«Μπαμπά, για ποιον Θεό σκοτώνουν;»

Ο Νίκος Συρίγος γράφει για ερωτήσεις που δεν έχουν απαντήσεις κι είναι σίγουρος πως δεν αξίζει να ζεις φοβισμένος...

Νίκος Συρίγος
«Μπαμπά, για ποιον Θεό σκοτώνουν;»

Η Εύα είναι 14. Τι και πώς να της κρύψεις όσα δεν θέλεις να δει; Η Έλενα πλησιάζει τα 7... Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής όταν οι ψυχάκηδες του πλανήτη ξέρασαν θάνατο, η μικρή έπαιζε με μια φίλη της. Γυρνώντας στο σπίτι απέφυγα να ανοίξω την τηλεόραση πριν τη βάλω για ύπνο. Πίστεψα ο ανόητος ότι δεν θα καταλάβει... Όχι για να μην τρομάξει με τα αίματα και τα πτώματα αλλά για να μην φοβηθεί.

Να μην φωλιάσει μέσα της ο φόβος και να πορευτεί μαζί του σε όλη της τη ζωή. Να μην πηγαίνει για καφέ και να πιάνει τοίχο. Να μην πηγαίνει στο σινεμά, θέατρο, συναυλία και να ψάχνει την έξοδο κινδύνου. Να μην περπατάει στο δρόμο και να φοβάται. Να μπορέσει να ζει. Σαν άνθρωπος και όχι σαν κότα. Ελπίζω πως η μεγάλη με τη δυτικοευρωπαϊκή-τετράγωνη λογική της θα αντιδράσει σωστά. Μην με ρωτήσεις τι εννοώ με το «σωστά»... Δεν έχω καταλήξει ακόμη. Φοβάμαι και τις ερωτήσεις τους. Ειδικά της μικρής που ακόμη δεν καταλαβαίνει και πολλά από «Τζιχάντ», «χαλιφάτο», ISIS κλπ.

Φοβάμαι μην με ρωτήσει «Μπαμπά για ποιον θεό σκοτώνουν αυτοί;». Και μετά οι Γάλλοι, οι Αμερικάνοι, εμείς, για ποιον θεό θα σκοτώσουμε; Ή μήπως για εκδίκηση; Ζητάει ο θεός μας εκδίκηση; Και πόσοι θεοί υπάρχουν πια σε αυτόν τον κόσμο; Ένας φίλος μου είπε «βαρέθηκα να σκοτώνονται άνθρωποι για τους θεούς και μακάρι επιτέλους να σκοτωθούν οι θεοί για τους ανθρώπους». Τον καταλαβαίνω. Είναι η πρώτη φορά που τον καταλαβαίνω. Κι ας νιώθω κι ας είμαι αυτό που λένε θρήσκος, Χριστιανός... Είμαι; Αυτός ο μουσάτος που πέρασε από τα μέρη μας δεν ήταν που είπε το «Αγαπάτε αλλήλους;». Βλέπετε εσείς πολλή αγάπη εδώ γύρω;

Φοβάμαι και λυπάμαι για τον κόσμο που τους παραδίδω. Για το βάρος που φορτώνω στις γενιές τους. Για την Ευρώπη που είχαν την τύχη να γεννηθούν αλλά μάλλον όχι και την τύχη να ζήσουν... Γιατί φαντάζομαι πως καταλαβαίνεις ότι η Ευρώπη που ξέραμε πέθανε. Μετά τα σύνορα, θα κλείσουν οι πόρτες, μετά θα κλείσουν και οι καρδιές. Όλα κλειστά. Ακόμη και τα μυαλά.

Γι΄αυτό φοβάμαι. Κυρίως όμως φοβάμαι να μην ζήσουν φοβισμένες... Προτιμώ να πεθάνουν λεύτερες παρά να ζήσουν φοβισμένες...

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής onsports.gr

© 2012-2024 Mothersblog.gr - All rights reserved