Ήταν εξουθενωτικό να μου λένε ότι δεν έχω ωάρια ενώ προσπαθούσα να κάνω εξωσωματική

Είμαι 26 ετών. Ποτέ δεν είχα τακτικές περιόδους. Μπορεί να μη μου ερχόταν για μήνες και μετά να είχα δύο περιόδους σε έναν μήνα. Άρχισα να ανησυχώ περισσότερο όταν δεν μου ήρθε περίοδος για τρεις συνεχόμενους μήνες. Υπέθεσα ότι αυτό οφειλόταν στο άγχος της μετακόμισης του σπιτιού αλλά αποφάσισα να επισκεφτώ ειδικό για κάθε ενδεχόμενο. Έκανα εξετάσεις για τις ορμόνες μου και τότε έμαθα τα πιο δυσάρεστα νέα.

Η πρώτη ερώτηση που μου έκανε ο γιατρός μου όταν μου τηλεφώνησε ήταν η εξής: « γνωρίζεις τι είναι η FSH (θυλακιοτρόπος ορμόνη); Βασικά έχει πρόβλημα με τις ωοθήκες σου και μπαίνεις σε πρόωρη εμμηνόπαυση».

Τους επόμενους μήνες έκανα αμέτρητες αιματολογικές εξετάσεις και ψυχολογικά ήμουν ράκος. Έπεσα σε βαθιά κατάθλιψη και δεν μπορούσα να συνεχίσω να εργάζομαι.

Ένιωθα σαν να είχα χάσει όλα όσα ήθελα. Κι αυτό δεν ήταν άλλο από το να γίνω μαμά, να αποκτήσω το δικό μου μωρό.

Έτσι, μετά από πολλά άσχημα αποτελέσματα, το καθένα πιο καταστροφικό από το προηγούμενο, παραπέφθηκα σε έναν ειδικό. Επιβεβαίωσε τη διάγνωση για πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (POF). Οι εξετάσεις δεν έδειξαν γενετικά αίτια οπότε δεν ξέρω τι την προκάλεσε.

Πού έκανα λάθος;

Άρχισα λοιπόν να προσπαθώ να συλλάβω σχεδόν τον μήνα που έμαθα για τη διάγνωσή μου και πέρασα τον επόμενο χρόνο και τρεις μήνες κάνοντας ό,τι μπορούσα για να μείνω έγκυος. Παρόλο που μου είχαν πει να μην κάνω εξωσωματική γονιμοποίηση, ένιωσα ότι έπρεπε, γιατί δεν ήθελα να έρθει η στιγμή που θα το μετάνιωνα ή θα έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν είχα προσπαθήσει αρκετά.

Ξεκίνησα να κάνω εξωσωματική γονιμοποίηση αλλά κάθε κύκλος ακυρωνόταν λόγω έλλειψης ωαρίων. Δοκίμασα τέσσερις διαφορετικές κλινικές γονιμότητας, καμία από αυτές δεν μπορούσε να με βοηθήσει. Ήταν εξουθενωτικό να προετοιμάζομαι κάθε μήνα, να ελπίζω και μετά να μου λένε ότι δεν έχω ωάρια κατάλληλα για γονιμοποίηση. Ένιωθα λιγότερο γυναίκα, ένιωθα ότι είχα αποτύχει. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί μου είχε συμβεί αυτό, ζούσα κυριολεκτικά τον χειρότερο εφιάλτη της ζωής μου.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είχα πολλά ορμονικά συμπτώματα σαν κι αυτά της πρώιμης εγκυμοσύνης κι έκανα ένα τεστ σχεδόν κάθε μήνα, με αρνητικό πάντα αποτέλεσμα. Νομίζω ότι οι ορμόνες μου είχαν …τρελαθεί, είχα συμπτώματα όπως εξάψεις, αύξηση βάρους, ευερεθιστότητα, ξηροδερμία, πονοκεφάλους κ.λπ.

Τον Οκτώβριο του 2015 είχα ακόμη περισσότερα συμπτώματα, οπότε έκανα ένα άλλο τεστ πιο πολύ από συνήθεια και ήταν θετικό. Δεν μπορούσα να το πιστέψω.

Το μωρό μου θα γεννηθεί σε τρεις εβδομάδες.

Είμαι ακόμα σε απόλυτο σοκ και τα τελευταία δύο χρόνια αισθάνομαι ότι λα αυτά δεν έχουν συμβεί σε μένα αλλά σε μια άλλη.

Νιώθω τραυματισμένη από όλα όσα έχω περάσει αλλά τόσο απίστευτα τυχερή που μπόρεσα να συλλάβω. Εξακολουθώ να αντιμετωπίζω τις επιπλοκές της πρώιμης εμμηνόπαυσης και πιθανώς της δευτερογενούς υπογονιμότητας, αλλά είμαι η απόδειξη ότι οι γιατροί δεν έχουν πάντα δίκιο.

Μπορούν να σας πουν τι λένε τα γεγονότα και τα στατιστικά στοιχεία, αλλά κανείς δεν ξέρει πραγματικά τι πρόκειται να συμβεί σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση.

Πάρτε για παράδειγμα εμένα, που με λιγοστά αποθέματα ωαρίων κατάφερα να συλλάβω. Πιστεύω ότι κι άλλες γυναίκες με POF έχουν επίσης μια ευκαιρία.

Ελεύθερη μετάφραση από το fertilitynetworkuk.org