Πέντε μαθήματα ζωής που με δίδαξε η πανδημία ως γονιό

« Είμαι μαμά μιας κόρης σε προεβηφεία και καθώς το παιδί μου μεγαλώνει, καταλαβαίνω καλύτερα τη σοφή ρήση του Πολωνού παιδαγωγού Janusz Korczak :«Τα παιδιά δεν είναι μελλοντικά ανθρώπινα όντα, είναι ήδη ανθρώπινα όντα».

Η πανδημία COVID19 άλλαξε ολόκληρο τον κόσμο κι ειδικά τη ζωή των παιδιών που ξαφνικά βρέθηκαν στο σπίτι χωρίς σχολείο και δραστηριότητες. Η καθημερινότητά τους ανατράπηκε και έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα : διαδικτυακά μαθήματα, διαδικτυακές συνομιλίες με τους συμμαθητές τους, όχι εξωσχολικές δράσεις, όχι πάρτι.

Εδώ είναι πέντε σημαντικά μαθήματα που πήρα από αυτή τη νέα για όλους εμπειρία:

Η προσαρμογή είναι το κλειδί στη ζωή

Πρέπει να είμαστε ευέλικτοι και προσαρμοστικοί σε όλες τις αλλαγές στη ζωή, και μόνο αν το κάνουμε αυτό θα επιβιώσουμε. «Νομίζω ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά μας είναι να τους αφήσουμε να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους, να τους επιτρέψουμε να είναι δυνατά, να τους επιτρέψουμε να βιώσουν τη ζωή με τους δικούς τους όρους….» - C. JoyBell C.

Γίνετε φίλος του εαυτού σας

Η πανδημία απαιτούσε απομόνωση. Τα μέλη της οικογένειας ήταν τα μοναδικά με τα οποία μπορούσες να είσαι σε επαφή. Μάθαμε να είμαστε υποστηρικτικοί ο ένας στον άλλο και εστιάσαμε στον εαυτό μας. Αυτό μας έκανε να επανασυνδεθούμε ανακαλύπτοντας πόσο πολλά πράγματα μπορούμε να κάνουμε μαζί αντλώντας χαρά.

Ενδοσκόπηση

«Οι μεγάλοι γονείς δεν πνίγουν, δείχνουν»- Erin Hatzikostas.
Δουλεύοντας με τον εαυτό σου, μαθαίνεις τι σε ενοχλεί, τι σου προσφέρει γαλήνη, τι σου προκαλεί ανασφάλεια. Παράλληλα όμως μαθαίνεις να δίνεις χρόνο και στον άλλο, στο παιδί σου, στον σύντροφό σου.

Ευγνωμοσύνη

Ναι, είναι δύσκολο εν μέσω πανδημίας να φανείς αισιόδοξος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάμε να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε. Το να είσαι ευγνώμων είναι καλό για την ψυχική σου υγεία και την ψυχική σου γαλήνη.

Αγάπη άνευ όρων

Σε μια στενή σχέση όπως αυτή ενός γονιού και ενός παιδιού, ένα από τα πιο κρίσιμα στοιχεία είναι η κοινή αγάπη τους. Σε δύσκολες στιγμές, όπως μια πανδημία, λόγω πολλών στρεσογόνων παραγόντων, αυτή η αγάπη μπορεί να μετριαστεί. Ήταν το παιδί μου που μου θύμιζε αυτή την αγάπη που μοιραζόμαστε και που μας θρέφει και τις δύο.

Κάθε μέρα είμαι ευγνώμων που έχω την κόρη μου στη ζωή μου και εξελίσσομαι κι εγώ της. Ας μάθουμε μαζί»

_{Πηγή: pregnancy-parenthood.com}