Η κούραση και η ναυτία με εμποδίζουν να γίνω η μαμά που προσπαθώ να γίνω

Το έγραψα αυτό περίπου την 7η εβδομάδα εγκυμοσύνης και σκέφτηκα να το μοιραστώ. Επειδή ξέρω ότι πολλές από εσάς νιώθετε κάπως έτσι:

«Το πιο δύσκολο κομμάτι των συμπτωμάτων του πρώτου τριμήνου δεν είναι τα ίδια τα συμπτώματα. Είμαι κουρασμένη, νιώθω άρρωστη και θέλω απλώς να ξαπλώνω οριζόντια…

Η κούραση και η ναυτία με εμποδίζουν να γίνω η μαμά που προσπαθώ να γίνω. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω τόσο ένοχη που επέλεξα (*χρειάζομαι) να καθίσω στον καναπέ και να ανοίξω την τηλεόραση αντί να ασχοληθώ μαζί του. Ή να ζητήσω από τον Chase να τον παρακολουθήσει ξανά, για να μπορέσω να κοιμηθώ ή να ξαπλώσω. Αν και ξέρω ότι όλα αυτά είναι λογικό να συμβαίνουν σε αυτό το στάδιο της εγκυμοσύνης, δεν μπορώ παρά να νιώθω σαν να χάνω στιγμές με τον γιο μου.

Κι είμαι λυπημένη γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων για αυτό το μωρό - πέρα ​​από την απέραντη ευγνωμοσύνη που νιώθω.

Αλλά υπάρχουν στιγμές που νιώθω σαν ένα κέλυφος του εαυτού μου, μια μισή εκδοχή της μητέρας που είμαι. Το ένα τέταρτο της γυναίκας και το ένα όγδοο της φίλης που είμαι. Και αυτό επίσης με στεναχωρεί. Η λύπη και η ευγνωμοσύνη είναι δύο διαφορετικά συναισθήματα και μπορούν να συμβιώσουν ταυτόχρονα, κάτι που είναι αντιφατικό αλλά τόσο αληθινό.

Θέλω το παιδί μου να ξέρει ότι είμαι ακόμα η ίδια μαμά. Και αυτό που με παρηγορεί είναι ότι το ξέρει και με αγαπά άνευ όρων. Είμαι ευγνώμων για τον τρόπο που αυτό το αγόρι με διδάσκει τόσα πολλά».

Για τις μαμάδες που περνάνε δύσκολα στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης λέω ότι θα βελτιωθούν τα πράγματα. Και το πιο σημαντικό: εξακολουθείτε να είστε η καταπληκτική μαμά που ήσασταν πριν μείνετε έγκυος και το παιδί/τα παιδιά σας δεν σας βλέπουν ως μια κατώτερη εκδοχή του εαυτού σας.

Πηγή: Instagram / fittestcore (ελεύθερη απόδοση)