Βία κατά των γυναικών; ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ!!!
Το χιούμορ. Η πλάκα. Τα αστειάκια. Τα ανέκδοτα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο πρόστυχο, πιο χυδαίο για να μεταφέρει κανείς, εκ του ασφαλούς και με φερετζέ, διάφορες απόψεις, για να κρύβει πίσω από βλακώδη αποφθέγματα, τη βία που όλοι επιμένουν να ασκούν κατά των γυναικών.
Γράφει η Σόνια Χαϊμαντά
Προσέξτε, η βία κατά των γυναικών είναι αταξική, δεν έχει να κάνει με οικονομικά ασθενείς τάξεις – ασκείται και στις καλύτερες οικογένειες. Είναι έξω και πέρα από κάθετα διαχωρισμένες ομάδες, είναι μια οριζόντια στάση ζωής που δυστυχώς υιοθετείται και από γυναίκες. Για τη βία που ασκείται από άνδρες σε γυναίκες, τη σωματική αλλά και τη σεξουαλική, την ηθική ή ψυχολογική, έχουν μιλήσει και γράψει πολλοί.
Εγώ θα σας πω την εμπειρία μου για το πώς δυστυχώς και οι ίδιες οι γυναίκες όχι αποδέχονται αλλά υιοθετούν τέτοια στερεότυπα, σαν άλλοι κακοποιητικοί άνδρες, κάνοντας αστεϊσμούς και πλάκα – προφανώς επειδή δεν αφορά εκείνη τη στιγμή τις ίδιες. Τις προάλλες σε ένα τραπέζι, μικτής σύνθεσης - ανδρών και γυναικών - μια κυρία με υψηλό μορφωτικό και εισοδηματικό στάτους, με αφορμή μια συζήτηση για το ποιοι είναι πιο άπιστοι, οι άνδρες ή οι γυναίκες, ξεστόμισε τη γνωστή ατάκα «Χτύπα τη γυναίκα σου.. μπορεί να μην ξέρεις το γιατί.. αυτή σίγουρα ξέρει!».
- «Ούτε για αστείο να το λες αυτό» πετάχτηκα για να δεχθώ μια ανελέητη επίθεση εκ μέρους της ότι δήθεν «δεν σηκώνω αστεία, δεν έχω χιούμορ, δεν ξεχωρίζω μια επιστημονική συζήτηση από μια κουβέντα της πλάκας στην ταβέρνα». «Όχι δεν τα ξεχωρίζω» της απάντησα γιατί πολύ απλά «έχω δει πολλά πρησμένα μάτια γυναικών, έχω παρηγορήσει αρκετές φίλες που κλαίνε για προσβολές, έχω διαβάσει πάμπολα άρθρα και έρευνες για τη βία, σωματική, ηθική και λεκτική κατά των γυναικών». «Και δεν μ’ αρέσει μια γυναίκα να κάνει αστεία με αυτό, της είπα» – γνωρίζοντας ότι το χοντραίνω και ίσως υπερβάλλω, χαλάω το χαλαρό κλίμα του Σαββατόβραδου με την παρέα.
Τότε η κυρία άρχισε να στρατεύει υπερασπιστές - άνδρες που λέγανε «ε τα θέλετε κι εσείς οι γυναίκες, δεν γίνεται ένας άνδρας βίαιος έτσι χωρίς λόγο» για να πάρει η κουβέντα μια απίστευτη τροπή και να καταλήξει σε ένα δυσάρεστο περιστατικό με πρωταγωνίστριες 4 γυναίκες, 3 να δίνουν κλοτσιές, χαστούκια και να σκίζουν τα ρούχα μίας τέταρτης στην Κίνα η οποία είχε κάνει το λάθος να συνάψει ερωτική σχέση με τον άνδρα της μίας.
Ναι, η φανερή και η κρυφή βία δεν είναι κάτω από το πετσί του άνδρα μόνον, είναι μέρος μιας ολόκληρης κουλτούρας, ανδρών και γυναικών. Να μην ξεχνάμε ότι πιο φανατικοί ρατσιστές είναι ορισμένοι μετανάστες 2ης γενιάς. Πιο σκληροί εργοδότες κάποιοι πρώην επαναστάτες κοκ.
Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη». Αρα το να υπερασπίζεται μια γυναίκα τη μη άσκηση βίας εναντίον της δεν συνιστά κάποια υστερική απαίτηση φεμινιστικού τύπου αλλά μια ανάγκη για ειρηνική συνύπαρξη των δύο φύλων στο πλαίσιο μιας υγιούς και δημοκρατικής κοινωνίας.
Ο ορισμός της βίας κατά των γυναικών αντιστοιχεί στον ορισμό που υιοθετήθηκε το 1995 στην 4η Παγκόσμια Διάσκεψη Γυναικών και αναφέρεται στις παραγράφους 113 και 118 της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου (*).
Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, τη σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας είτε αυτό προκύπτει στην δημόσια είτε στην ιδιωτική ζωή (παρ. 113).
«Η βία κατά των γυναικών είναι η έκφραση της ιστορικά διαπιστωμένης ανισότητας στις σχέσεις ισχύος μεταξύ ανδρών και γυναικών, που οδήγησε στην κυριαρχία των ανδρών επί των γυναικών και στις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, με αποτέλεσμα τη παρεμπόδιση της ανάπτυξής τους» (παρ.118).
Επομένως ο όρος βία περιλαμβάνει:
• Τη βία μέσα στην οικογένεια (ενδοοικογενειακή βία).
• Τη βία γενικά μέσα στην κοινωνία (βιασμός, σεξουαλική κακοποίηση, σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, trafficking/σωματεμπορία).
H βία κατά των γυναικών συνιστά μέγιστο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και σημαντική αιτία θανάτου και αναπηρίας για τις γυναίκες 16-44 ετών. Σε αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας εκτιμάται ότι η βία κατά των γυναικών ήταν τόσο σοβαρή αιτία θανάτου και ανικανότητας μεταξύ των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας όσο ο καρκίνος. Πρόκειται για φαινόμενο διαδεδομένο σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, ανεξάρτητα από το επίπεδο ανάπτυξης, το βαθμό πολιτικής σταθερότητας, το πολιτισμό ή τη θρησκεία.
Η αριθμητική της βίας
• Η πιο συχνή μορφή βίας προέρχεται από τον ερωτικό σύντροφο. Μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα ξυλοκοπηθεί, θα βιασθεί ή με κάποιο άλλο τρόπο θα κακοποιηθεί από τον σύντροφό της.
• Οι μισές από τις γυναίκες θύματα ανθρωποκτονίας έχουν δολοφονηθεί από (νυν ή πρώην) σύζυγο ή σύντροφο.
• Μία στις πέντε γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού.
• Οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία.
• 130 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
• 2 εκατομμύρια κορίτσια ανά έτος κινδυνεύουν να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων.
• Το 40-50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
• Το 55%-95% των γυναικών θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας δεν καταγγέλλουν το πρόβλημα