«Το σώμα μου χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί. Το ίδιο κι εγώ»

Όλα είναι άγνωστα.

Το σώμα μου είναι τόσο διαφορετικό σε σχέση με πριν. Το πιθανότερο είναι να μην είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Είναι πιο μαλακό, πιο χαλαρό και πιο δυνατό από ποτέ. Δεν έχω συνηθίσει να το βλέπω έτσι και χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί. Το ίδιο κι εγώ.

Το μυαλό μου, μου είναι επίσης πού διαφορετικό. Καθημερινά είναι αυτό που καθοδηγεί σε έναν δρόμο που είναι σχεδόν πάντα άγνωστος. Επεκτείνεται για να μπορέσει και αυτό να προσαρμοστεί. Ένα τέτοιο ψυχικό φορτίο είναι επίσης άγνωστο.

Και μετά είναι και όλη μου η ταυτότητα. Είναι μία μετάλλαξη. Μία αλλαγή ζωής, μία μετάβαση στα βάθη της μητρότητας. Από πάνω από όλα γυναίκα, πήγα στο πάνω από όλα μαμά.

Το στάδιο αυτό της ζωής είναι γεμάτο αλλαγές και άγνωστα σημεία.

Και νιώθω αυτή την αβεβαιότητα, τη δυσκολία και τη διαφορετικότητα σε σχέση με ό,τι έκανα μέχρι τώρα.

Αλλά για κάποιον άλλον είμαι ό,τι έχει γνωρίσει.

Κάθε φορά που ψηλαφίζει το πρόσωπό μου με τα μικροσκοπικά του χεράκια, αυτά που κρατάω από την αρχή,

Κάθε φορά που κουρνιάζει στο χαλαρό μου δέρμα

Κάθε φορά που ξεκουράζεται στα χέρια μου, αυτά που θα το κρατούν όσο και αν μεγαλώσει,

Θυμάμαι αυτό.

Είμαι αυτό που για εκείνον είναι οικείο.

Και για αυτό είμαι ακριβώς εκεί που πρέπει να είμαι.

^{Πηγή κειμένου: Ιnstagram / wordsof_emmaheaphy}