Πρώτη μέρα στην έκτη δημοτικού - Ένα γράμμα στην κόρη μου

Αυτή η μέρα που θα περάσεις το κατώφλι του σχολείου σου ως εκτάκι. Σαν ένα "μεγάλο" κορίτσι, που θα περάσει τον τελευταίο χρόνο του δημοτικού σχολείου πριν πάει στο Γυμνάσιο.

Νιώθω πολλά συναισθήματα. Ανάμεικτα. Μπερδεμένα. Μετά από δύο δύσκολα εκπαιδευτικά χρόνια, μέσα στο σπίτι, με τηλεκπαίδευση, πολλά νεύρα και σκαμπανεβάσματα, τα βγάλαμε πέρα, "επιζήσαμε" και τελικά να, που μπαίνεις και πάλι σε μια κανονικότητα.

Το μόνο σου άγχος για σήμερα ήταν το θρανίο. Να "πιάσεις" πρώτη, αυτό που θες. Για κάτι άλλο μου είπες ότι δεν αγχώνεσαι. Κάθε άλλο. Χαίρεσαι που θα πας ξανά στο σχολείο. Που θα δεις τους φίλους σου. Που θα κάτσεις με την κολλητή σου. Που θα έχεις τον δάσκαλό σου. Σου αρκούν αυτά. Αυτά σε κάνουν χαρούμενη.

Τελευταία τάξη στο δημοτικό και σαν χθες θυμάμαι την πρώτη μέρα στον βρεφονηπιακό σταθμό που πήγαινες για τέσσερα χρόνια. Σαν χθες επίσης θυμάμαι τον αγιασμό στο νηπιαγωγείο και σαν χθες θυμάμαι το άγχος που είχαμε και οι δυο για την πρώτη δημοτικού.

Μετά, το άγχος πέρασε. Προσαρμόστηκες εύκολα, τα περισσότερα παιδιά τα ήξερες και κατάφερες να γίνεις ένα υπέροχο πλάσμα και να εξελιχθείς.

Σήμερα το πρωί καθώς σε ξύπνησα γλυκά, ήθελα να σου πω ότι θα μου λείψεις. Θα μου λείψει το να είμαστε μαζί, αλλά ξέρω ότι θες πολύ να επιστρέψεις στους φίλους σου γι' αυτό σωπαίνω.

Καθώς σε κοιτούσα να ντύνεσαι, αναπόλησα τις στιγμές που σε έντυνα εγώ. Ήθελα να σου πω πόσο μεγάλωσες, πόσο ομόρφυνες και πόσο μάκρυναν τα μαλλιά σου. Ακόμη θυμάμαι την πρώτη μέρα που περάσαμε μαζί την πόρτα του σπιτιού μετά το μαιευτήριο. Ήσουν μέσα στο καρεκλάκι αυτοκινήτου. Με τα μικρά σου ματάκια, τα λιγοστά μαλλιά, τα μικροσκοπικά σου δαχτυλάκια. Και έτσι, πριν προλάβω να βλεφαρίσω, έγινες ένα πανέμορφο νέο κορίτσι. Που στέκεται μπροστά μου, έτοιμο να αρχίσει το τελευταίο κεφάλαιο του δημοτικού σχολείου.

Καθώς σου ετοίμαζα το πρωινό ήθελα να σου πω να είσαι ο εαυτός σου. Μα τι σκέφτομαι Θεέ μου όμως. Είσαι "μεγάλη" πια. Έχεις δημιουργήσει τον χαρακτήρα σου. Έχεις βρει τον δρόμο σου αγάπη μου. Οπότε να είσαι εσύ. Το ειλικρινές και αυθόρμητο πλάσμα που ξέρω. Απλά να είσαι εσύ. Αυτό είναι αρκετό.

Καθώς σου γέμιζα το ποτήρι με γάλα, ήθελα να σου πω ότι ίσως συναντήσεις παιδιά που θα πουν άσχημα πράγματα για εσένα, που θα σε στεναχωρήσουν, που δεν θα σε αφήνουν να απολαύσεις τα παιχνίδια σου. Ξέρω ότι μπορεί να κλάψεις. Μακάρι να μπορούσα να σε προστατέψω από όλα αυτά. Αλλά πάντα θα βρίσκομαι, έστω και νοητά μωρό μου δίπλα σου. Να σε ακούω, να σε αγκαλιάζω, να κάνω τα πράγματα καλύτερα για εσένα.

Καθώς χτένιζα τα μαλλιά σου, ήθελα να σου πω ότι είσαι έξυπνη. Μην αφήνεις τις πεταλούδες στο στομάχι να σε νικούν. Όσα λάθη και αν κάνεις, θα μάθεις από αυτά. Τα λάθη θα σε κάνουν καλύτερη, γι' αυτό να τα αποδέχεσαι έχοντας ψηλά το κεφάλι.

Καθώς έδενα τα κορδόνια των παπουτσιών σου, ήθελα να σου πω ότι ίσως η μέρα να μοιάζει μεγάλη. Να βαρεθείς. Να κουραστείς. Να πεινάσεις. Να διψάσεις. Είναι αναμενόμενο αυτό μετά από τόσο καιρό που έχεις να πας στο σχολείο.

Καθώς προχωρούσαμε χέρι χέρι μέχρι την είσοδο του σχολείου όπου θα σε άφηνα, ήθελα να σου πω ότι δεν ήμουν έτοιμη να σε αφήσω. Όλα αυτά τα 5 χρόνια στο δημοτικό, δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα μεγάλωσες. Ξέρω ότι από φέτος οι ζωές μας θα αλλάξουν. Ποτέ δεν θα είσαι το μικρό μου κοριτσάκι πια. Ήδη τα πολλά φιλιά και οι πολλές αγκαλιές έχουν αρχίσει να ελαττώνονται. Αλλά νιώθω η πιο τυχερή μαμά του κόσμου, βλέποντάς σε να μεγαλώνεις και να γίνεσαι ένα απίθανο, γεμάτο χιούμορ και αυτοσαρκασμό, ευγενικό κορίτσι. Ελπίζω όλοι όσοι θα σε γνωρίζουν από δω και πέρα να βλέπουν την καλοσύνη, την ευγένεια και τη θετική ενέργεια που βλέπω εγώ σε εσένα.

Καθώς σου έδωσα στα γρήγορα και πίσω από τη μάσκα το φιλάκι για να σε αποχαιρετήσω, ώστε να έρθω στο γραφείο μου, ένα χαμόγελο ευτυχίας εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου. Συγκράτησα τα δάκρυα συγκίνησης (και όμως οι μαμάδες με εκτάκια κλαίνε), δεν σου ανέφερα τίποτε από τα παραπάνω και σου είπα απλά, όπως κάθε φορά "Απόλαυσε τη μέρα σου, πέρνα καλά, σε αγαπώ. Καλή σχολική χρονιά μωρό μου". Και αυτό ήταν αρκετό.

Ζήσε και απόλαυσε την τελευταία αυτή χρονιά στο δημοτικό καρδούλα μου. Είναι μια νέα περιπέτεια.

Σε αγαπώ,
Η μαμά σου!