«Πολεμώντας με το θηρίο», ένα συγκινητικό κείμενο του Νίκου Συρίγου για τη μητέρα του

Τα νέα δεν είναι καλά: Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Κεραυνός, όχι εν αιθρία, αλλά κεραυνός. Στους τρεις άντρες της οικογένειας, έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μας. Η μόνη που δεν μάσησε ήταν εκείνη. Αντί να της δίναμε εμείς θάρρος για το «θηρίο» που είχε κάτσει πάνω της με στόχο να την καθηλώσει, μας έδινε αυτή. Και το έκανε με πράξεις.

Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι, το θηρίο έχανε. Κι έχανε πανηγυρικά. Εκτός και αν το να ανεβαίνεις πάνω στα ντουλάπια φορτωμένη με ένα κουβά νερό για να καθαρίσεις το πίσω του... πίσω μέρους του ντουλαπιού, είναι απλή υπόθεση για κάποιον υγιή. Πόσω μάλλον δε για κάποιον που έχει Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Όλα αυτά μέχρι τον περασμένο Αύγουστο. Όταν το θηρίο αποφάσισε να εξαπολύσει την ΑΠΟΛΥΤΗ επίθεση του. Να παίξει τα ρέστα του.

Και την έριξε στο κρεβάτι... Το πώς περνάει ένας άνθρωπος ακινητοποιημένος στο κρεβάτι για ένα χρόνο μπορεί κάποιος εύκολα να καταλάβει. Το πώς περνάει αυτή η γυναίκα που έπιανε την πέτρα και την έστυβε (αφού την καθάριζε, μην μας κουτσομπολεύει κι ο κόσμος), που καθόταν στην καρέκλα μόνο την ώρα του φαγητού, το ξέρει μόνο η ίδια... Άντε και ο κυρ-Σπύρος που ανεβαίνει μαζί της τον ανήφορο. Αυτό που ξέρω εγώ και είμαι 100% σίγουρος είναι πως η κυρά-Ρένα θα νικήσει κι αυτή τη φορά. Και θα νικήσει γιατί μεγαλύτερο ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ από αυτήν την τύπισσα, δεν έχω δει στη ζωή μου... Μάνα, απάνω του!

Υγ. Όποιος δεν έχει πάει στο Εθνικό Κέντρο Αποκατάστασης Αναπήρων, εκεί στο Ίλιον, δεν ξέρει τι θα πει αγώνας με άνισους όρους. Και από τον Διευθυντή μέχρι την τελευταία νοσηλεύτρια, αξίζουν όχι ένα αλλά ένα δισεκατομμύριο μπράβο... Μικροί Θεοί. Σας ευχαριστώ προσωπικά. Από καρδιάς.

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής Onsports.gr