«Οι μέρες αυτές θα είναι για πάντα οι πιο πολύτιμες αναμνήσεις που θα έχω από εμάς»
Η Ness γράφει για όλες εκείνες τις μέρες με το μωρό που θα θυμάται για μία ζωή. Μέρες που ελπίζει να θυμάται και η κόρη της μεγαλώνοντας.
Ελπίζω να θυμάσαι τις μέρες που σε κρατούσα αγκαλιά αντί να διπλώνω ρούχα, τότε που αγνοούσα τις στοίβες γιατί η δική σου φροντίδα ήταν προτεραιότητά μου. Τις μέρες που το μισοφαγωμένο μου μεσημεριανό περίμενε στην άκρη του τραπεζιού γιατί εσύ με χρειαζόσουν περισσότερο τη στιγμή εκείνη. Τις ώρες που καθόμασταν αγκαλιά μπροστά από την τηλεόραση, αγνοώντας τους πάντες γιατί εσύ μπορούσε να κοιμηθείς μόνο στο στήθος μου.
Ελπίζω να θυμάσαι πόσες μέρες περάσαμε στο πάτωμα του δωματίου σου, παίζοντας με την ίδια μπάλα που προσπαθούσαμε να βάλουμε στην τρύπα στο αγαπημένο σου παιχνίδι. Τις μέρες που περπατούσαμε σε όλο το σπίτι με τα γόνατα, που κυνηγούσαμε το φως του ήλιου και κάναμε εξάσκηση στο περπάτημα. Ελπίζω να μην ξεχάσεις ποτέ πόσο τέλεια κούμπωνες στον λαιμό μου όταν ξαπλώναμε στο πάτωμα και κοιτάζαμε τον ανεμιστήρα οροφής να γυρίζει.
Ελπίζω πάντα να θυμάσαι ότι ήσουν προτεραιότητά μου όλες τις μέρες, τις αμέτρητες κούπες καφέ που κρύωσαν, τα φαγητά που έμειναν μισοφαγωμένα, καθώς οι δικές σου ανάγκες έρχονταν πάντα πρώτες. Ελπίζω να θυμάσαι πάντα τις φορές που καθόσουν στην αγκαλιά μου και έτρωγες από το φαγητό μου μίας και δεν ήθελες να κάτσεις στο καρεκλάκι σου, και όλα εκείνα τα πρωινά που ήσουν στο μπάνιο μαζί μου ενώ έκανα ντουζ γιατί δεν άντεχες να περιμένεις ούτε ένα δευτερόλεπτο μέχρι να τελειώσω.
Ελπίζω μία μέρα να ακούσεις ένα τραγούδι και να θυμηθείς όταν κρεμόσουν από τα πόδια μου ενώ εγώ ανακάτευα τα μακαρόνια και έστρωνα το τραπέζι. Τότε που χορεύαμε και κάναμε αγκαλιές μέχρι να φάμε. Τότε που κινούμασταν στην κουζίνα σαν να ήσουν μία προέκταση του σώματός μου.
Ελπίζω μία μέρα να μυρίσεις εκείνη τη μυρωδιά που έχεις συνδέσει με τα πολλά βράδια που ήμασταν ξύπνιας και να θυμηθείς εμάς. Τότε που σε σήκωνα από την κούνια, σκούπιζα τα δάκρυά σου και σε αγκάλιαζα μέχρι να κοιμηθείς ξανά. Τα βράδια που περνούσαμε αγκαλιά για να καταφέρουμε να κοιμηθούμε και οι δύο έστω και λίγο.
Ελπίζω να μην ξεχάσεις ποτέ το πώς ξεκίνησε η πανέμορφη ζωή σου, η οποία ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τη δική μου. Εγώ φρόντιζα την κάθε σου ανάγκη, η μαμά σου.
Αλλά ακόμα και να ξεχάσεις αγάπη μου, μην απελπιστείς, γιατί εγώ θυμάμαι και για τις δυο μας. Οι μέρες αυτές έχουν χαραχτεί στην καρδιά μου και είναι αναμνήσεις που ποτέ δεν θα σβηστούν. Θα είναι για πάντα οι πιο πολύτιμες και όμορφες αναμνήσεις που θα έχω από εμάς.
Πηγή κειμένου: Instagram / littlejemmings