Μια μόνο στιγμή σύνδεσης με το παιδί θα μας μεταμορφώσει

Η έμπνευση μού ήρθε από μια φράση που διάβασα στην εφημεριδούλα που μας στέλνει κάθε μήνα το σχολείο των παιδιών: «Το νέο έτος ας θυμόμαστε πως όταν ο κόσμος μας γεμίζει με πολυάσχολες σκέψεις και πράξεις, μια στιγμή σύνδεσης με τα παιδιά ή με τον εαυτό μας, όσο μικρή κι αν είναι, θα μεταμορφώσει το ανήσυχο και βιαστικό μυαλό μας που εύκολα παγιδεύεται στη φασαρία της εποχής».

Ακριβώς το ίδιο μου είπε και η ψυχαναλύτριά μου στην αρχή της χρονιάς, όταν εξέφρασα την ανησυχία μου για το φορτωμένο πρόγραμμά μου και πώς αυτό μπορεί να επιδράσει αρνητικά στα παιδιά μου, αλλά και σε εμάς τους ενήλικες. Η συμβουλή της ήταν να υπάρχουν σύντομες, αλλά ουσιαστικές στιγμές σύνδεσης μέσα σε όλη αυτή τη φασαρία. Μπορεί να είναι μια αγκαλιά ή απλώς ένα βαθύ βλέμμα στοργής και αγάπης, ένα γέλιο ή μια σύντομη σκέψη που θα μοιραστώ με το παιδί μου. Το σημαντικό είναι να είμαι εκεί κοντά του με το σώμα μου, αλλά και την ψυχή μου.

Ακολούθησα τη συμβουλή της και συνειδητοποίησα πόσο σημαντική διαφορά έκανε τόσο σε εμένα, όσο και στα παιδιά μου έστω και μια τέτοια στιγμή μέσα στην ημέρα.

Η καθημερινότητα μας είναι γεμάτη από φασαρία. Και όταν λέω φασαρία δεν εννοώ μόνο τον θόρυβο, αλλά και τη βιασύνη, το πολυάσχολο πρόγραμμά μας, τη σκληρή και αδιάκοπη εργασία μας και ό,τι άλλο φορτίζει καθημερινά αρνητικά το μυαλό και την ψυχή μας. Το πώς καταφέρνουμε να επιβιώσουμε με τόσο άγχος είναι πραγματικά αξιοσημείωτο. Ωστόσο η ερώτηση είναι: Αυτός είναι ο στόχος στ’ αλήθεια; Η επιβίωση; Και η απάντηση σίγουρα και ομόφωνα είναι «όχι».

Ο στόχος είναι να υπάρχουμε αξιοπρεπώς και να διδάξουμε στα παιδιά μας πως η ζωή είναι όμορφη και αξίζει να τη χαιρόμαστε κάθε ώρα και στιγμή. Εγώ προσωπικά ως προτεραιότητα έχω να δείξω στα μικρά μου πως αξίζουν το σεβασμό του καθενός και πως αντίστοιχα οφείλουν και εκείνοι να σέβονται όποιον έχουν απέναντί τους. Να εργάζονται στον τομέα που αγαπούν και να το κάνουν με πάθος και δημιουργικότητα. Να χαίρονται τις όμορφες μικρές στιγμές, να ονειρεύονται, να βάζουν στόχους, να πέφτουν και να ξανασηκώνονται χωρίς να το βάζουν κάτω γιατί αυτό ακριβώς θα πει «υπάρχω». Η επιτυχία συνοδεύεται και από αποτυχία, η οποία σε δυναμώνει και σε βοηθάει να δεις τα λάθη σου, ώστε να λειτουργήσεις αποτελεσματικότερα την επόμενη φορά. Και μέσα σε όλα αυτά φυσικά να μην ξεχνάμε να ζούμε! Να μην περιμένουμε να έρθει το Σαββατοκύριακο ή η περίοδος των διακοπών για να χαλαρώσουμε και να περάσουμε όμορφα, αλλά να ζούμε κάθε ημέρα με όλο μας το είναι.

Εκεί θα βρούμε και τη βαθιά και ουσιαστική σύνδεση με τους αγαπημένους μας, με τα παιδιά μας, με τα αδέλφια μας, τους γονείς μας, τους φίλους μας, τους γείτονές μας, τα κατοικίδιά μας.

Η Μαρία Μοντεσσόρι είπε: «Πάντα να φέρεστε στο παιδί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να του προσφέρετε ό,τι καλύτερο μπορείτε και να του δείχνετε τον καλύτερο εαυτό σας».

Δεν μπορώ να φανταστώ πώς αυτό θα επιτευχθεί σε μια καθημερινότητα γεμάτη φασαρία, όπου εμείς οι ενήλικες δεν είμαστε ποτέ οι καλύτεροι εαυτοί μας και το μόνο που κάνουμε είναι να εκτελούμε οδηγίες και να προσπαθούμε να βγάλουμε εις πέρας την ημέρα ή την εβδομάδα. Πώς θα δείξω τον καλύτερο εαυτό μου στο παιδί όταν εγώ ο ίδιος έχω ξεχάσει ποιος στα αλήθεια είναι αυτός. Στην πραγματικότητα για κάποιους από εμάς ίσως είναι τόσο δύσκολο που θα χρειαστεί να ακολουθήσουμε συγκεκριμένες τεχνικές για να πετύχουμε έναν απλό στόχο, όπως για παράδειγμα να καταφέρουμε μέσα σε μία πολυάσχολη ημέρα να κάνουμε ένα διάλειμμα από τις τόσες ευθύνες και να απολαύσουμε την οικογένειά μας. Και όταν λέω τεχνικές, εννοώ να ακολουθήσουμε απλά βήματα, ώστε να θυμηθούμε πώς είναι να ευχαριστιόμαστε και να σταματάμε για λίγο να σκεφτόμαστε οτιδήποτε μας απασχολεί.

• Αρχικά ας αποδεχτούμε πως δε χρειάζεται να είμαστε τέλειοι. Η μικρή ατέλεια του καθενός, που τον κάνει διαφορετικό και ξεχωριστό, έχει μεγάλη σημασία και σημαντική αξία. Αν όλοι ήμασταν τέλειοι, δεν θα υπήρχε κάτι που να μας κάνει να ξεχωρίζουμε μεταξύ μας. Δε χρειάζεται λοιπόν να τα βγάζουμε όλα εις πέρας και να είμαστε αψεγάδιαστοι πάντα και παντού. Αν το καταφέρουμε αυτό, θα έχουμε πράγματι αγγίξει κατά κάποιον τρόπο την τελειότητα!
• Ας κάνουμε ένα διάλειμμα! Είναι αδύνατον ένας ζωντανός οργανισμός να ανταπεξέλθει σε τόσα βάρη και υποχρεώσεις, χωρίς να κάνει μικρά διαλείμματα. Αυτές οι μικρές παύσεις χρειάζονται, προκειμένου να ανανεωθεί το σώμα και το πνεύμα. Γνωρίζετε ότι υπάρχει νομοθεσία που προβλέπει πως ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να κάνει διαλείμματα, καθώς επηρεάζεται η απόδοση της εργασίας του αλλά και η ψυχική του υγεία; Ακόμη και όταν ο χρόνος είναι περιορισμένος και οι προθεσμίες τρέχουν είναι σημαντικό να θυμάστε πως είναι απαραίτητο να κάνουμε μικρά διαλείμματα.
• Ας εισάγουμε στην καθημερινότητά μας λίγο χρόνο, τον οποίο θα περνάμε σε εξωτερικό περιβάλλον. Ζούμε σε μια χώρα που ως επί το πλείστον ο καιρός είναι καλός και υπάρχει άφθονη ηλιοφάνεια. Παρ’ολ’αυτά είμαστε και από τους λαούς, που τα ποσοστά του αποθέματος του ανθρώπινου οργανισμού σε βιταμίνη D είναι πολύ χαμηλά. Πόσο αντιφατικό είναι αυτό! Που οφείλεται άραγε; Ο χρόνος που περνάμε σε εξωτερικό περιβάλλον καθημερινά είναι δυστυχώς λιγοστός αν και τα οφέλη είναι πολλά. Ο εγκέφαλος οξυγονώνεται πολύ διαφορετικά όταν βρισκόμαστε έξω απ’ό,τι όταν είμαστε σε εσωτερικό χώρο. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε λίγο τις καθημερινές μας συνήθειες καθορίζοντας ίσως ένα χρονικό πλαίσιο, κατά το οποίο θα βρισκόμαστε έξω, ακόμη και αν αυτό δε συνδέεται με φυσική άσκηση.
• Και τέλος ας παρατηρήσουμε τον εαυτό μας. Τα παιδιά είναι εξαιρετικοί παρατηρητές και του εαυτού τους αλλά και του κόσμου γύρω τους. Η τεχνική αυτή, αν θέλετε τη γνώμη μου, είναι η πιο δύσκολη. Προσωπικά, μου πήρε περίπου δύο χρόνια να καταφέρω να παρατηρώ σε βαθμό που αυτό να επιφέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, αν το κάνετε καθημερινά, είναι μια καλή εξάσκηση και σύντομα θα δείτε αποτελέσματα. Θα καταφέρετε να εστιάζετε σε πράγματα ουσίας και να ξεφορτώνεστε αυτά που σας προκαλούν άγχος. Παρατηρήστε τα συναισθήματά σας, τη σκέψη σας και τις πράξεις σας, καταγράψτε τα και δείτε πόσο διαφορετικά θα αντιλαμβάνεστε τις ανάγκες σας μετά από ένα διάστημα. Θα αλλάξει ο τρόπος σκέψης σας και θα κατανοείτε τι συμβαίνει και γιατί.

Για όσους λοιπόν από εσάς έχετε μια δύσκολη καθημερινότητα, που μετά βίας αναπνέετε, που ζείτε για τα Σαββατοκύριακα και που σας πιάνουν τύψεις όταν η ημέρα έχει περάσει, χωρίς να έχετε βρει το χρόνο να παίξετε λίγο με το παιδί σας, θέλω να σας πω πως αν επιδιώξετε την αληθινή, ουσιαστική σύνδεση μαζί του, έστω και για λίγα λεπτά την ημέρα, το βράδυ που θα ξαπλώσετε στο κρεβάτι σας θα νιώσετε ευτυχισμένοι και πλήρεις!

Πέγκυ Τζάννε
German & English Childhood Educator

Μη διστάσεις να μοιραστείς τις σκέψεις σου μαζί μου! Θα με βρεις στο Instagram και TikTok