Νόμιζα ότι θα ήμουν μία σούπερ οργανωτική μαμά, αλλά…

Ήμουν ένα οργανωτικός άνθρωπος πριν γίνω μαμά; Ναι.

Πίστευα ότι θα ήμουν μία σούπερ οργανωτική μαμά με ένα τακτοποιημένο σπίτι και άψογα ντυμένα παιδιά; Επίσης, ναι.

Στη πραγματικότητα όμως μήπως είμαι μία μαμά που γύρω της επικρατεί το χάος, που προσπαθεί να φτάσει οπουδήποτε στην ώρα της, που αφήνει το κρεβάτι ξέστρωτο και που κάποιες μέρες δεν βουρτσίζει καν τα μαλλιά της; Εννοείται πως ναι.

Δεν είμαι η μητέρα που πίστευα ότι θα είμαι, αλλά και η μητρότητα δεν είναι έτσι όπως τη φανταζόμουν.

Είναι πιο χαώδης, πιο δύσκολη και μου αφήνει ελάχιστο χρόνο.

Ταυτόχρονα όμως είναι ακόμα καλύτερη από ό,τι θα μπορούσα να φανταστώ ποτέ, γιατί μπορεί να ζω μέσα στο χάος κάτι που ορκιζόμουν ότι δε θα συνέβαινε ποτέ, αλλά έχω γειωθεί από την ύπαξη των παιδιών μου και η ζωή μέσα από τα δικά μου μάτια δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Είναι καλύτερα.

Μου είπαν ότι θα έχανα τον εαυτό μου με τη μητρότητα.

Το μόνο πράγμα που έχασα όμως ήταν ότι έπαψα να νοιάζομαι για πράγματα που δεν έχουν καμία απολύτως σημασία.

Για μένα το χάος σημαίνει εξέλιξη.

Και είμαι περήφανη για αυτό.