Οι μικρές ενοχές της νέας μαμάς και πώς να τις χειριστεί

Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, μπορείτε να μας στείλετε ο,τιδήποτε θέλετε και να το δείτε δημοσιευμένο. Αυτό έκανε και η μαμά "Τ.Τ" που για δικούς της προσωπικούς λόγους θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της. Έγραψε για τις μαμαδίστικες ενοχές. Ξέρετε, εκείνες τις ενοχές που νιώθουμε όλες οι μαμάδες...

Δεν είναι δημοσιογράφος, δεν έχει ασχοληθεί με την αρθρογραφία ποτέ και όμως, αισθάνθηκε την ανάγκη να γράψει για όλα εκείνα που την απασχολούν και όλα εκείνα που την έχουν βοηθήσει να διαχειριστεί τις δικές της ενοχές.

Ελπίζουμε να σας αρέσουν όλα αυτά που γράφει, όσο άρεσαν και σε εμάς. Είναι τόσο μα τόσο αληθινά όλα.

"Νομίζω δεν υπάρχει μητέρα που να μην έχει νιώσει σε κάποια φάση της ζωής τύψεις ή ότι δεν κάνει “αρκετά” για το παιδί της. Αλήθεια, τι θα θεωρήσεις ότι είναι αρκετό όταν πρόκειται για το παιδί σου ώστε να μην χρειάζεται να νιώθεις τύψεις;

Του αφιερώνω αρκετό χρόνο; Μήπως δεν πρέπει να λείπω στο γραφείο; Μήπως δεν πρέπει να πάω στο business trip; Μήπως δεν είναι καλό που δεν δουλεύω και είμαι σπίτι; Εγώ γιατί δεν μαγειρεύω ποτέ αυτά τα υγιεινά κουλουράκια που κάνουν οι υπόλοιπες μαμάδες; Τον πάω σε αρκετά activities; Μήπως είναι λάθος που έχω κοπέλα να με βοηθάει με τα παιδιά; Μήπως δεν είναι καλό που δεν έχω καθόλου βοήθεια για τα παιδιά; Μήπως θα έπρεπε να τα κάνω όλα μόνη μου; Πειράζει που βαριέμαι να παίζω πολλές ώρες με το παιδί μου; Και ούτω καθεξής….

Όταν έκανα τον πρώτο μου γιο, ήταν μια τεράστια αλλαγή που με τρόμαξε και με σόκαρε (περισσότερα γι αυτό σε επόμενο blog). Ήθελα να βεβαιωθώ πως δεν έχω χάσει τον εαυτό μου και έτσι επιδίωξα να επιστρέψω γρήγορα στη δουλειά για να νιώσω όπως πριν. Μόνο που με το που ξεκίνησα να δουλεύω με κυρίευσαν οι τύψεις, όπως σχεδόν όλες τις μαμάδες που ξέρω. Τι κάθομαι και κάνω; Το μωρό στο σπίτι μεγαλώνει με άλλους. Από τα 5-6 γεύματα της ημέρας εγώ του δίνω μόνο τα δύο, ένα το πρωί και ένα το βράδυ μετά το μπάνιο. Λείπω όλη μέρα και αγκαλιά το κρατάω ένα μικρό ποσοστό της ημέρας. Μήπως νιώθει ότι δεν τον αγαπώ αρκετά; Μήπως του δημιουργηθούν υποσυνείδητα τραύματα;

Όταν ήρθε και ο δεύτερος γιος μου και ο χρόνος ήταν ακόμα λιγότερος, οι τύψεις μεγάλωσαν. Όλο αυτό έγινε χειρότερο όταν παραδέχτηκα στον εαυτό μου και κάτι ακόμα. Τα Σαββατοκύριακα που δεν είχα το «άλλοθι» της δουλειάς και κανονικά θα έπρεπε να ήθελα να είμαι με τα παιδιά όλη την ώρα, εγώ ένιωθα συχνά την ανάγκη να “κρυφτώ” στο δωμάτιο μου να χαζέψω το κινητό μου ή να ξεφύγω από το ρόλο της μητέρας.

Οι σκέψεις μου έγιναν τοξικές. Τότε άρχισα να το ψάχνω περισσότερο. Διάβασα πολλά άρθρα και κυρίως σκέφτηκα ψύχραιμα και κατέληξα σε μια μέθοδο που με βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να διαχειριστώ το mommy guilt. Και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας γιατί ίσως σας φανεί χρήσιμη.

Η μέθοδος για να διαχειριστείτε το mommy guilt (Μαμαδίστικες ενοχές)

Υπάρχει μια θεωρία που λέγεται “the good enough mother”. Δηλαδή δεν κάνει καλό ούτε σε εσένα ούτε στα παιδιά σου να κυνηγάς την τελειότητα. Η τελειότητα ούτως ή άλλως δεν υπάρχει στην πραγματική ζωή και πρέπει να δεχθείς ότι θα κάνεις λάθη και θα απογοητεύσεις πολλές φορές τα παιδιά σου, αλλά μέσα από αυτό θα μάθουν να διαχειρίζονται τις δυσκολίες της ζωής. Και είναι και ο μόνος τρόπος να μην τρελαθείς κι εσύ καθότι είσαι ένας ανθρώπους με δεκάδες ρόλους στη ζωή σου και συγνώμη κιόλας αλλά δεν γίνεται να είσαι τέλεια στα πάντα. Το good enough αρκεί.

Με βάσει λοιπόν αυτή την θεωρία, ανέλυσα τι νιώθω και διαπίστωσα ότι πολλές από τις τύψεις μου προέρχονται από το τι έχει ορίσει η κοινωνία για το τι σημαίνει να είσαι καλή μητέρα, με το οποίο εγώ δεν συμφωνώ απαραίτητα.

Η καλή μητέρα δεν πάει διακοπές μόνη της, δεν πρέπει να λείπει πολλές ώρες από το σπίτι, πρέπει να ευχαριστιέται να παίζει μαζί τους συνέχεια, δεν θυμώνει ποτέ, είναι πάντα γλυκιά, δεν έχει βοήθεια, κλπ

Έτσι λοιπόν αποφάσισα, να φτιάξω τον δικό μου ορισμό για το τι σημαίνει το να είσαι καλή ή μάλλον αρκετά καλή μητέρα. Αν ήμουν ξανά παιδί, με τις εμπειρίες που έχω τώρα, πως θα ήθελα να ήταν η μητέρα μου; Τι λάθη δεν θα ήθελα εγώ να κάνω και τι είναι σημαντικό για μένα να περάσω στους γιους μου και τι όχι.

Ό,τι δεν μπήκε στη λίστα μου δεν θα έπρεπε να με κάνει να νιώθω τύψεις. Αυτή η μέθοδος με βοήθησε να θέσω προτεραιότητες και να κατανοήσω ότι τις περισσότερες φορές που νιώθω τύψεις δεν είναι επειδή κάνω κάτι λάθος, αλλά επειδή προσπαθώ να ικανοποιήσω κάποια στερεότυπα.

Μοιράζομαι μαζί σας την λίστα μου του τι σημαίνει για μένα προσωπικά να είμαι αρκετά καλή μητέρα για να σας δώσω ένα παράδειγμα. Η κάθε μητέρα βάζει στη λίστα της ότι είναι σημαντικό για την ίδια με βάσει τις δικές της πεποιθήσεις και αξίες. Δεν υπάρχει σωστή και λάθος λίστα.

Για μένα λοιπόν η καλή μητέρα:

• Παρέχει στο παιδί της στέγη, μόρφωση, τροφή, αγάπη
• Βοηθά το παιδί της να ανακαλύψει τον κόσμο, να ταξιδέψει, να ανοίξει τα φτερά του. Να είναι ανοιχτόμυαλο και να κυνηγά διαρκώς νέες εμπειρίες
• Εξελίσσει και φροντίζει τον εαυτό της. Δουλεύει και πετυχαίνει τους στόχους της ώστε το παιδί της να την θαυμάζει και να μαθαίνει από αυτήν. Δείχνει στο παιδί της ότι χρειάζεται προσπάθεια για να πετύχουμε τα όνειρά μας και πρέπει να είμαστε παραγωγικοί και χρήσιμοι στην κοινωνία
• Διδάσκει στο παιδί της την ειλικρίνεια και τον σεβασμό για τους άλλους. Του δείχνει τη σημασία του εθελοντισμού
• Αφήνει χώρο στο παιδί της να κάνει λάθη
• Είναι εκεί όταν την χρειάζεται, δεν το κατακρίνει και μπορεί να της εμπιστευτεί τα πάντα
• Βρίσκει χρόνο να κάνουν fun πράγματα μαζί
• Γελάει κάθε μέρα μαζί με το παιδί της
• Δεν φωνάζει μέσα στο σπίτι και δεν κρατάει μούτρα. Δημιουργεί μια φιλόξενη ατμόσφαιρα
• Δεν δημιουργεί τύψεις στο παιδί της και δεν του μεταφέρει τις δικές της ανησυχίες

Έτσι λοιπόν το ότι εγώ μπορεί να βαριέμαι να παίζω μερικές φορές με το παιδί μου δεν με κάνει κακή μητέρα, αντίθετα το ότι βρίσκω χρόνο να ανακαλύπτουμε νέα πράγματα μαζί ή να ταξιδεύουμε είναι πολύ πιο σημαντικό για μένα. Και το ότι λείπω από το σπίτι γιατί εργάζομαι είναι απαραίτητο για μένα ώστε να εξελιχθώ και να διδάξω περισσότερα στο παιδί μου, άρα είναι λάθος να νιώθω τύψεις γι' αυτό ή να αμφισβητώ την απόφασή μου να έχω καριέρα.

Αλλά και αντίθετα, όταν πιάνω τον εαυτό μου να είμαι πολύ αυστηρή ή να του κρατάω μούτρα, καταλαβαίνω ότι αυτό είναι αντιφατικό με την λίστα μου, άρα πρέπει να το διορθώσω.

Η κάθε μητέρα θα έχει μια τελείως διαφορετική λίστα από την άλλη. Το σημαντικό είναι να διαλέξουμε τα 5-6 πράγματα που θεωρούμε σημαντικά και να επιδιώξουμε να τα πετύχουμε. Το να νιώθουμε τύψεις για χίλια μικρά πράγματα που κάνουμε ή δεν κάνουμε δεν βοηθά και δεν είναι ρεαλιστικό.

Φυσικά και οι τύψεις υπάρχουν ακόμα… Αλλά στις πολύ μαύρες μου στιγμές κοιτάω την λίστα μου κι όταν βλέπω ότι κατάφερα κάποια από αυτά νιώθω υπερηφάνεια. Όλες οι μαμάδες είμαστε σούπερ ήρωες για τα παιδιά μας και λαμβάνουμε τόση αγάπη από αυτά. Πρέπει να μάθουμε από αυτά και να δείξουμε την ίδια αγάπη και κατανόηση στον εαυτό μας. Το good enough είναι το τέλειο!

Μαμά Τ.Τ."