Μία υπενθύμιση από μία μαμά προς όλες τις άλλες

«Προσπαθώ να βρω τις ισορροπίες μου και να κατεβάσω ταχύτητες — κάτι στο οποίο ποτέ δεν ήμουν καλή.

Αντίθετα, προσπαθώ να κάνω σημαντικά πράγματα, όλο και πιο συχνά και πιο γρήγορα. Όπως το να χτίσω μία καριέρα και να αποκτήσω ένα υγιές σώμα.

Να είμαι καλός γονιός, να κάνω πολλά πράγματα ταυτόχρονα και να ανταποκρίνομαι καλά στις απαιτήσεις της καθημερινότητας.

Να καλλιεργήσω ουσιαστικές φιλίες. Να βγάλω τόσα χρήματα ώστε να μπορώ να έχω οτιδήποτε.

Να μαγειρέψω, να καθαρίσω, να οργανώσω το σπίτι, να είμαι η σύζυγος που κατά βάθος ξέρω ότι επιθυμεί ο σύζυγός μου -ή έτσι έχω κάνει τον εαυτό μου να πιστέψει αυτό που είναι εξουθενωτικό.

Ενώ τα περισσότερα σε αυτή τη λίστα είναι σημαντικά, είχα αυτή την επιφοίτηση που αξίζει να μοιραστώ μαζί σας και που κυριολεκτικά με έκανε να βάλω τα κλάματα.

Είχα ακόμα περισσότερα πράγματα να κάνω— προθεσμίες, να διαχειριστώ το αίσθημα "τι θα ακολουθήσει;" όταν νιώθεις ότι δεν προχωράς. Ήμουν έτοιμη να τρέξω πάνω να τελειώσω τη δουλειά, αλλά αν και δεν το συνηθίζω αποφάσισα να κάτσω έξω, απλώς να κλείσω τα μάτια και να αναπνεύσω παρά την υπερένταση.

Η κόρη μου ήρθε κοντά μου για μια αγκαλιά και με αγκάλιασε πιο σφιχτά από ποτέ. Η ζεστασιά του ηλιοβασιλέματος φαινόταν να κράτησε αιώνια καθώς τα σύννεφα απομακρύνονταν. Έπειτα απομακρύνθηκε για μια στιγμή, με κοίταξε στα μάτια και ίσως να ήταν το φως της ώρας, αλλά δεν έχω ξαναδεί τόσο βαθιά μέσα στην ψυχή της.

Εκείνη χαμογέλασε και χάθηκα σε εκείνη τη στιγμή.

Την είδα πραγματικά και με είδε κι εκείνη.

Ο χρόνος πέρασε αργά τόσο όμορφα και το μόνο που είχε σημασία ήταν να ζήσω ακριβώς αυτό.

Δάκρυσα από ευτυχία γνωρίζοντας πόσο σημαντικό ήταν αυτή η υπενθύμιση για μένα και πώς θα μπορούσα να είχα χάσει αυτή τη στιγμή εντελώς για να κάνω το επόμενο πράγμα που είχα στη λίστα μου.

Μπορώ να το καταγράψω τώρα ως θεραπεία για την ψυχή μου αυτά που συνειδητοποίησα:

• να βρίσκεις χρόνο για να δουλέψεις και χρόνο αδιαπραγμάτευτος για να ζήσεις.
• να διακρίνεις τι αξίζει την προσοχή σου τώρα από το τι μπορεί να είναι σημαντικό στη ζωή αλλά μπορεί να περιμένει.
• να βρίσκεις την ισορροπία και τον χρόνο για μία παύση μέσα στη μέρα για να συνεχίσεις χωρίς burnout.
• να ζεις για τις ενδιάμεσες στιγμές όπου απλά χάνεσαι στο χρόνο αντί να βιάζεσαι να περάσει —και όσο είσαι εκεί— να απολαμβάνεις το κάθε λεπτό.
• να συνειδητοποιείς ότι η ζωή δεν είναι να έχεις ό,τι ήθελες πάντα, αλλά να ξέρεις ότι τα έχεις ήδη όλα.»

^{Πηγή κειμένου: Instagram / mommamillsblog}