«Εγώ θα κάνω και… τάκλιν!», γράφει ο Νίκος Συρίγος

Από πολύ μικρός... υποτίμησα την αξία της λέξης παππούς. Μάλλον επειδή δεν γνώρισα παππούδες. Ή τους γνώρισα πολύ λίγο. Κι ας... ικανοποίησα και τις δύο πλευρές με το «Νίκος». Βλέπετε, Νίκος ήταν ο πατέρας του πατέρα μου, Νίκος κι ο μπαμπάς της μάνας μου. Αλλά ο «έφυγαν» κι οι δύο νωρίς.

Πριν καλά-καλά καταλάβω ότι υπάρχω. Κάπως έτσι με έπιασε πανικός όταν πριν από τρία χρόνια πήρε το δρόμο για εκεί πάνω ο πεθερός μου... Ήθελα οι κόρες μου να ζήσουν τους παππούδες τους αλλά, κλασικά, όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει... Ευτυχώς ο κυρ-Σπύρος κρατάει γερά...

Σερφάροντας (έτσι δεν το λένε τα νιάτα;) στο διαδίκτυο έπεσα πάνω σε αυτή τη φωτογραφία. Και χωρίς να ξέρω τα πως και τα γιατί σαν κάτι να με ταξίδεψε στο χρόνο... Στον πολύ χρόνο όμως!

Έβαλα τον εαυτό μου στη θέση του παππού, που κρατάει την ομπρέλα για να μην βρέχεται ο εγγονός-τερματοφύλακας... Σκέφτηκα πως κάπως έτσι θα είμαι κι εγώ σαν παππούς, αν τα κορίτσια μου κάνουν εγγονό. Λάθος. Όχι έτσι. Χειρότερος θα είμαι. Δεν θα κρατάω μόνο την ομπρέλα. Θα κάνω και τάκλιν άμα χρειαστεί για να μην φάμε γκολ...

Παππούδες όλου του κόσμου, να σας έχει ο Θεός καλά!

Νίκος Συρίγος
Δημοσιογράφος-Διευθυντής onsports.gr