Δυσκοιλιότητα στα παιδιά: Από τι προκαλείται και ποιες τροφές βοηθούν;

Πρόκειται για ένα πάρα πολύ κοινό σύμπτωμα που εμφανίζεται στο 5-10% των παιδιών. Από αυτά, στο 95% δεν υπάρχει οργανικό ή ανατομικό πρόβλημα και μόνο στο 5% μπορεί να είναι εκδήλωση μιας υποκείμενης νόσου ή κάποιου ανατομικού προβλήματος. Όπως αναφέρει η Αμερικανική παιδιατρική Ακαδημία, η παιδική δυσκοιλιότητα οφείλεται συνήθως στις διατροφικές συνήθειες του παιδιού ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να οφείλεται σε άγχος ή κληρονομικότητα.

Σε κάθε περίπτωση όμως μια επίσκεψη στον/στην παιδίατρο σας κρίνεται απαραίτητη.

Οι τροφές που βοηθούν την δυσκοιλιότητα είναι:

• Σπόροι: σουσάμι, σπόροι ροδιού και σταφίδες
• Δημητριακά: βρώμη και πίτουρο.
• Φρούτα: όλα τα φρούτα βοηθούν και ειδικά τα σύκα, μήλα, σταφύλια, χουρμάδες, δαμάσκηνα και ακτινίδια.
• Χυμοί: όλα τα είδη και κυρίως οι χυμοί από δαμάσκηνα και πορτοκάλια.
• Λαχανικά: καρότα και λάχανο.
• Ψωμί: από πιτυρούχο σιτάλευρο, σίκαλη, φρυγανιές και παξιμάδια ολικής αλέσεως.
• Eλαιόλαδο είναι φυσικό καθαρτικό. Ρίξτε μια – δυο κουταλιές παραπάνω ωμό λάδι στο φαγητό του.

Ένας σημαντικός παράγοντας της διατροφής είναι το περιεχόμενό της σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες αποτελούν συστατικά των φρούτων, των λαχανικών, των οσπρίων, των δημητριακών ολικής άλεσης και των ξηρών καρπών που περνούν ως ένα μεγάλο βαθμό άπεπτα από τον πεπτικό σωλήνα βοηθώντας στο σχηματισμό και τη διέλευση των κοπράνων.

Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες

• αρακάς
• μπρόκολο
• αγκινάρες
• καρότα
• αχλάδι και μήλο με τη φλούδα
• αποξηραμένα σύκα και δαμάσκηνα
• ακτινίδια
• φακές
• φασόλια
• τα ρεβίθια
• δημητριακά ολικής άλεσης
• νιφάδες βρώμης
• ζυμαρικά ολικής άλεσης
• ψωμί σικάλεως

Η αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού, τη βαρύτητα και την χρονιότητα των συμπτωμάτων. Έτσι απευθυνόμαστε στον παιδίατρό μας, ο οποίος θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό και θα κάνει μία καλή κλινική εξέταση. Σε όλες τις περιπτώσεις χρόνιας δυσκοιλιότητας πρέπει να υπάρχει καταρχήν σωστή ενημέρωση για τα αίτια και ψυχολογική υποστήριξη και ενθάρρυνση του παιδιού της οικογένειας γιατί θα χρειαστεί υπομονή, χρόνος και προσπάθεια για να επιτευχθεί ο στόχος των φυσιολογικών κενώσεων.