Νιώθω ότι περνάω πολύ χρόνο στην κουζίνα αυτές τις μέρες. Αλήθεια... Τα τελευταία 24ωρα, εκτός από τις ώρες που βρίσκομαι στο γραφείο και τις ώρες που κοιμάμαι, τις περνάω πάνω από έναν νεροχύτη.
Με το που μπω σπίτι και βγάλω τα παπούτσια, κατευθύνομαι προς την κουζίνα. Για να μαζέψω και να πλύνω τα άπλυτα που έχουμε αφήσει από το πρωινό και εκείνα που άφησε η κόρη μου το μεσημέρι όταν έφαγε. 16.15 μπαίνω στο σπίτι και μέχρι τις 17.00 μαζεύω την κουζίνα η ψυχαναγκαστική, για να κάτσω λίγο με ηρεμία στον καναπέ, πριν μπω ξανά στην κουζίνα για να μαγειρέψω το βραδινό (που θα είναι και μεσημεριανό της επόμενης μέρας).
Βγάζω κατσαρόλες.
Υλικά.
Μετά ετοιμάζω ό,τι πρέπει να ετοιμάσω και γενικότερα κάνω θόρυβο.
Μέχρι τις 21.00 έχω ετοιμάσει τα πάντα. Όρθια έτσι; Να μην ξεχνιόμαστε. Στο μεσοδιάστημα βέβαια δεν κάθομαι... Μαζεύω νεροχύτη, κρατάω βιβλία για να μου πει η κόρη μου το μάθημά της, απλώνω ρούχα, σιδερώνω ρούχα και γενικότερα... σε δουλειά να βρίσκομαι.
Στις 21.00 που λέτε, στρώνω τραπέζι. Μάλιστα. Τραπέζι. Γιατί με ένα τοστάκι δεν χορταίνουν. Και πού να χορτάσουν; Στο σπίτι μας έχουμε μάθει να τρώμε πλήρες γεύμα το βράδυ.
Αφού γεμίσω τα πιάτα με βραδινό, γεμίζω και τα τάπερ για την επόμενη μέρα. Ένα για τον άνδρα μου, που θα πάρει στη δουλειά του και ένα για την κόρη μου, που θα φάει το μεσημέρι μόλις γυρίσει από το σχολείο.
Κάπως έτσι, ο καθαρός μου νεροχύτης γεμίζει με κατσαρόλες, κατσαρολάκια, πιάτα και μαχαιροπίρουνα. Και δώστου πάλι μέχρι τις 22.00 να πλένω όλα τα παραπάνω.
Photo by Anna Syla on Unsplash
Και ξέρετε, όλο αυτό γίνεται κάθε μέρα!
Γιατί; Γιατί θέλω να ξυπνάω το πρωί και να βλέπω τον νεροχύτη μαζεμένο. Άσχετα, αν το απόγευμα που θα γυρίσω πάλι πίσω θα τον βρω γεμάτο. Ψυχαναγκασμοί βλέπετε.
Τι έκανα ή τι κάνω όλη μέρα; Μαζεύω έναν νεροχύτη!
Εσείς; Τι κάνατε όλη μέρα;