Οι σύγχρονες μαμάδες σκέφτονται κυριολεκτικά τα πάντα

Ζυγίζω τα υπέρ και τα κατά, τα οφέλη και τους κινδύνους, το κόστος και τις ανταμοιβές από τη στιγμή που γεννήθηκε ο γιος μου. Αγωνιώ για ώρες, μέρες και εβδομάδες ακόμα και για τις πιο απλές αποφάσεις. Είμαι πέρα από κάθε άποψη τρομοκρατημένη μήπως κάνω τη λάθος επιλογή για τα παιδιά μου.

Πραγματικά, είμαι υπερβολική. Δεν μπορώ να δεσμευτώ σε μια απόφαση λόγω φόβου για το άγνωστο.

Το έψαξα αρκετά; Σκέφτομαι κάθε φορά που βρίσκομαι αντιμέτωπη με μια επιλογή για το παιδί μου.

Εδώ είναι μια κλεφτή ματιά στον εγκέφαλό μου, και σχεδόν σε κάθε άλλη μητέρα κατά τη διάρκεια της ημέρας:

«Είναι εντάξει αυτό το στρώμα για αυτόν; Αυτή η παιδική τροφή παράγεται αρκετά βιολογικά; Αυτό το κάθισμα αυτοκινήτου έχει τοποθετηθεί σωστά; Είναι η ώρα του ύπνου μας η κατάλληλη σύμφωνα με τις παιδιατρικές οδηγίες; Πρέπει να έχει περισσότερη πρωτεΐνη η διατροφή του; Είναι το παιδί μου πολύ ζεστό; Πολύ κρύο; Να δοκιμάσουμε ποδόσφαιρο ή μπάσκετ;»

Την ημέρα που γεννήθηκε ο γιος μου, γεννήθηκαν μαζί του και αμέτρητες επιλογές!

«Θεέ μου, τον έκανα μπάνιο πολύ νωρίς;», με πλημύριζαν οι ενοχές κάθε λίγο, και οι ερωτήσεις και η μόνιμη αμφισβήτηση με είχαν κυριολεκτικά παραλύσει ψυχολογικά!

Όλες οι επιλογές που αναλαμβάνω ως μητέρα μου κοστίζουν την ηρεμία μου.

Ο σύζυγός μου καθησυχάζει την αναποφασιστικότητα μου για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε με τα καθημερινά μας σχέδια.

Πρέπει να υπάρχει μια βιολογική εξήγηση για το γιατί οι μητέρες είναι υπερβολικά προσεκτικές με τις επιλογές τους για τα παιδιά τους. Δεν θέλουμε να κάνουμε λάθος με έναν μικροσκοπικό άνθρωπο - προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, αν και θα θέλαμε να λάβουμε επιβεβαίωση ότι οι επιλογές μας θα λειτουργήσουν, και θα είναι ωφέλιμες για τα παιδιά μας.
Βρίσκω τις αποφάσεις δύσκολες, αγχωτικές και συντριπτικές. Όμως πώς θα μάθουν και τα παιδιά μας μαθήματα; Αν πάρουν μια λάθος απόφαση, θα μάθουν από τα λάθη τους. Το ίδιο και εμείς!

Επίσης είμαστε άνθρωποι, και κάνουμε λάθη! Άσε που δεν τελειώσαμε και κανένα Πανεπιστήμιο άρτιας ανατροφής ανηλίκων!

Ίσως με τα χρόνια όλη αυτή η υπερανάλυση να μου μοιάζει αστεία. Προς το παρόν, νέα μαμά, πάρε κουράγιο! Δεν είσαι η μόνη που βασανίζεται από ένα ατέρμονο “overthinking”!

Mε πληροφορίες από: herviewfromhome.com