Ηρεμία, παρουσία και χρόνο - Αυτά χρειάζονται τα παιδιά από τους γονείς τους

Οι περισσότεροι γονείς ανησυχούν και αναρωτιούνται τι χρειάζεται να κάνουν και τι να προσέξουν για να είναι «καλοί γονείς». Η απάντηση είναι απλή: τα παιδιά χρειάζονται από τους γονείς «να είναι εκεί» με την φυσική τους παρουσία, να αποπνέουν ηρεμία και να ασχολούνται μαζί τους με ένα ποιοτικό τρόπο, άρα να τους παρέχουν ποιοτικό χρόνο.

Μην ξεχνάμε ότι οι γονείς είναι τα πρότυπα των παιδιών, είναι εκείνοι που διαμορφώνουν την προσωπικότητα των μικρών τους μέσα από την παρατήρηση και την μίμηση αλλά και τη δική τους ξεκάθαρη εικόνα γύρω από την αποδοχή και την αγάπη που τους προσφέρουν, χωρίς ανταλλάγματα.

Θυμηθείτε τους δικούς σας γονείς, τι είναι αυτό που θυμάστε από εκείνους στα μικρά σας χρόνια; Τι σας άρεσε και σας έκανε να νιώθετε όμορφα; Τι είδους συναισθήματα σας προκαλούσε; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να νιώθετε άσχημα; Πότε νιώθατε έτσι;

Αν είστε ειλικρινείς με τον εαυτό σας θα δείτε αμέσως πως ένα παιδί – όπως και εσείς τότε – σίγουρα θέλει να νιώσει ασφάλεια, σιγουριά, αποδοχή και αγάπη. Και αυτό θα συμβεί μόνο αν σας νιώθει πραγματικά παρόντες, δίπλα του σε κάθε του βήμα, ακόμα και στα στραβοπατήματά του, μεταφορικά ή και ρεαλιστικά. Θέλει «να είστε εκεί», για να μπορεί να έχει ένα σταθερό σημείο στη ζωή του και μία βάση ως σημείο αναφοράς. Δυστυχώς, σήμερα με τους γρήγορους σύγχρονους ρυθμούς, δεν είναι τόσο εύκολο και εφικτό ακούω από πολλούς γονείς. Αρκετοί προσπαθούν να μειώσουν τις ενοχές τους μέσα από την προσφορά υλικών αγαθών που όμως δεν αναπληρώνουν την φυσική παρουσία και τον ποιοτικό χρόνο που το παιδί έχει ανάγκη. Έχει παρατηρηθεί μέσα από πολυάριθμες έρευνες πως όταν οι γονείς είναι απασχολημένοι με τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας, τα παιδιά τα οποία εφόσον είναι μικρά δεν μπορούν να καταλάβουν όλο αυτό, πιστεύουν ότι τα ίδια δεν είναι ικανά να κρατήσουν το ενδιαφέρον του γονιού ή ότι απλά οι γονείς τους δεν ενδιαφέρονται γι αυτά, ότι δεν είναι σημαντικά και δεν αξίζουν την αγάπη τους. Επίσης, όταν δεν περνούν ποιοτικό χρόνο μαζί τους και πάλι νιώθουν τα παραπάνω ενώ είναι πιθανό να κάνουν οτιδήποτε θα τραβήξει την προσοχή των γονιών ακόμα και αν αυτό δεν είναι κάτι καλό.

Πολύ σημαντική επίσης είναι η θεώρηση του ποιοτικού χρόνου. Δυστυχώς ακούω γονείς που ισχυρίζονται ότι ναι μεν δεν περνούν χρόνο μαζί με τα παιδιά τους αλλά ο χρόνος που τους αφιερώνουν είναι …ποιοτικός, εννοώντας μισή ώρα ανά δύο με τρεις μέρες. Μάλλον κοροϊδεύουν τον εαυτό τους για να μειώσουν τις πιθανές ενοχές τους, γιατί τα παιδιά τους δεν μπορούν να τα κοροϊδέψουν, είναι η απάντησή μου! Ποιοτικός χρόνος σημαίνει ότι κάθε μέρα περνάω χρόνο μαζί με το παιδί μου κάνοντας ασχολίες που του αρέσουν ενώ παράλληλα το διδάσκω τις αξίες της ζωής, κοινωνικές δεξιότητες, κλπ., μέσα από το παιχνίδι. Δεν κοιτάζω το κινητό μου, τα social media, τα e-mails μου, δεν μιλάω στο τηλέφωνο ή βλέπω σειρές στην τηλεόραση. Ασχολούμαι με το παιδί, το «ακούω» και επικοινωνώ μαζί του.

Τέλος, μην ξεχνάμε πόσο σημαντικό είναι για το παιδί να μεγαλώνει σε ένα κλίμα ηρεμίας. Θυμώνω με τους γονείς που δημιουργούν εντάσεις μπροστά στα παιδιά. Ασφαλώς και το παιδί δεν θα μεγαλώσει στη γυάλα, μακριά από φωνές, καυγάδες και εντάσεις, φτάνει να μην γίνονται συνέχεια και για «ψύλλου πήδημα». Ακούω γονείς χειριστικούς να ανακατεύουν τα παιδιά τους στη δική τους κακή σχέση, προσπαθώντας να τα πάρουν με το μέρος τους κατηγορώντας τον άλλον γονιό καθώς χαίρονται να τον βγάλουν λάθος και να τον γκρεμίσουν στα αθώα παιδικά μάτια. Ας αφήσουν λοιπόν τις γελοίες ανωριμότητες στην άκρη και να βάλουν μπροστά το καλό του παιδιού που έχει ανάγκη ένα ήρεμο κλίμα για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί σε έναν ήρεμο και συναισθηματικά υγιή ενήλικα.

Μαρίνα Μόσχα

Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας