν από το προνήπιο, γιατί κολυμπούν από 4 ετών χωρίς μπρατσάκια, γιατί δε χτυπούν, δε δαγκώνουν, δε μιλούν άσχημα, δε γκρινιάζουν και φυσικά δεν ξυπνούν ποτέ το βράδυ από τη μέρα που γεννήθηκαν- συνήθως είναι οι πιο «δύσκολες» μαμάδες.

Ή μάλλον θα το θέσω διαφορετικά γιατί όπως σας προείπα είναι τελείως προσωπικό το συμπέρασμά μου. Εγω αν ήμουν παιδί θα προτιμούσα μια μαμά που μου επιτρέπει να κάνω λάθη γιατί και αυτή κάνει λάθη και δεν είναι τέλεια.

Το άγχος να είμαστε τέλειες άρα και τα παιδιά μας, θεωρώ ότι φέρνει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Αντιθέτως οι μαμάδες που δεν θεωρούν ότι είναι οι καλύτερες στον κόσμο, οι μαμάδες που ρωτούν, μαθαίνουν, ψάχνουν και ενίοτε αναρωτιούνται για το αν είναι εντάξει απέναντι στα παιδιά τους, συνήθως είναι πιο γλυκές και πιο προσιτές. Όχι μόνο για τις άλλες μαμάδες, αλλά κυρίως για τα ίδια τους τα παιδιά.

Έχω μάθει να είμαι ανοιχτή σε μαμαδοσυζητήσεις. Να ακούω όλες τις απόψεις και να τις σέβομαι. Γιατί κάθε μαμά είναι μια διαφορετική προσωπικότητα, με άλλες εμπειρίες ζωής, με άλλες παραστάσεις. Δεν μπορούμε να ταιριάζουμε όλες με όλες. Αντιμετωπίζουμε όμως όλες τις ίδιες αγωνίες. Να είναι τα παιδιά μας γερά και υγιή.

Συνήθως ακούω προσεκτικά τις ιστορίες των άλλων μαμάδων (μ’ αρέσει πολύ να ακούω μαμάδες να μιλούν), δεν τις διακόπτω και φυσικά λέω τη γνώμη μου αν ζητηθεί. Όλα μπορώ να τα δεχτώ κι αυτό γιατί νιώθω ότι μαθαίνω μέσα από τις δικές τους εμπειρίες με τα παιδιά τους. Μόνο ένα θέμα μπορεί να με κάνει να νιώσω περίεργα και άβολα.

Το θέμα του εμβολιασμού είναι μία δυνατή ατζέντα. Κάθε φορά που ανοίγεται, ρωτώ πάντα αν υπάρχουν στην παρέα μαμάδες που δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους λόγω πεποίθησης για να μη τις φέρω άθελά μου σε δύσκολη θέση καθώς οι δικές μου απόψεις πάνω σε αυτό το θέμα είναι τελείως διαφορετικές σε σχέση με το αντιεμβολιαστικό κίνημα.

Θεωρώ πολύ κακά πληροφορημένες τις μαμάδες που επιλέγουν από άποψη να μην εμβολιάζουν τα παιδιά τους. Η αμέλειά τους μπορεί να έχει πολύ κακές επιπτώσεις στα παιδιά τους που δεν είχαν την ευκαιρία λόγω ηλικίας να επιλέξουν για τον εαυτό τους.

Είναι απαράδεκτο στον 21ο αιώνα να κινδυνεύουν ζωές ανεμβολίαστων παιδιών από ασθένειες για τις οποίες υπάρχουν αποτελεσματικά εμβόλια, όπως η μηνιγγίτιδα Β.

Η µηνιγγίτιδα είναι µία από τις πλέον επικίνδυνες νόσους, καθώς εξελίσσεται ραγδαία και µπορεί να προκαλέσει ισόβιες σωµατικές και νοητικές αναπηρίες ή ακόµα και τον θάνατο, εάν δεν διαγνωσθεί εγκαίρως. Εχει διαπιστωθεί ότι ένα στα δέκα άτοµα που προσβάλλονται από µηνιγγιτιδοκοκκική νόσο καταλήγει παρά τη θεραπεία, ενώ ένα στα πέντε άτοµα που επιβιώνει εµφανίζει µόνιµες αναπηρίες, όπως εγκεφαλική βλάβη, απώλεια ακοής ή µαθησιακές δυσκολίες.

Η µηνιγγίτιδα δεν κάνει διακρίσεις. Ο επικρατέστερος τύπος της νόσου, που προσβάλλει βρέφη, νήπια και εφήβους και ευθύνεται για τα περισσότερα κρούσµατα στη χώρα µας, είναι η µηνιγγίτιδα τύπου Β.

Δεν μπορώ λοιπόν να καταλάβω με ποια κριτήρια και με ποιο σκεπτικό κάποιες μαμάδες αναλαμβάνουν την ευθύνη να αποδεχτούν τις αρνητικές πιθανότητες που μπορεί να είναι καταστρεπτικές.

Όπως και να έχει δε θέλω να το βαρύνω. Θέλω μόνο να σας ευχηθώ χρόνια για τη γιορτή της Μητέρας που είναι την Κυριακή (είτε εμβολιάζετε τα παιδιά σας είτε όχι), να είστε πάντα καλά για να τα προσέχετε και να τα μεγαλώνετε!

Και να θυμόμαστε όλες: Δεν υπάρχουν τέλειες μαμάδες! Υπάρχουν δοτικές και τρυφερές μαμάδες που κάνουν κι αυτές λάθη! (Τα γράφω για να τα διαβάζω κι εγώ κάθε φορά που γεμίζω αμφιβολίες!)

Happy Mother’s Day!