Η μητρότητα με έκανε να χάσω και να ξαναβρώ τον εαυτό μου
Η Jasmine πέρασε επιλόχειο κατάθλιψη και έχει ένα μήνυμα για όλες τις νέες μαμάδε.ς
Μία φορά κι έναν καιρό, λάτρευα να ταξιδεύω.
Ακόμα το λατρεύω. Ωστόσο, δεν μπορώ να πάω back to back πτήσεις ή 24ωρα ταξίδια πια. Η μητρότητα σίγουρα με ανάγκασε να κατεβάσω ταχύτητες και να επαναπροσδιορίσω πώς είναι να ταξιδεύεις ξανά.
Όταν είχα επιλόχειο κατάθλιψη ο σύζυγός μου, μου πρότεινε να κάνουμε ένα ταξίδι οδικώς ή να ταξιδέψουμε για κάπου για να μου φτιάξει την προσπάθεια. Αντί να ενθουσιαστώ, η ιδέα και μόνο ότι θα ταξίδευα ξανά με έκανε να νιώθω ακόμα πιο αγχωμένη και έδειχνα μία απάθεια για την όλη ιδέα.
Δυστυχώς, πράγματα τα οποία αγαπούσα δεν μου προκαλούσαν καθόλου συναισθήματα χαρά ή ευτυχίας τις μέρες εκείνες.
Τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, επιτέλους κάναμε την πρώτη μας πτήση για κάπου ως οικογένεια.
Ο συνδυασμός της επιλόχειας κατάθλιψης και μετά η πανδημία που ακολούθησε ήταν εν μέρει ο λόγος που καθυστερήσαμε να μπούμε σε αεροπλάνο, αλλά ένα κομμάτι μέσα μου φοβόταν να κάνει το άλμα αυτό και δεν ήθελα καν να σκεφτώ τις πτήσεις. Κάναμε μεγάλα ταξίδια οδικών, αλλά οι πτήσεις με έκαναν να νιώθω φόβο.
Κι όμως, όπως πολλές εμπειρίες της μητρότητας μου έδειξαν, μόλις δοκιμάσεις κάτι, νιώθεις λίγο περισσότερη αυτοπεποίθηση για να το κάνεις την επόμενη φορά.
Η ετυμηγορία μετά το ταξίδι; Η κόρη μου τα πηγαίνει καλύτερα με τα αεροπλάνα από ότι με τα αμάξια. Ο ύπνος μαζί της στο ξενοδοχείο είναι μία άλλη ιστορία.
Αυτό το λιβάδι με τα λουλούδια ήταν στη λίστα μου με όλα όσα ήθελα να δω ταξιδεύοντας, πριν ακόμα την εγκυμοσύνη. Το ότι τώρα μπορώ να το δω μαζί με την κόρη μου είναι σουρεαλιστικό.
Ένιωθα ότι έβρισκα ξανά κομμάτια του εαυτού μου.
Αυτό ωστόσο που με τη συγκεκριμένη ανάρτηση, είναι να δώσω κουράγιο σε όποια βρίσκεται στον χαμένη στον κόσμο της μητρότητας και δεν μπορεί να διαχειριστεί ακόμα και τα καθημερινά πράγματα. Ξέρω ότι είναι ακόμα πιο δύσκολο εάν έχει επιλόχεια κατάθλιψη.
Εμένα μου πήρε 4 χρόνια για να φτάσω σε αυτό το σημείο. Για αυτό δώσε στον εαυτό στου λίγο χρόνο.
Η ιστορία δεν τελειώνει με ένα «ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα». Συνεχίζεται με το να βρίσκεις αργά αργά κομμάτια του εαυτού σου, ακόμα και εάν αυτός μοιάζει λίγο διαφορετικός σε σχέση με το παρελθόν.
Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: Instagram / pearlsofjasmine