Σταμάτα να είσαι μια φωνακλού μαμά

Η Kate Kirk συνήθιζε να φωνάζει στα παιδιά της όταν έφτανε στα όρια της. Συνηδειτοποίησε όμως δύο πραγματα: πρώτον ότι αυτό συνέβαινε όλο και πιο συχνά και δεύτερον, τα παιδιά της την αγνοούσαν.

Έτσι αποφάσισε να αλλάξει τακτική.

«Συνήθιζα να φωνάζω στα παιδιά μου ειδικά όταν ήμουν θυμωμένη. Ήταν ο δικός μου τρόπος για να εκτονωθώ.

Ο γιος μου δεν έδινε μεγάλη προσοχή στις φωνές μου, όμως άρχισα να προβληματίζομαι όταν η κόρη μου αναστατωνόταν κάθε φορά που φώναζα.

Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα ήρεμη, όμως λόγω της συναισθηματικής και σωματικής εξάντλησης συν τις φωνές των παιδιών , οι αντοχές μου περιορίστηκαν και αυξήθηκαν τα ξεσπάσματά μου.

Οι ειδικοί προτείνουν να απομακρύνεστε όταν νιώθετε ότι θα εκραγείτε προκειμένου να ηρεμήσετε. Αλλά δεν λειτουργεί πάντα.

Θυμάμαι στιγμές που ήθελα να τρέξω στο μπάνιο για να ηρεμήσω αλλά ο γιος μου ήταν κολλημένος πάνω μου.

Όμως ήρθε η ώρα να ελέγξω την ψυχραιμία μου. Γιατί είδα πώς η δική μου συμπεριφορά αντανακλάται στα παιδιά μου. Όταν τους βλέπω να φωνάζουν ο ένας στον άλλο για μικρά πράγματα αντί να προσπαθούν να το επιλύσουν ήρεμα, τους ακούω να χρησιμοποιούν τα λόγια μου, την ένταση της φωνής μου.

Πώς μπορώ να τους πω να είναι υπομονετικοί όταν δεν είμαι εγώ η ίδια;

Δεν είναι εύκολο να αλλάξω τη συμπεριφορά μου. Ανοίγω συχνά το στόμα μου και φωνάξω προτού συνειδητοποιήσω τι κάνω, αλλά σημειώνω πρόοδο. Εξασκώ άλλους τρόπους για να τους χωρίσω όταν μαλώνουν και προσπαθώ να αποφύγω καταστάσεις όπου θα με ωθούσαν να φωνάξω .

Δεν μου αρέσει να καθυστερώ οπότε συχνά - αν όχι όλη την ώρα- φωνάζω στα παιδιά μου να βιαστούν. Ειλικρινά αξίζει τον κόπο να φωνάζω κάθε μέρα για μερικά λεπτά καθυστέρησης;

Επίσης, άρχισα να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου, λέγοντας για παράδειγμα : «αυτή η συμπεριφορά σας με κάνει να θυμώνω γι΄αυτό θα πάω στο δωμάτιο λίγο για να ηρεμήσω».

Είναι παρήγορο ότι ακούω το παιδί μου να λέει παρόμοια πράγματα που σημαίνει ότι μπορώ να αλλάξω αυτό που συμβαίνει και να μη χάνω συχνά την ψυχραιμία μου.

Δεν είναι εύκολο, το ξέρω.

Ελπίζω ότι όμως ότι όταν σταματήσω να είμαι μια φωνακλού μαμά αυτό θα κάνει τη ζωή μου στο σπίτι πιο ευτυχισμένη, αλλά το πιο σημαντικό θα με βοηθήσει να διδάξω στα παιδιά μου σημαντικές δεξιότητες που πρέπει να έχουν όταν η ζωή γίνεται δύσκολη».