Τι είναι μητρότητα; Να ξυπνάς πρώτη, να τρως τελευταία και πάντα κάποιος να σε χρειάζεται

Η ζωή που είχα πριν από αυτό είναι θολή.

Να κοιμάμαι μέχρι το μεσημέρι και να πηγαίνω για ύπνο μετά την ανατολή το ήλιου. Τώρα ισχύει το ακριβώς αντίθετο.

Ξυπνάω πριν από εκείνα, τις ήσυχες στιγμές στο σκοτεινό χάραμα. Είναι ένα είδος διαλογισμού πριν η μέρα ξημερώσει και ξεκινήσει η τρέλα.

Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος πια.

Κατεβαίνω τις σκάλες για να φτιάξω πρωινό για όλους.

Τρώω πάντα τελευταία, ποτέ πρώτη. Σηκώνομαι ξανά και ξανά. Πάντα κάποιος με χρειάζεται, δεν ξεκουράζομαι ποτέ.

Είμαι όρθια ώρες ολόκληρες, πάντα εκεί για όποιον με έχει ανάγκη.

Η μητρότητα είναι η συλλογή στιγμών που μπλέκονται μεταξύ τους και δημιουργούν αναμνήσεις.

Στιγμές όπως όταν κλέβεις μικρά φιλιά και γέλια από τα παιδιά σου.

Δεν είναι εύκολο όλο αυτό.

Είναι συντριπτικό κάποιες στιγμές να κρατάς ολόκληρες ζωές στα χέρια σου και αυτοί οι μικροσκοπικοί άνθρωποι να εξαρτώνται από εσένα. Να τους κρατάς, να τους ταΐζεις, να τους καθαρίζεις, να τους παίρνεις αγκαλιά όταν κλαίνε.

Η μητρότητα είναι μία δεύτερη ζωή, αυτή που ποτέ δεν ήξερες ότι πάντα ήθελες και που δεν ξέρεις πώς να τη διαχειριστείς.

Είναι σαν να μεταπηδάς από τη μία στιγμή στην άλλη και από τη μία μέρα στην άλλη και μετά ξαφνικά τα παιδιά σου έχουν πια μεγαλώσει.

Ονειρευόμαστε τις στιγμές εκείνες που θα βγουν στο έξω κόσμο και θα είναι ανεξάρτητα. Δεν θα μας χρειάζονται πια για να τα σηκώσουμε. Αντίθετα, θα τα βλέπουμε να πετάνε μακριά.

Σκέφτομαι τη στιγμή αυτή τώρα που τρέχουν γύρω μου και αναρωτιέμαι εάν θα τα καταφέρω ή εάν θα πάθω burn out στην πορεία.

Είναι όλα ένα όνειρο. Η μητρότητα είναι εκείνες οι στιγμές που προσπαθούμε να βρούμε τον τρόπο για να βοηθήσουμε άλλους να βρουν τον δρόμο τους.

Μαζί βαδίζουμε αυτήν την απόσταση. Κρατιόμαστε χέρι – χέρι, πάντα συνδεδεμένοι, πάντα μητέρα και παιδί.

^{Πηγή κειμένου και φωτογραφίας: Instagram / mccarty717pr}