Παιδόφιλος & Παιδεραστής: Αναγνωρίστε τους & κρατήστε τους μακριά

Αρχικά, είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι δύο όροι αφορούν δύο ξεχωριστές κατηγορίες ατόμων. Η παιδοφιλία συγκαταλέγεται στις παραφιλίες στο Διαγνωστικό Εγχεριρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, DSM-5. Η παραφιλία χαρακτηρίζεται από σεξουαλική διέγερση που προκαλείται από παρεκκλίνουσες ενέργειες ή καταστάσεις που δεν σχετίζονται άμεσα με τον συνηθισμένο τρόπο σεξουαλικής συνεύρεσης. Έτσι, η παιδοφιλία ορίζεται από επαναλαμβανόμενες και επίμονες σεξουαλικές τάσεις και φαντασιώσεις που αφορούν σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά. Σύμφωνα με το κριτήριο αυτό, δεν απαιτείται σωματική δραστηριότητα και, επομένως η διάγνωση της παιδοφιλίας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε άτομα που έχουν επιθυμία αλλά δεν την διαπράττουν. Ο παιδόφιλος επίσης θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 16 ετών και τουλάχιστον 5 χρόνια μεγαλύτερος από το παιδί. Αν και η παιδοφιλία αφορά και στα δύο φύλα, εν τούτοις η μεγάλη πλειονότητα των παιδόφιλων είναι άνδρες.

Ποιος είναι ο παιδόφιλος;

Ο παιδόφιλος χαρακτηρίζεται από κοινωνική απομόνωση και εσωστρέφεια. Συνήθως, δεν συνάπτει ερωτικούς δεσμούς και δεν παντρεύεται ποτέ καθώς ασιθάνεται άβολα με τους ενήλικες. Αναζητά να βρίσκεται μαζί με παιδιά γιατί ελκύεται από αυτά, τόσο συναισθηματικά, κοινωνικά, όσο και σεξουαλικά. Ως εκ τούτου, ο παιδόφιλος συνήθως διαλέγει καριέρα που να σχετίζεται με παιδιά, ώστε να βρίσκεται κοντά τους και να απολαμβάνει την παρέα τους. Οι παιδόφιλοι αν και επιθυμούν να έχουν σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά, συχνά δεν πραγματοποιούν τις ορμές τους, είτε από ηθικές αναστολές, είτε από τον φόβο της επιβολής του νόμου.

Ποιος είναι ο παιδεραστής;

Αντίθετα, ο παιδεραστής είναι το άτομο, το οποίο έχει κακοποιήσει σεξουαλικά ένα παιδί. Ο παιδεραστής επίσης ελκύεται από παιδιά αλλά διαφέρει συμπεριφορικά, γνωστικά και συναισθηματικά από τον παιδόφιλο. Δεν αφήνει τις ορμές του με παιδιά μόνο στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά προβαίνει και στην πραγματοποίησή τους. Ο παιδεραστής εγκληματεί και παρενοχλεί σεξουαλικά το θύμα του. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορεί να απαγάγει, να βιάσει και να σκοτώσει το θύμα του.

Ο παιδεραστής σε αντίθεση με τον παιδόφιλο, παντρεύεται και αποκτά απογόνους. Επιλέγει τα θύματά του από τον οικογενειακό και τον κοινωνικό του περίγυρο. Συνήθως δεν επιθυμεί να βρίσκεται συναισθηματικά κοντά σε παιδιά, όπως ο παιδόφιλος, γι’αυτό συνήθως δεν επιλέγει χώρους εργασίας που να εμπλέκονται παιδιά. Οι παιδεραστές αρνούνται τις συνέπειες των πράξεων τους και τις εκλογικεύουν με τον ισχυρισμό ότι «και το παιδί το ήθελε».

Συνήθως ο παιδεραστής επιλέγει να χτίσει αρχικά μια σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί. Αφού επιτευχθεί αυτό, στην συνέχεια το παρενοχλεί σεξουαλικά.

Είναι σημαντικό να γίνει αντιληπτό ότι όποιος είναι παιδόφιλος, δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα και παιδεραστής. Δεν είναι παιδόφιλοι όλοι όσοι κακοποιούν σεξουαλικά τα παιδιά, ενώ μπορεί να υπάρχουν παιδόφιλοι που δεν έχουν κακοποιήσει ποτέ παιδιά.

Μαρίνα Μόσχα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας