Τι πρέπει να κάνουμε αν το παιδί μας φιλήσει ένα άλλο παιδί στο στόμα;

Πρόκειται για μία ερώτηση που μας την κάνουν συχνά οι γονείς, καθώς δεν γνωρίζουν πως πρέπει να αντιδράσουν: "Τι να κάνω; Να του πω ότι δεν είναι σωστό; Να του πω ότι το άλλο παιδάκι μπορεί να είναι άρρωστο, άρα δεν φιλάμε κανένα παιδάκι στο στόμα; ...να του πω ότι τα καλά παιδιά δεν κάνουν τέτοιες πράξεις;"

Ας ηρεμήσουμε λοιπόν και ας βάλουμε στο μυαλό μας ότι το παιδί στις μικρές ηλικίες μιμείται τις συμπεριφορές που βλέπει γύρω του. Σήμερα το παιδί δεν μεγαλώνει σε αποστειρωμένο περιβάλλον, ξεφυλλίζει περιοδικά και ας μην ξέρει να διαβάζει, βλέπει τηλεόραση, γενικότερα βλέπει γύρω του ανθρώπους να φιλιούνται. Μάλιστα στα κινούμενα σχέδια, βλέπει και ζωάκια να φιλιούνται. Τι το κακό έχει αυτή η παρορμητική συμπεριφορά του παιδιού; Τίποτα απολύτως!

Το παιδί στην ανάγκη του να γνωρίσει το περιβάλλον του κυριαρχείται από περιέργεια. Περιέργεια που το οδηγεί σε δοκιμές και πειραματισμούς. Πειραματισμούς που θα το ολοκληρώσουν ως άτομο και θα το κάνουν αύριο έναν ώριμο ενήλικα. Προφανώς αυτό που ενοχλεί είναι οι εγγραφές και οι ηθικοί κώδικες των γονιών που εκείνη τη στιγμή μπαίνουν σε λειτουργία βγάζοντας εσωτερικές φωνούλες "δεν είναι σωστό!"

Χρειάζεται προσοχή στο πως ο γονιός θα χειριστεί συγκεκριμένες καταστάσεις, καθώς εύκολα μπορεί να αντιδράσει σπασμωδικά και απότομα τη συγκεκριμένη στιγμή, ενοχοποιώντας το παιδί που δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Το μόνο που μπορεί το μικρό μας να αντιληφθεί είναι ότι με αυτόν τον τρόπο εκφράζει την αγάπη του στο φίλο του ή στη φίλη του, ότι θέλει να είναι μαζί, ότι του αρέσει η παρέα αυτή. Πράγματι, είναι ένας τρόπος παιδικής αλληλεπίδρασης με τα άλλα παιδάκια.

"Και τι θα κάνω αν το παιδί μου φιλήσει ένα παιδάκι του ίδιου φύλου στο στόμα;" Και πάλι δεν σημαίνει τίποτα. Άλλωστε σήμερα τα παιδιά βλέπουν και ομοφυλόφιλα ζευγάρια να φιλιούνται στην τηλεόραση. Ας μην πέφτει ο γονιός στην παγίδα ότι το παιδί του θα γίνει ομοφυλόφιλο. Προσοχή λοιπόν γονιέ στον τρόπο αντίδρασής σου! Μην κάνεις υστερίες, μην το τρομάξεις, μην του φωνάξεις, ούτε βέβαια και να το αρπάξεις ξαφνικά και να φύγετε! Επίσης μην αρχίσεις να το πιέζεις να ασχοληθεί με παιγνίδια και συμπεριφορές που ανήκουν στο φύλο του για να το κάνει πιο "άνδρα" ή πιο "γυναίκα"!

Άφησε το παιδί σου να λειτουργήσει παρορμητικά και να γνωρίσει το περιβάλλον του. Περιβάλλον είναι ότι μας περιβάλλει, ότι βρίσκεται γύρω μας. Προσπάθησε να δεις τον κόσμο μέσα από τα δικά του ματάκια, να το καταλάβεις περισσότερο. Μην το ενοχοποιήσεις γιατί τελικά όπως έχει αποδειχθεί, η ενοχοποίηση οδηγεί σε δυσλειτουργικές μελλοντικές συμπεριφορές.

Γενικότερα, έχε στο μυαλό σου πως όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μία συμπεριφορά που δεν σου αρέσει, προσπάθησε να τραβήξεις την προσοχή του με κάποιον άλλον τρόπο ή ακόμη και να του εξηγήσεις με λόγια που μπορεί όμως το μικρό σου να καταλάβει, έτσι ώστε να οριοθετήσεις καταστάσεις. Αν δεν γνωρίζεις πως πρέπει να αντιδράσεις, τότε φρόντισε να ενημερωθείς για αυτά που δεν γνωρίζεις ή που σου είναι δύσκολο να διαχειριστείς. Μην ξεχνάς

Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή