Οι γυναίκες που θέλω να γίνουν οι κόρες μου

Είμαι ένα βήμα πριν τα 37 πια και η σημερινή Γιορτή της Γυναίκας πάντα μου χτυπούσε καμπανάκια. Όταν απέκτησα τις κόρες μου τα καμπανάκια έγιναν τριπλά και πλέον ξέρω καλά τι γυναίκες θέλω και θα προσπαθήσω να τους δείξω να γίνουν.

Όσα θέλω, όσα ελπίζω και όσα εύχομαι για εκείνες, κρύβουν μέσα τους λάθη δικά μου, πράγματα για τα οποία προσπάθησα αλλά άργησα να καταφέρω, σφάλματα που θα ήθελα να αποφύγουν αλλά και αναποδιές που ίσως πρέπει να συμβούν και στα κορίτσια μου για να καταλάβουν λίγο καλύτερα τι θα πει να είσαι γυναίκα:

Θέλω να αγαπάνε με όλη τους την καρδιά κι ας φάνε τα μούτρα τους. Να αγαπάνε όμως πρώτα τις ίδιες και μετά όλους τους άλλους.

Θέλω να αγαπάνε κι ας πληγωθούν, να ξέρουν να μαζεύουν τα δάκρυά τους και να τα κάνουν δύναμη.

Θέλω να είναι ατρόμητες, ασταμάτητες, όπως σήμερα βουτάνε το ποδήλατο τους και ξεφεύγουν μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι έτσι κι αύριο να ξεφεύγουν μίλια μακριά από τα πρέπει και τα δήθεν.

Θέλω όπως τώρα βουτάνε στη θάλασσα χωρίς σωσίβια και μπρατσάκια, να βουτάνε πάντα στα βαθιά και να θριαμβεύουν.

Θέλω να φοράνε νοητές επιγονατίδες και να σηκώνονται κάθε φορά που θα βρουν εμπόδιο και θα πέσουν. Ο αγώνας είναι εκεί, να σηκωθείς ξανά και ξανά και ξανά.

Θέλω να ξέρουν να χάνουν τις μάχες τους και να γνωρίζουν που είναι ο πόλεμος. Θέλω τα δάκρυά τους να τα κάνουν δύναμη, να τα μαζεύουν και να χτίζουν ασπίδες για την επόμενη μπόρα.

Θέλω να μην φοβούνται, να αντιστέκονται, να μπορούν να κλείσουν στόματα με τρεις λέξεις. Θέλω να στέκονται στα πόδια τους μόνες τους, να στηρίζονται στις δυνάμεις τους και να μπαίνουν στη θάλασσα, με φουρτούνα ή με ηρεμία.

Θέλω να σέβονται το σώμα τους, να το αγαπάνε, να το φροντίζουν, να το ντύνουν όπως επιθυμούν, να το γυμνάζουν, να το αγαπάνε με τα ψεγάδια του.

Θέλω να φροντίζουν το πνεύμα τους, να φροντίζουν, να του διαβάζουν βιβλία που θα το κάνουν να ανθίσει.

Θέλω να είναι επαναστάτριες, όχι χωρίς αιτία, με στόχο και όραμα.

Να μην διστάσουν να σηκώσουν το ανάστημά τους κι ας χάσουν κάτι, θα έχουν κερδίσει την τιμή τους.

Να είναι φίλες ιδανικές, να στηρίζουν, να κάνουν τα πάντα για την κολλητή αλλά αν η φίλη πλήττει την ηθική τους, να φεύγουν.

Να είναι σύντροφοι ίσοι, να χαρίζουν την αγάπη και την φροντίδα τους σε εκείνον που πρέπει, σε εκείνον που την λατρεύει όσο ο πατέρας τους.

Θέλω να ξέρουν τι θέλουν, κι ας μην είναι αυτό που θέλω, αυτή είναι η παράνοια μας, αυτή είναι η γυναικεία μας φύση.

Θέλω να έχουν ένστικτο, να το εμπιστεύονται, να το ακολουθούν.

Θέλω να δουλεύουν, πολύ, σκληρά, να μην περιμένουν κανέναν άλλο να γεμίσει την τσέπη τους, να στηρίζονται πάντα και για πάντα στο δικό τους πορτοφόλι.

Θέλω να βάζουν κάτω τα mean girls, να βοηθάνε αυτούς που το έχουν ανάγκη, στο σχολείο, στο γραφείο, στη ζωή τους γενικά. Να μην κάνουν κλίκες και πηγαδάκια αλλά να δρουν ενωτικά. Nα μην κάνουν τα στραβά μάτια στην αδικία, να την βλέπουν, να την αναγνωρίζουν να την πολεμάνε, όχι βρώμικα αλλά καθαρά.

Θέλω να θέλουν να είναι όμορφες, πρώτα εσωτερικά και μετά εξωτερικά, να ξέρουν πως ένα όμορφο κουφάρι δεν θα γεμίσει ποτέ με ζεστασιά την καρδιά τους.

Θέλω αυτά που θέλουν, που θα θελήσουν, που θα διεκδικήσουν και θα αποκτήσουν.

Θέλω να είμαι δίπλα τους όσο μεγαλώνουν για να τις βλέπω να γίνονται οι γυναίκες που είχα φανταστεί.

Περιμένω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σου στο a.Patoulia@queen.dpg.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/katiepatoulia/