Για εσένα που στον θηλασμό πήγαν όλα στραβά, μην το βάζεις κάτω
Είχα κάνει όλα τα σεμινάρια, είχα διαβάσει όλα τα βιβλία, είχα προμηθευτεί όλα τα απαραίτητα, κι όμως, ο θηλασμός ήταν το πιο δύσκολο στοίχημα που κέρδισα.
Πιθανότατα διαβάζεις το κείμενο αυτό τις μικρές εκείνες ώρες της νύχτας, που η αϋπνία βαράει κόκκινο, το μωρό δεν λέει να κοιμηθεί και θηλάζει και θηλάζει κι εσύ ψάχνεις να καταλάβεις αν κάνεις κάτι λάθος, αν το μωρό δεν χορταίνει, αν ο θηλασμός θα έπρεπε να είναι τόσο δύσκολη συνθήκη για σένα στην πιο ωραία σου στιγμή, αυτή που είσαι πια η μαμά ενός μωρού.
Η κυρία πολύ καλά προετοιμασμένη
Πριν τον ερχομό της πρώτης μου κόρης, έκανα τα πάντα για να εξασφαλίσω την ομαλή πορεία του μητρικού θηλασμού. Και το σεμανάριό μου έκανα και τους κατάλληλους στηθόδεσμους θηλασμού αγόρασα και στο καλάθι μπήκαν όλα εκείνα τα απαραίτητα τα οποία οι παλιές μαμάδες με διαφώτισαν πως θα χρειαστώ: Κοχύλια, κρέμα για τις πληγωμένες θηλές, θήλαστρο, καλύμματα για τη ροή γάλακτος, τα πάντα όλα.
Fast forward έναν μήνα μετά, η πραγματικότητα με βρήκε να γυρίσω με το στήθος έξω και με ένα πρόωρο μωρό που προσπαθούσε να θηλάσει. Κανείς δεν με είχε προετοιμάσει για την πιο δύσκολη συνθήκη που αφορά τον θηλασμό: Ό,τι ξέρεις στη θεωρία μπορεί να πάει τελείως λάθος στην πράξη, το σώμα μου δεν το ελέγχεις εσύ πια και το να μάθει να θηλάζει ένα πρόωρο μωρό, είναι μεγάλος, μεγάλος άθλος.
Όταν η πρώτη μου κόρη ήρθε στον κόσμο ενώ είχα μόλις μπει στον ένατο μήνα, δεν σκέφτηκα με τίποτα πως το κεφάλαιο θηλασμός θα κυλήσει τόσο δύσκολα. Ένα μωρό τόσο μικρό που δεν μπορούσε να θηλάσει σωστά, δύο θηλές τόσο πληγωμένες που μάτωναν και όλον τον κόσμο γύρω να λέει, μην πιέζεσαι κι εμείς που δώσαμε φόρμουλα δεν κάναμε κακό. Προφανώς και δεν θα γινόταν κάποιο κακό, μόνο που εμένα με έτρωγε το μαράζι του γιατί αφού το θέλω, οι δυνάμεις του σύμπαντος δεν συνωμοτούν υπέρ μου βρε αδερφέ.
Μέσα σε πέντε ημέρες από τον ερχομό του πρώτου μου παιδιού, οι θηλές μου μάτωσαν σε βαθμό που μετέτρεψα σε «βαμπίρ» το νεογέννητο, το οποίο και εννοείται πως προχώρησε σε εμετό του μείγματος αίματος και γάλακτος, εννοείται πως με πίεσαν να δοκιμάσω τις ψευδοθηλές, που φυσικά δεν κατάφερα ποτέ να κάνω το προωράκι να τις πιάσει σωστά, φυσικά και πέρασαν τις νύχτες με τα «κοχύλια» στο στήθος για να μην κολλάνε οι θηλές πάνω στα φανταστικά μου σουτιέν θηλασμού, προφανέστατα στο κοκτέιλ δυσκολίας μπήκε και μια μαστίτιδα, ένας πυρετός που λίγο έλειψε να τινάξει το task θηλασμός στον αέρα και προφανώς το θήλαστρο με αποτελείωσε. Ξέρεις, η ώρα εκείνη που πρέπει να κοιμηθεί ενώ κοιμάται το παιδί αλλά εσύ θα βγάλεις γάλα με το θήλαστρο για να ελέγξεις πως οι θηλές σου δεν είναι τόσο πληγωμένες ή για να τους δώσεις χρόνο να επουλωθούν.
Το μόνο που με έσωσε είναι ήταν ο μπαμπάς του μωρού μας που είπε πως σίγουρα δεν χρειαζόμαστε τη φόρμουλα στο σπίτι κι αν τη χρειαστούμε θα σπεύσει να την πάρει και το ένα λίτρο φρέσκου χυμού που έπινα κάθε πρωί μαζί με το κρουασανάκι σοκολάτας από τον φούρνο που μου έφερνε η μαμά μου. Δεν ξέρω αν η σοκολάτα κάνει κακό στο μωρό αλλά εκείνη η συγκεκριμένη σοκολάτα αποτελούσε την όαση σε κάθε δύσκολο πρωινό ξύπνημα.
Τα καταφέραμε
Κι αν αναρωτιέσαι αν τα κατάφερα τελικά, θα σου πω πως ναι, 8 μήνες τη μεγάλη και 13 μήνες μητρικού θηλασμού τη μικρή. Και δεν ήταν εύκολα. Έχω θηλάσει σε εμπορικά κέντρα και στο αυτοκίνητο, σε ξωκλήσσια και ακρογιαλιές, έχω βγάλει γάλα μέσα σε μια τουαλέτα στη δουλειά που δεν υπήρξε ποτέ πρόβλεψη για άντληση γάλακτος αλλά έπρεπε να επιστρέψεις στο γραφείο όσο πιο γρήγορα μπορούσες, έχω μεταφέρει το γάλα που άντλησα με παγοθήκες μέσα στον καύσωνα, έχω τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορώ στο μωρό που πεινούσε, έχω βγάλει γάλα στο μπάνιο ενός αεροπλάνου, το οποίο και έπρεπε να πετάξω γιατί κι εκεί δεν υπάρχει πρόβλεψη για να φυλάξουμε το γάλα αυτό, έχω επιστρέψει από γιορτές, εκδηλώσεις, τη δουλειά και τη διασκέδαση γιατί το μωρό ξύπνησε και πεινούσε, τα έχω κάνει όλα σε αυτό που λέγεται μητρικός θηλασμός.
Και αν ξεκινούσα από την αρχή, μάλλον πάλι την ίδια πορεία θα επέλεγα, κι ίσως ευχόμουν να πάνε όλα λίγο πιο καλά, να μην χτυπήσουν όλα τα προβλήματα μαζί, εκεί στο ξεκίνημα, να μην με νικήσει το άγχος, να μην δειλιάσω και κοντέψω να τα παρατήσω. Κι αν ποτέ οι κόρες μου θελήσουν να θηλάσουν, να μπορέσω να τους πω με περηφάνεια πως θα τα καταφέρουν κι ας πάνε όλα στραβά, κι ας έχουν μόνη τους παρηγοριά ένα ποτήρι χυμό μήλο καρότο ροδάνικο και ένα ζεστό κρουασάν σοκολάτας.
Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/