Εμείς που μεγαλώσαμε με σοκολατοπόλεμο, κονφετί, λαμπάντα και πατρινό καρναβάλι για πάντα

Εντάξει δεν μου πολύ αρέσουν οι Απόκριες μου είπε τις προάλλες μια μαμά φίλη που θα κάνει την καρδιά της πέτρα για να ντύσει τα παιδιά της και να έρθει στο πάρτι μασκέ του σχολείου. Και μου έκανε τόση εντύπωση η φράση της που προφανώς για λόγους DNA δεν μπορούσα να καταλάβω πώς γίνεται να μην έχει τον ενθουσιασμό που έχω εγώ για το καρναβάλι. Κι ύστερα κατάλαβα πως χελόου, εδώ είναι Αθήνα και οριακά το Καρναβάλι είναι για να περνάνε καλά τα παιδιά.

Είμαστε όμως κι εμείς που με λαχτάρα περιμένουμε να κάνουν την εμφάνισή τους στο μάρκετ τα πρώτα κομφετί και σερπαντίνες για να στολίσουμε το σπίτι μας, είμαστε κι εμείς που κάθε χρόνο περπατάμε όλη την Πάτρα φωνάζοντας «πατρινό καρναβάλι για πάντα».

Το Καρναβάλι δεν είναι για τα παιδιά, είναι για να μας κάνει όλους παιδιά.

Στις φωτογραφίες από τα πρώτα μας καρναβάλια ως παιδιά στην Πάτρα, είναι σαφής ο ενθουσιασμός που φαίνεται από την πρώτη μέχρι την τελευταία στολή. Για εμάς ως παιδιά μετά την έναρξη του καρναβαλιού και ως την λήξη του ξεκινούσε ένα ατέλειωτο πάρτι. Κάθε Σάββατο και κάθε Κυριακή να τρέχουμε ντυμένες από πάρτι μασκέ σε πάρτι μασκέ, σε συλλόγους, σε κέντρα πολιτισμού, στο σχολείο, να βάζουμε την πιο περίτεχνη στολή και να διεκδικούμε ένα βραβείο γι΄αυτή ή ένα βραβείο χορού. Ξέρεις πόσο λαμπάντα έχουν κάνει εξάσκηση τα ποδαράκια μας και πόσο γκλίτερ έχει πέσει στα μαγουλάκια μας για να χαρούμε ένα ακόμα πάρτι μασκέ;

Θες δεν θες στην Πάτρα, μπαίνεις στον χορό. Με θυμάμαι εκείνο το Καρναβάλι πριν τις πανελλήνιες να προσπαθώ μάταια να συγκεντρωθώ στο διάβασμα στο φροντιστήριο που ήταν στο κέντρο της πόλης κι απέξω να περνά το άρμα με τις σοκολάτες και στα ηχεία να παίζει σάμπα και κάθε λογής λάτιν σουξέ. Με θυμάμαι να ξεχνάω και άγχος και διάβασμα για λίγες στιγμές. Είναι ιεροτελεστία ο σοκολατοπόλεμος, είναι «μάχη» που δεν μπορώ να ξεχάσω από παιδί.

Έχεις πιάσει σοκολάτα από το άρμα όπως κινείται; Έχεις δύο γονείς που αν δεν καταφέρεις να πιάσεις την πολυπόθητη σοκολάτα είναι προετοιμασμένοι με δικά τους σοκολατεφόδια να σε πείσουν πως τα κατάφερες έχοντας αγοράσει γλυκά από το κοντινό περίπτερο; Έχεις πιάσει το πεζούλι για να δεις τα άρματα να περνούν κι εσύ στην άκρη του δρόμου να μην μπορείς να καταλάβεις ούτε πώς τα έφτιαξαν, ούτε από τι είναι φτιαγμένα;

Καρναβάλι είναι να περπατάς όλη την πόλη και να μην νιώθεις τα πόδια σου από τον χορό. Οι Απόκριες είναι έρωτας ή να βρίσκεις τον έρωτα, είναι τα πυροτεχνήματα, στο λιμάνι κι ο καρνάβαλος που παίρνει φωτιά την Κυριακή το βράδυ.

Το Καρναβάλι είναι φιλοξενία και φίλοι

Καταλάβαινες πως είχαμε απόκριες όταν στο σπίτι έμπαινε το γαλακτομπούρεκο ή το γλυκό ψυγείου με ζελέ. Δεν κόβαμε ούτε κομματάκι μέχρι να έρθουν οι φιλοξενούμενοι. Το σπίτι μας άδειο καρναβάλι, δεν το θυμάμαι. Φίλοι, συγγενείς, κόσμος σωρός έρχονταν και το σπίτι γέμιζε με φωνές και γέλια. Κι όταν έγινα φοιτήτρια, είπα να φέρω τις φωνές εγώ στο σπίτι. Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε άλλος πατέρας αλλά ο δικός μου όταν του είπα πως κατεβαίνω με δέκα άτομα για το καρναβάλι, έκλεισε το τηλέφωνο για να ψάχνει να βρει παπλώματα, να μπορέσουμε να κοιμηθούμε όλοι.

Οι Απόκριες είναι να ντύνεις τα παιδιά σου με την ψυχή, να βρίσκεις την πιο έξυπνη στολή, να χορεύεις μαζί τους, να ξεχνάς πρώτος εσύ τα στραβά και να γίνεσαι ξανά παιδί.

Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/