Aύξηση κρουσμάτων κοκκύτη και ιλαράς: Ο ρόλος της χαμηλής εμβολιαστικής κάλυψης

Σε έξαρση παραμένουν στη χώρα μας όπως και στην Ευρώπη, τα κρούσματα κοκκύτη και ιλαράς.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΕΟΔΥ από την αρχή του 2024 μέχρι σήμερα έχουν σημειωθεί 20 επιβεβαιωμένα κρούσματα ιλαράς κυρίως σε άτομα ηλικίας 45-64 ετών που είναι είτε ανεμβολίαστα ή μερικώς εμβολιασμένα (με μια μόνο δόση). Αξιοσημείωτο είναι ότι στη χώρα μας μέχρι στιγμής δεν έχουν σημειωθεί κρούσματα ιλαράς σε ανεμβολίαστα παιδιά.

«Αν κάποιος ενήλικας που γεννήθηκε μετά το 1970 δεν γνωρίζει αν έχει ολοκληρώσει τον εμβολιασμό του με δύο δόσεις έναντι ιλαράς με το εμβόλιο MMR, τότε θα πρέπει να θεωρηθεί ανεμβολίαστος και να εμβολιαστεί άμεσα, ιδιαίτερα αν πρόκειται για επαγγελματία υγείας», επισημαίνει η καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας ΕΚΠΑ και μέλος ΔΣ ΕΟΔΥ, Βάνα Παπαευγγέλου.

Κρούσματα κοκκύτη σε παιδιά

Ταυτόχρονα, τις τελευταίες εβδομάδες παρατηρείται σημαντική αύξηση κρουσμάτων κοκκύτη. Ενώ κατά τη διάρκεια του 2023 είχαν δηλωθεί μόλις 9 κρούσματα, από την αρχή του έτους μέχρι 14 Μαρτίου, έχουν δηλωθεί συνολικά 46 κρούσματα, με τα περισσότερα να αφορούν σε παιδιά και εφήβους. Μάλιστα 10 κρούσματα (21.7%) αφορούν σε μικρά βρέφη δηλαδή την ομάδα πληθυσμού με τη μεγαλύτερη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Μάλιστα, ένα βρέφος κατέληξε λόγω κοκκύτη.

Εμβολιασμός βρεφών και εγκύων

Για την αντιμετώπιση της έξαρσης του κοκκύτη ο ΕΟΔΥ συστήνει τον έγκαιρο εμβολιασμό όλων των βρεφών από την ηλικία των 2 μηνών σύμφωνα με το ΕΠΕ. Ιδιαίτερη σημασία για την αποτελεσματική προστασία των μικρών ευάλωτων βρεφών έχει ο εμβολιασμός όλων των εγκύων μεταξύ 27^ης και 36^ης εβδομάδα κύησης.

Στη χώρα μας η εμβολιαστική κάλυψη των εγκύων είναι ιδιαίτερα χαμηλή και συνεπώς προτείνεται στη περίπτωση που η λεχωίδα δεν έχει εμβολιαστεί κατά τη κύηση να εμβολιάζεται αμέσως μετά τον τοκετό και πριν λάβει εξιτήριο από το μαιευτήριο.

Παράλληλα προτείνεται ο εμβολιασμός όλων των μελών του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος του νεογνού. Έτσι δημιουργείται ένα ασφαλές περιβάλλον για το μικρό βρέφος μέχρι να προστατευτεί από τον εμβολιασμό του.

Σημειώνεται ότι ούτε προηγούμενη λοίμωξη ούτε ο εμβολιασμός έναντι κοκκύτη δεν προσφέρει ισόβια ανοσία. Συνεπώς, όλοι όσοι τυχόν εκτεθούν σε πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα κοκκύτη θα πρέπει να λάβουν αντιμικροβιακή αγωγή με στόχο τη προστασία τους αλλά και τη διακοπή της διασποράς σε άλλα ευάλωτα άτομα του περιβάλλοντος.

Κοκκύτης σε παιδιά και βρέφη: Τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης

Μετάδοση

Η μετάδοση του κοκκύτη γίνεται αερογενώς με σταγονίδια ή με άμεση επαφή με εκκρίσεις από το αναπνευστικό σύστημα νοσούντων ατόμων. Σε εμβολιασμένους πληθυσμούς, τα βακτήρια συχνά μεταφέρονται στο σπίτι από ένα μεγαλύτερο σε ηλικία αδερφάκι ή μερικές φορές από έναν ενήλικα.

Διάγνωση

Η διάγνωση του κοκκύτη στηρίζεται συνήθως στο χαρακτηριστικό ιστορικό, την κλινική εικόνα και τη χαρακτηριστική λευκοκυττάρωση με υπεροχή των λεμφοκυττάρων. Ωστόσο σε άτυπες περιπτώσεις καθώς και σε αυτές που η κλινική εικόνα διαφοροποιείται λόγω εμβολιασμού ο εργαστηριακός έλεγχος είναι ιδιαίτερα χρήσιμος.

Η προτιμώμενη εργαστηριακή μέθοδος είναι η απομόνωση του αιμόφιλου του κοκκύτη σε καλλιέργεια ρινοφαρυγγικών εκκριμάτων. Για τη λήψη του ρινοφαρυγγικού εκκρίματος επιβάλλεται η χρήση στυλεού με Dacron ή αλγινικό ασβέστιο και οπωσδήποτε όχι με βαμβάκι. Η πιθανότητα απομόνωσης του αιμόφιλου σε καλλιέργεια είναι μικρότερη αν έχει προηγηθεί χορήγηση αντιμικροβιακής θεραπείας ή η λήψη του δείγματος έγινε μετά την 3η εβδομάδα από την έναρξη της νόσου.

Διάγνωση του κοκκύτη γίνεται και με PCR που είναι μέθοδος ταχύτερη και περισσότερο ευαίσθητη από την καλλιέργεια. Η μέθοδος θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως επιπρόσθετη της καλλιέργειας και όχι σε αντικατάστασή της. Η PCR επηρεάζεται λιγότερο από την προηγούμενη χορήγηση αντιμικροβιακής αγωγής.

Για την ταχεία διάγνωση του κοκκύτη χρησιμοποιείται και η τεχνική του άμεσου ανοσοφθορισμού (DFA) σε επίχρισμα ρινοφαρυγγικών εκκριμάτων. Η μέθοδος δεν τεκμηριώνει τη διάγνωση γιατί στερείται ικανού βαθμού ευαισθησίας και ειδικότητας. Συγκεκριμένα η αντίδραση θετικοποιείται και σε παρουσία άλλων αιμοφίλων με αντιγονική ομοιότητα (Bordetella parapertussis, Bordetella bronchioseptica).

Τέλος η διάγνωση του κοκκύτη γίνεται και με ορολογικές αντιδράσεις με προσδιορισμό στον ορό του αίματος των IgG και IgA αντισωμάτων έναντι της κοκκυτικής τοξίνης και της νηματοειδούς αιμοσυγκολλητίνης κατά την οξεία φάση της νόσου και την ανάρρωση. Ο ορολογικός έλεγχος θα πρέπει να συνοδεύεται με λήψη καλλιέργειας για επιβεβαίωση της διάγνωσης της νόσου. Η μέθοδος μπορεί να είναι χρήσιμη σε εφήβους και ενήλικες που εξετάζονται αργά στην πορεία της νόσου τους, όταν τόσο η καλλιέργεια όσο και η PCR μπορεί να είναι αρνητικές. Επίσης, με τον ορολογικό έλεγχο δεν μπορεί να γίνει διάκριση μεταξύ νόσησης και εμβολιασμού κατά το τελευταίο έτος, καθώς τα αντισώματα αυξάνονται και στις δυο περιπτώσεις.

Χρόνος επώασης

Ο χρόνος επώασης του κοκκύτη κυμαίνεται συνήθως από 7 έως 10 ημέρες, με εύρος 4-21 ημέρες (και σπανίως έως 42 ημέρες).

Περίοδος μεταδοτικότητας

Ο κοκκύτης έχει υψηλή μεταδοτικότητα με ποσοστό δευτερογενούς προσβολής 80% μεταξύ επίνοσων ατόμων (π.χ. ατόμων που δεν έχουν ανοσοποιηθεί). Οι πάσχοντες από κοκκύτη είναι περισσότερο μεταδοτικοί κατά τη διάρκεια του καταρροϊκού σταδίου καθώς και τις δυο πρώτες εβδομάδες από την έναρξη του βήχα (περίπου 21 ημέρες) ενώ κάποια άτομα ιδιαίτερα παιδιά που έχουν θετική καλλιέργεια για αρκετές εβδομάδες παραμένουν μεταδοτικά για μεγαλύτερη περίοδο. Μετά σταδιακά η μεταδοτικότητα μειώνεται και γίνεται ασήμαντη σε 3 εβδομάδες περίπου παρά την επιμονή παροξυσμικού βήχα με συριγμό. Εάν γίνει έναρξη αγωγής με μακρολίδες οι ασθενείς παύουν να είναι μεταδοτικοί 5 ημέρες μετά την έναρξη της θεραπευτικής αγωγής.

Ιλαρά στα παιδιά

Η ιλαρά σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ είναι ιογενής λοίμωξη υψηλής μεταδοτικότητας που οφείλεται στον ιό της ιλαράς.

Κλινικές εκδηλώσεις

Διακρίνονται 3 στάδια της νόσου: το πρόδρομο (καταρροϊκό), το εξανθηματικό και το στάδιο της αποδρομής (1,2,3,4,5,6,7,8).

Το πρόδρομο (καταρροϊκό) στάδιο, διαρκεί 2-4 ημέρες, χαρακτηρίζεται από πυρετό, έντονα καταρροϊκά συμπτώματα (δακρύρροια, ρινόρροια, πταρμό), βήχα, επιπεφυκίτιδα και φωτοφοβία. 1-2 ημέρες πριν ή μετά την εμφάνιση του εξανθήματος εμφανίζονται οι κηλίδες του Koplik που είναι παθογνωμονικές της νόσου και είναι μικρά λευκωπά στίγματα που περιβάλλονται από ερυθρά άλω και εντοπίζονται στο βλεννογόνο της παρειάς αντίστοιχα προς τους κάτω γομφίους.

Το εξανθηματικό στάδιο διαρκεί 5-6 ημέρες και χαρακτηρίζεται από έκθυση κηλιδοβλατιδώδους εξανθήματος το οποίο στην αρχή είναι αραιό, ροδαλό και τα στοιχεία αφορίζονται σαφώς μεταξύ τους ενώ στη συνέχεια γίνονται ερυθρά και συρρέουν αλλά εξακολουθούν να αφορίζονται μεταξύ τους με υγιές δέρμα. Η έκθυση του εξανθήματος γίνεται κατά ώσεις και συνήθως αρχίζει πίσω από τα αυτιά, γρήγορα εξαπλώνεται στο πρόσωπο, τον κορμό και τα άκρα.

Το στάδιο της αποδρομής (ανάρρωσης) χαρακτηρίζεται από πτώση του πυρετού και εξαφάνιση του εξανθήματος σταδιακά με τη σειρά έκθυσης δηλαδή σβήνει πρώτα από το πρόσωπο και τελικά από τα άκρα. Σε μερικές περιπτώσεις παρατηρείται λεπτή απολέπιση του δέρματος εκτός από τις παλάμες και τα πέλματα.

Επιπλοκές

Περίπου 30% των περιπτώσεων ιλαράς έχουν μια ή περισσότερες επιπλοκές που είναι συχνότερες σε παιδιά <5 ετών και ενήλικες >20 ετών (1,2,6). Οι συχνότερες επιπλοκές εμφανίζονται από το πεπτικό, αναπνευστικό και το ΚΝΣ. Από το πεπτικό εμφανίζεται διάρροια (8%) και σπανίως παροδική ηπατίτιδα.

Σοβαρότερες επιπλοκές είναι η πνευμονία ιογενής (γιγαντοκυτταρική) ή δευτεροπαθής από μικρόβια (συχνότητα 6%) η οποία αποτελεί και τη συχνότερη αιτία θανάτου, η οξεία μέση πυώδης ωτίτιδα (7%), η οξεία εγκεφαλίτιδα (0,1%) που προβάλλει με υπερπυρεξία, ανησυχία, διέγερση, θόλωση της διάνοιας, σπασμούς και κώμα.

Η υποξεία σκληρυντική πανεγκεφαλίτις (SSPE), είναι σπάνια επιπλοκή, εμφανίζεται μετά παρέλευση κατά μέσο όρο 7 ετών από την εκδήλωση της ιλαράς και οφείλεται σε βλάβη των εγκεφαλικών κυττάρων από τον ιό της ιλαράς που παραμένει και πολλαπλασιάζεται μετά την αποδρομή της νόσου (1,2,6). Οι ενήλικες νοσούν σπάνια από ιλαρά αλλά σοβαρότερα από τα παιδιά. Οι επιπλοκές αφορούν κυρίως το αναπνευστικό: πνευμονία (30%), μέση πυώδης ωτίτιδα (29%), ιγμορίτιδα (25%) (6).

Η νόσηση κατά την εγκυμοσύνη σχετίζεται με αποβολή του εμβρύου, πρόωρο τοκετό, χαμηλού βάρους γέννησης νεογνό (1,6).

Health Line: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς για την Ιλαρά (vid)

Τρόπος μετάδοσης

Η μετάδοση της ιλαράς γίνεται κυρίως αερογενώς από άτομο σε άτομο με σταγονίδια που αποβάλλουν οι ασθενείς και σπανιότερα με αντικείμενα που μολύνθηκαν πολύ πρόσφατα από ρινικές και φαρυγγικές εκκρίσεις.

Τρόποι προστασίας των παιδιών στην έξαρση ιλαράς

Χρόνος επώασης

Ο χρόνος επώασης της ιλαράς είναι 10-12 ημέρες ενώ από την έκθεση στον ιό μέχρι την έκθυση του εξανθήματος μεσολαβούν κατά μέσο όρο 14 ημέρες (7-18 ημέρες).