Κλαίω και νιώθω ενοχές που έκλαψα
Μια μαμά γράφει για εκείνες τις ενοχές που νιώθει, όταν καταρρέει και βάζει τα κλάματα.
Κλαίω από απογοήτευση που δεν θα κοιμηθεί και μετά κλαίω γιατί αισθάνομαι ένοχη που κλαίω γιατί δεν φταίει αυτή.
Κλαίω γιατί δεν θα ηρεμήσει αν δεν είναι στην αγκαλιά μου και μετά κλαίω για τις ενοχές που ένιωσα όταν έκλαψα γιατί δεν θέλω να την αφήσω ποτέ να φύγει.
Κλαίω γιατί δεν έχω ούτε ένα δευτερόλεπτο για τον εαυτό μου και μετά κλαίω για τις ενοχές που ένιωσα όταν έκλαψα γιατί δεν θέλω να μείνω ποτέ χωρίς αυτήν.
Κλαίω γιατί εύχομαι να περάσουν γρήγορα αυτές οι δύσκολες μέρες και μετά κλαίω για τις ενοχές που ένιωσα όταν έκλαψα γιατί δεν θα είναι ποτέ ξανά τόσο μικρή.
Κλαίω γιατί δεν αντέχω άλλο και μετά μετά κλαίω για τις ενοχές που ένιωσα όταν έκλαψα γιατί πρέπει να είμαι εκεί για εκείνη.
Δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε πραγματικά συναισθηματικά κερδισμένοι ως γονείς. Είμαστε κολλημένοι συνεχώς σε έναν μεγάλο κύκλο συναισθημάτων και Θεέ μου, χρειάζεται ένας γονιός να είναι πνευματικά ένας αρκετά δυνατός άνθρωπος για να τα βγάλει πέρα.
Αλλά το έχουμε αυτό. Όλοι οι γονείς, μαμάδες και μπαμπάδες διανύουμε την ίδια διαδρομή. Είμαστε σε αυτό μαζί.
Να το θυμάστε τις δύσκολες μέρες που πιάνετε τον εαυτό σας να κλαίει.
πηγή: themummy.motivator