Πώς μπορώ να συνδεθώ περισσότερο με το παιδί μου;

Πόσο κοντά συναισθηματικά θα είναι, πόσο θα τους μιλάει, πόσο θα τους εμπιστεύεται για θέματα που αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του, για το «πόσο καλοί γονείς είναι». Η αλήθεια είναι πως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζετε το βλαστάρι σας, δείχνει συνήθως τι θα εισπράξετε στη συνέχεια.

1. Μιλάω μαζί του: Η ομιλία είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος επικοινωνίας. Χρειάζεται να προσέξετε αν μέσα από τον λόγο σας το παιδί παίρνει καθαρά μηνύματα.
2. Ακούω τι μου λέει: Είμαι καλός ακροατής; Μήπως το διακόπτω διαρκώς και δεν το αφήνω να ολοκληρώσει; Μήπως έχω επικριτική στάση απέναντί του; Η ενεργητική ακρόαση σχετίζεται με την ιδιότητα του καλού ακροατή, χρησιμοποιώντας και την βλεμματική επαφή, προσέχοντας τον τόνο της φωνής, τη στάση μας, κλπ. Παράδειγμα, δεν κοιτάω το κινητό ενώ το παιδί μου μιλάει, αντιθέτως το κοιτάζω στα μάτια και όταν μου λέει κάτι που για εκείνο είναι σημαντικό, μπορώ να γονατίσω και να κατέβω στο ύψος του για να με νιώσει ακόμα πιο κοντά και παρών.
3. Εκφράζω ενδιαφέρον για τα ενδιαφέροντά του: Το ρωτάω – όχι ανακριτικά – πως πήγε η μέρα του ή η συγκεκριμένη δραστηριότητα. Αν δεν θέλει να μου απαντήσει εκείνη τη στιγμή δεν επιμένω, επανέρχομαι αργότερα διακριτικά.
4. Είμαι εδώ: Πολύ σημαντικό για το παιδί να ξέρει πως είμαι πάντα εδώ γι' αυτό, χωρίς να ασκώ κριτική, χωρίς να προδικάζω καταστάσεις, χωρίς να υποτιμώ αυτό μου λέει, χωρίς να υποτιμώ το συναίσθημά του. Είμαι πάντα εδώ ως σημείο αναφοράς, ως σταθερό σημείο στη ζωή του, πάντα διαθέσιμος γονιός να το ακούσω και να το αγκαλιάσω, χωρίς απαραίτητα όμως να το νταντεύω υποτιμώντας καταστάσεις που για εκείνο είναι σημαντικές.

Μαρίνα Μόσχα
ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας – Ψυχοθεραπεύτρια