«Έσκυψα και είδα το μονάκριβο κοριτσάκι μου, να έχει πέσει από ύψος 5 μέτρων, μπρούμυτα στο τσιμέντο»

Κάποια στιγμή, η μικρή μου, ζήτησε νερό. Της είπα να πάμε μέσα να της δώσω. Ήμουν σίγουρη πως με ακολούθησε, γιατί πάντα με ακολουθούσε σαν παπάκι. Ένα "μπουμ" και ένα "ααααα", με έκαναν να καταλάβω πως έκανα λάθος. Βγήκα μουδιασμένη έξω, έψαξα αλλά τίποτα. Ο γιος μου, λίγο μεγαλύτερος, σοκαρισμένος, δεν έβγαζε λέξη. Έσκυψα και είδα το μονάκριβο κοριτσάκι μου, να έχει πέσει από ύψος 5 μέτρων, μπρούμυτα στο τσιμέντο.

Τα παντοφλάκια της, σκορπισμένα δεξιά και αριστερά και η πιπίλα της μέσα στα αίματα..Εκείνες τις μέρες θα τοποθετούσαμε νέο δίχτυ στα κάγκελα, αλλά το κακό πρόλαβε και έγινε. Τις ώρες που ακολούθησαν μέχρι να την πάμε στο νοσοκομείο, δεν τις θυμάμαι καλά. Το μόνο που με κρατούσε ζωντανή ήταν πως ήταν και εκείνη ζωντανή. Μπήκε στην εντατική, αλλά πριν την βάλουν σε καταστολή την άκουσα να φωνάζει σπαρακτικά "μανούλα"..Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα! Δεν επέτρεπαν. Έκατσε 20 μέρες στην εντατική και συνολικά ένα μήνα και μία μέρα στο νοσοκομείο.

Τις πρώτες μέρες, έβγαιναν οι γιατροί με σκυμμένο κεφάλι και μας έλεγαν πως το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε είναι να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο.. Δέκα λεπτά την μέρα την βλέπαμε μόνο. Αλλά τι να δεις! Σωληνάκια από πάνω μέχρι κάτω και ένα προσωπάκι παραμορφωμένο από το οίδημα. Η ειρωνεία; Δεν είχε ούτε μια γρατζουνιά! Ούτε ένα σπάσιμο! Η διάγνωση? Σοβαρή κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Ακολούθησαν 2 χειρουργεία στο πανέμορφο κεφαλάκι της. Όλα πήγαν καλά. Στις 8 Ιουνίου, ανήμερα της γιορτής μου, θα την ξυπνούσαν από την καταστολή, για να δούμε αν το οίδημα που είχε στον εγκέφαλο, της είχε αφήσει κάποια μόνιμη βλάβη.

Ήταν το ωραιότερο δώρο που μου έκαναν ποτέ στην ζωή μου. Άνοιξε τα καταπράσινα ματάκια της με κοίταξε και μέσα από το μασκάκι οξυγόνου είπε "μαμά"! Η ακριβότερη λέξη στον κόσμο.. Σήμερα η Μαρία-Βικτώρια, τελειώνει την Α Δημοτικού. Ο Θεός της χάρισε την ζωή και μαζί με τον υπέροχο γιατρό της, την χάρισαν σε μένα.. Γι αυτό, αγαπητές μανούλες, ας μην μας προβληματίζουν τα θέματα που λύνονται..Μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο! Φωνές, καβγάδες, γκρίνιες, όλα αυτά μας νευριάζουν, όμως είναι ωραία αν αναλογιστεί κανείς τι μπορεί να συμβεί από την μια στιγμή στην άλλη..

Χαρούμενη Μέρα της ΜΗΤΕΡΑ σε όλες μας, λοιπόν!