Τι μας έμαθε ο κορονοϊός;

Ναι, μακάρι να μην το είχαν ζήσει όλο αυτό. Μακάρι το Πάσχα του 2020 να τα έβρισκε εκεί που ήθελαν, με αυτούς που ήθελαν και κυρίως χωρίς να φοβούνται. Χωρίς τον φόβο της αγκαλιάς, της επαφής, του φιλιού… Αυτό που δυστυχώς θα μας μείνει από όλο αυτό: Η απόσταση.

Ακούω πολλούς να λένε «ήταν το καλύτερο Πάσχα μας…». Μάλλον από ανάγκη. Για να νιώσουν καλύτερα και να αμυνθούν σε όλο αυτό. Ναι, το κάναμε όσο καλύτερο μπορούσε ο καθένας. Αλλά όχι το καλύτερο. Εκτός και αν ήταν το πρώτο σου εκτός της φυλακής. Τότε αλλάζει.

Τώρα θα μου πεις οι αρχαίοι ήταν χαζοί που έλεγαν «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Όχι. Ήταν σοφοί. Γιατί δεν έτρωγαν τον χρόνο τους στα καθημερινά. Κι είχαν σαφώς περισσότερο χρόνο από εμάς για να φιλοσοφήσουν.

Και το καλό που βγήκε μέσα από όλο αυτό το κακό είναι να κάνει το λίγο να μοιάζει το παν και να μην σε κάνει το παν λίγο. Μάθαμε και εμείς και τα παιδιά μας στον περιορισμό. Στην ολιγάρκεια. Και στο χώρο και στο χρόνο. Ολόκληρες οικογένειες μοιράζονται εδώ και καιρό κάποια τετραγωνικά, προσπαθώντας ταυτόχρονα να μην χάσει κανείς το ζωτικό του χώρο. Τα παιδιά έμαθαν ότι δεν είναι όλες οι ώρες ίδιες. Ότι χρειάζεται το μέτρο. Αυτό που αρχαίοι ονόμαζαν «άριστον». Έκαναν παιδική χαρά το δωμάτιο τους αλλά και… γραφείο του μπαμπά και της μαμάς το σαλόνι. Έπαιξαν αλλά αντιλήφθηκαν πως όταν έπρεπε να κάνουν ησυχία, πολύ απλά έπρεπε να κάνουν ησυχία. Κατάλαβαν ότι άλλο ελευθερία και άλλο ασυδοσία. Ακόμη και οι πιο «λάσκα» έβαλαν κανόνες. Για να συμβιώσουν και να επιβιώσουν.

Δεν ξέρω πώς θα βγούμε από όλο αυτό. Πόσο γρήγορα και ποια θα είναι εν τέλει η συνήθεια που θα επικρατήσει. Η μεγαλύτερη δύναμη σε τούτη την πλάση. Πώς θα συνηθίσουμε να ζούμε από εδώ και πέρα. Αν θα ξαναπιάσουμε αγκαλιά τον άλλον χωρίς να φοβηθούμε… Ξέρω όμως ότι σίγουρα θα βγούμε πιο ολιγαρκείς. Όταν ένας περίπατος στα στενά γύρω από το σπίτι μοιάζει με εκδρομή, καταλαβαίνεις την αξία τους. Και του περιπάτου και της εκδρομής. Και καλό θα είναι αυτό να μην το ξεχάσουμε. Ούτε εμείς, ούτε τα παιδιά μας. Όχι γιατί αυτό που ζούμε τώρα, μπορεί να ξανασυμβεί (που μπορεί) αλλά για να μπει φρένο στην ασυδοσία. Αυτή που καταστρέφει από ζωές και οικογένειες μέχρι τον πλανήτη. Αυτή που εν τέλει ίσως και να ευθύνεται που φτάσαμε ως εδώ…

Νίκος Συρίγος

Διευθυντής του Onsports.gr / Ραδιοφωνικός παραγωγός στον ΜΟΥΣΙΚΟΣ 98,6