Μπορεί εσύ να μην βλέπεις την τελειότητα αλλά την βλέπει το μωρό σου

Δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της.

Κοιτάζει την αντανάκλαση του εαυτού της και βλέπει έναν άλλο άνθρωπο.

Άδεια κοιλιά, αλλά ακόμη βαριά.

Χέρια πιο δυνατά από το πλάσμα που κρατάει και που λικνίζει με τρόπο που δεν ήξερε πιο πριν. Μόλις έμαθε να το κάνει και αυτό.

Μάτια κουρασμένα και άυπνα, αλλά ορθάνοιχτα και γεμάτα αγάπη.

Η γυναίκα που την κοιτάζει δεν είναι η γυναίκα που ήταν και χθες.

Είναι η γυναίκα που γέννησε τη ζωή.

Η αντανάκλαση του τώρα λέει μια ιστορία στην κάμερα που την απαθανατίζει.

Είναι η νέα εκδοχή του εαυτού της.

Είναι η σημερινή της εμφάνιση.

Πέρασε τόσα και αυτά όλα φαίνονται στο βλέμμα της.

Κάθε κομμάτι της μετά τον τοκετό αντανακλάται στον καθρέφτη της.

Είναι πραγματικό.

Είναι αληθινό.

Δεν είναι τέλειο.

Το μωρό της πέρασε τα πάντα μαζί της.

Και αυτό το μωρό δεν βλέπει τίποτε άλλο παρά μόνο την τελειότητα.

Και αυτό το μωρό είναι εκείνο που θέλει να τη βλέπει συνέχεια.

Και αυτό το μωρό της θυμίζει ότι είναι αυτό που πρέπει να είναι αυτή τη στιγμή.

Ακόμη και αν εκείνη αδυνατεί να το δει.

^{*ελεύθερη απόδοση}

^{πηγή: instagram @wordsof_emmaheaphy}