«H πανδημία με έκανε μία πιο δυνατή μαμά»

«Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο χρόνος έμοιαζε να σταματά.

Ένα χρόνο αργότερα δεν ξέρω αν είμαι μία καλύτερη μαμά, μία πιο βελτιωμένη έκδοση του εαυτού μου, είμαι όμως σίγουρα πιο δυνατή. Μετά από όλες τις δυσκολίες, είμαι ακόμα όρθια. Τι άλλαξες μέσα σε αυτούς τους δώδεκα plus μήνες;

Έμαθα να εστιάζω στις λεπτομέρειες

Τα παιδιά μου έχουν το ίδιο αγαπημένο χρώμα, το μπλε. Ωστόσο, το αγαπημένο χρώμα της κόρης μου είναι το ανοιχτό μπλε, ενώ του γιου μου το πιο σκούρο. Επίσης, η κόρη μου λατρεύει τις μπάρες δημητριακών, ενώ ο γιος μου δεν πρόκειται να τις φάει ακόμα κι αν δεν έχουμε τίποτε άλλο για σνακ. Και οι δύο σιχαίνονται τον κόλιανδρο, όπως και ο μπαμπάς τους, λατρεύουν όμως τα κυριακάτικα πρωινά με τα pancakes και τα κομματάκια σοκολάτας. Και οι δύο γελούν πολύ δυνατά όταν ακούσουν κάτι αστείο. Αυτές είναι οι λεπτομέρειες στις οποίες εστιάζω και με ενδιαφέρουν τώρα.

Έμαθα να απολαμβάνω τα μικρά διαλείμματα μέσα στη μέρα

Πριν την πανδημία τρέχαμε για υποχρεώσεις και για πράγματα που έπρεπε να γίνουν μέσα στη μέρα. Οι υποχρεώσεις ασφαλώς δε σταμάτησαν, όμως έμαθα ότι είναι εντάξει να κάνω ένα διάλειμμα ενός δεκαλέπτου, τετάρτου, μισαώρου, όταν το έχω ανάγκη.

Έμαθα ότι είμαι καλύτερη μαγείρισσα από ότι νόμιζα

Νιώθω ευγνώμων που έμαθα ότι μπορώ να κάνω πολλά παραπάνω από το να ζεστάνω ένα κατεψυγμένο γεύμα. Ο περισσοτερος χρόνος στο σπίτι μου έδωσε την ευκαιρία να "ξανασυστηθώ" με τα τηγάνια και τις κατσαρόλες μου και να φτιάξω πολλά διαφορετικά, σπιτικά φαγητά για τα παιδιά μου.

Έμαθα να λέω "όχι" πιο συχνά

Έμαθα να λέω όχι πιο εύκολα και πάντα χρησιμοποιώντας λογικά επιχειρήματα. Έμαθα να λέω "όχι "γιατί τα παιδιά μου είναι η προτεραιότητά μου. Και στα παιδιά μου όμως, έμαθα να λέω "όχι", εξηγώντας τους με ηρεμία τη θέση και το επιχείρημά μου.

Έμαθα να εκτιμάω την πραγματική αξία των πραγμάτων

Τον τελευταίο έναν χρόνο αναθεώρησα την πραγματική αξία των πραγμάτων. Έμαθα πώς τίποτα δεν είναι δεδομένο και να εκτιμάω αυτό που έχω. Αυτό προσπαθώ να μάθω και στα παιδιά μου.

Έμαθα να βρίσκω χρόνο για την οικογένειά μου

Έμαθα να βρίσκω χρόνο να παίξω με τα παιδιά μου. Έφτιαξα διαστημόπλοια από κούτες παπουτσιών, μετέτρεψα πέτρες σε πεταλούδες, πασχαλίτσες και μέλισσες. Έπαιξα με τα παιδιά μου, για τα παιδιά μου, μέχρι να χρειαστεί να ξαναγεμίσω την κούπα με τον καφέ μου για να πάρω δυνάμεις ή μέχρι να τρέξω στο zoom για την επόμενη διαδικτυακή συνάντηση με τη δουλειά.

Τον τελευταίο έναν χρόνο η ζωή μας σταμάτησε για να ξεκινήσει και πάλι να προχωράει πιο αργά, με έναν διαφορετικό τρόπο. Όλα αυτά τα πράγματα που έμαθα και συνειδητοποίησα με έκαναν μία πιο δυνατή μαμά και αυτά θα κρατήσω.»