Σε ένα μήνα ακριβώς κλείνω πέντε χρόνια από το πρωινό εκείνο που έγινα μαμά για πρώτη φορά και με ακρίβεια και ειλικρίνεια μπορώ να σου πω πως ένα πράγμα με ενοχλεί όσο κανένα άλλο την πενταετία αυτή.
Όχι, η αυπνία που θα φαντάστηκες, μαθαίνεται και κάποια στιγμή τα παιδιά κοιμούνται (πάρε κουράγιο κι εσύ που σήμερα το βράδυ ξύπνησες 10 φορές με το νεογέννητο για να θηλάσει, γιατί βγάζει δόντια, γιατί έχει πυρετό, γιατί μάλλον περνάει κάποιο άλμα ανάπτυξης).
Φίλη μου, η μαμά ξερόλας μπορεί να σε βρει παντού, είναι επιδημία και δεν γλιτώνεις από αυτή εύκολα. Είναι η μαμά που θα σου πει κι εσένα (και της Meghan Markle) ότι δεν κρατάς σωστά το παιδί σου, είναι αυτή που θα σε επιπλήξει γιατί δεν θηλάζεις ή γιατί θηλάζεις ακόμα.
Είναι η μαμά παιδίατρος που ξέρει τι έχει το δικό σου παιδί χωρίς να έχει περάσει εφτά χρόνια στην Ιατρική. Είναι εκείνη η μαμά που έχει άποψη για το γιαούρτι του παιδιού σου, για το γάλα που του δίνεις, για το σνακ γαριδάκι που δεν ξέρει ότι είναι και bio και χωρίς αλάτι και ειδικό για τα μωρά.
Αυτή η μαμά ξερόλας:
Είναι εκείνη που απορεί γιατί δεν έχει περπατήσει το παιδί σου ακόμα, γιατί δεν έχει βγάλει την πάνα, γιατί του δίνεις στερεές τροφές χωρίς να τις λιώσεις, γιατί το παίρνεις αγκαλιά κάθε τρεις και λίγο (θα το κακομάθεις λέει), είναι αυτή που σε βλέπει άυπνη το πρωί και επιμένει πως κάτι λάθος κάνεις, γιατί το δικό της αγγελούδι κοιμάται δέκα ώρες σερί και σου προτείνει (χωρίς να της το ζητήσεις) το τάδε βιβλίο ή το τάδε γιατροσόφι.
Είναι αυτή που ενώ σε βλέπει χαρούμενη για τα κατορθώματα του παιδιού σου στο νήπιο, θέλει να κάνει την Ηλιάνα Παπαγεωργίου για να σου πει: «Έτσι γίνεται σε όλα τα νηπιαγωγεία, έτσι κάνουν όλα τα νήπια, το έχω περάσει κι εγώ με τα παιδιά, στο μέλλον σε περιμένουν ακόμα πιο φανταστικά πράγματα».
Είναι αυτή που σε βλέπει καταρρακωμένη από τις ιώσεις που περνούν ταυτόχρονα και τα δύο παιδιά σου κι αντί να σου πει σε νιώθω, σπεύδει να σου εξηγήσει πως καλά είναι τώρα που είναι μικρά γιατί στην εφηβεία δεν ξέρεις τι σε περιμένει.
Μαμά ξερόλα σε παρακαλώ:
Άσε με να κάνω τα λάθη μου, άσε με να ουρλιάξω με την πρώτη μουτζούρα του παιδιού μου, κι ας μην γίνει αύριο ο νέος Νταλί. Άσε με να πιστεύω πως η κόρη μου θα γίνει πρωταγωνίστρια στη Λίμνη των Κύκνων και μην βιαστείς να μου πεις πως και η δικιά σου λάτρευε το μπαλέτο αλλά βαρέθηκε και τα παράτησε γιατί έτσι κάνουν όλα τα κοριτσάκια.
Άσε με να ζήσω την κάθε στιγμή του ταξιδιού που λέγεται μητρότητα κι ας κάνω τα λάθη μου, κι ας τα λουστώ. Μην μου στερείς τις μικρές μου νίκες και χαρές. Κι όταν σε χρειαστώ, θα στο ζητήσω, μέχρι τότε άσε με!
YΓ: και σε σένα που υπήρξα ξερόλας χωρίς να το καταλάβω, σχώρα με!
Εσένα πώς σε βρήκε η πρώτη εβδομάδα στο σχολείο; Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/
Διαβάστε επίσης
