Οι έρευνες μιλάνε από μόνες τους: Την τελευταία δεκαετία οι μπαμπάδες, οι millennian dads όπως ονομάζονται περνούν τρεις φορές παραπάνω χρόνο με τα παιδιά τους, σε σχέση με τις δύο προηγούμενες γενιές.
Τι θέλουμε όμως εμείς από τους μπαμπάδες των παιδιών μας; Ποιες είναι αυτές οι μικρές κινήσεις που κάνουν την μεγάλη διαφορά στο μεγάλωμα των παιδιών και στη ζωή μιας μαμάς;
Να κάνουν πιο μεγάλες και σφιχτές αγκαλιές στα μωρά τους, εκείνες που κολλάνε τα πάντα.
Να ξενυχτάνε μαζί σου όταν τα παιδιά είναι άρρωστα ή δεν έχουν όρεξη να κοιμηθούν.
Αλλά και να ξενυχτάνε με το μωρό τους αγκαλιά για να σου δώσουν την ευκαιρία να κοιμηθείς έστω μια ωρίτσα.
Να είσαι σίγουρη πως το παιδί σας, όταν θα λείπεις εσύ και θα είναι με τον μπαμπά, θα έχει όλη την φροντίδα που χρειάζεται.
Να ξέρουν να διαβάζουν παραμύθια αλλά να σκέφτονται και μόνοι τους την πιο φανταστική ιστορία πριν τον ύπνο.
Να θεωρούν πως τα παιδιά τους είναι το πιο σπουδαίο, το πιο σημαντικό τους επίτευγμα και να μην το κρύβουν, ακόμα κι όταν παίρνουν Όσκαρ (Brad θεέ!)
Να μπορούν να μιμηθούν με την φωνή τους, από ένα πούμα μέχρι την Έλσα στο Άστρο του Βορρά.
Να αλλάζουν πάνες, πολλές πάνες, άπειρες πάνες και να μην το θεωρούν κατόρθωμα.
Nα έχουν τριπλό άγχος από σένα τη στιγμή της γέννας κι ας στο κρύβουν επιμελώς.
Να μην ντρέπονται να δακρύσουν στα μεγάλα κατορθώματα των παιδιών αλλά...
...και να είναι εκείνοι που θα σε στηρίξουν στην πρώτη κρίση, στο πρώτο σπασμένο χέρι του παιδιού, όταν εσύ θες να λιποθυμήσεις.
Να μπορούν να συνδυάζουν την δουλειά τους με την οικογένειά σας και να είναι πραγματικά εκεί κι όχι απλά να φροντίζουν ουτοπικά να μην σας λείψει τίποτα.
Να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους και στην κομμωτική, χωρίς να ντρέπονται να φτιάξουν την πιο ωραία κοτσίδα στα κόρες τους.
Να σκουπίζουν τα δάκρυα των παιδιών και τα δικά τους και τα δικά μας και να λένε με σιγουριά πως «όλα θα πάνε καλά».
Να είναι τρυφεροί όπως η καρδιά ενός μαρουλιού όταν το παιδί τους φωνάξει από μακριά «μπαμπούλη».
Nα γίνονται και οι ίδιοι παιδιά και να παίρνουν μέρος στις πιο παράξενες σκανδαλιές, κι αν κάνουν όλο το σπίτι χάλια κι εσένα έξαλλη.
Να βοηθάνε τα παιδιά να καταλάβουν τα κλάσματα και τους δεκαδικούς αριθμούς, πράγματα που εσύ ποτέ δεν χώνεψες.
Να χτίζουν κάστρα στην άμμο και να μαθαίνουν στα παιδιά κολύμπι, ποδήλατο, αναρρήχηση, μποξ και ό,τι άλλο επικίνδυνο δεν θα τολμούσες εσύ να τους δείξεις.
Να αγαπάνε και τα παιδιά και σένα πολύ, απεριόριστα, με τρέλα, με ενθουσιασμό.
Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/
