«Μία απόλυτα κανονική και ειλικρινής στιγμή της μητρότητας»

Το νήπιο παιδί μου τράβηξε αυτή τη φωτογραφία χωρίς να το καταλάβω εκείνο το πρωινό.

Κατάφερε να απαθανατίσει μία απόλυτα κανονική και ειλικρινή στιγμή της μητρότητας.

Αυτή είμαι εγώ στις 6 το πρωί, μετά από ένα φριχτό βράδυ.

Αυτή είμαι εγώ που κοιτάζω έξω από το παράθυρο του σαλονιού νιώθοντας την έλλειψη ύπνου και χωρίς να μπορώ να σκεφτώ τίποτα πέρα από το πόσο κουρασμένη είμαι.

Αυτή είμαι εγώ που κρατάω το μωρό μου και προσπαθώ να συνδεθώ μαζί του, ενώ παράλληλα αγνοώ το μεγάλο μου παιδί που θέλει να παίξω μαζί του.

Αυτός είναι ο τρόπος να επιβιώσουμε και είναι το κομμάτι πριν σηκωθούμε και κάνουμε ό,τι κάνουμε για τα παιδιά μας.

Είναι το κομμάτι που απλά καθόμαστε και νιώθουμε πνιγμένες από όλα αυτά.

Είναι το κομμάτι που υπερισχύει το ανθρώπινο στοιχείο μας για ένα ή δύο λεπτά, πριν κάποιος κλάψει ή πριν αρχίσουν να φωνάζουν «μαμά» στο repeat.

Eίναι το κομμάτι που κανένας δεν βλέπει, ούτε καν εμείς οι ίδιοι, εκτός και εάν δούμε μία φωτογραφία που το νήπιο παιδί μας έβγαλε τυχαία.

Αυτές οι στιγμές συμβαίνουν.

Απλά υπάρχουν, όπως υπάρχουν και οι άσχημες μέρες.

Και είναι ένα απόλυτα φυσιολογικό κομμάτι της μητρότητας.

^{Πηγή κειμένου: Instagram / wordsof_emmaheaphy}