Ανταμοιβή και όχι τιμωρία

Όταν ήσουν παιδί, θυμάσαι να σε τιμωρούν οι γονείς σου; Αν ναι, πώς ένιωθες, τι σκεφτόσουν; Υπήρξαν φορές που οι γονείς σου λειτούργησαν με βάση την ανταμοιβή και όχι την τιμωρία; Ας λέει ο λαός μας ότι το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο, σήμερα έρχονται διάφορες έρευνες που καταρρίπτουν την θεώρηση αυτή.

Πράγματι, οι ερευνητές υποστηρίζουν την ανταμοιβή και την έκφραση της γονεϊκής αγάπης που χτίζουν την εμπιστοσύνη. Μάλιστα, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα παιδί που διαρκώς παίρνει τιμωρίες από τους γονείς, τι πιστεύεις ότι θα αλλάξει με λίγες ακόμα, εφόσον μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει αποτέλεσμα; Επίσης, όσο περισσότερες τιμωρίες δίνονται από τους γονείς, τόσο περισσότερο μειώνεται η αίσθηση εμπιστοσύνης από τους γονείς προς το παιδί, καθώς δεν εμπιστεύονται την κρίση του. Βέβαια, ίσως αναρωτηθείς πως θα μάθει το παιδί σου την ανάληψη της δικής του ευθύνης αν δεν τιμωρηθεί για το λάθος που έκανε.

Και όμως, αρκετές φορές η τιμωρία είναι περιττή. Το παιδί μπορεί να αντιληφθεί το σωστό και το λάθος, όταν του το εξηγήσει ο γονιός, όταν το πλησιάσει και το ρωτήσει πως νιώθει, τι σκέφτεται, πως αισθάνεται όταν γνωρίζει πως αυτό που κάνει είναι λάθος και σε ποιον έχει αντίκτυπο, τι θα σκεφτόταν αν…, πως θα ένιωθε αν….

Αυτό που χρειάζεται λοιπόν είναι η συζήτηση και η αιτιολόγηση αλλά μέσα από διάλογο και όχι κήρυγμα. Αντίθετα, με αυτό τον τρόπο, το παιδί δεν λειτουργεί αντιδραστικά αλλά αρχίζει και προβληματίζεται για το τι μπορεί να κάνει καλύτερα και πως.

Μαρίνα Μόσχα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας